Ивано Балиќ
 Ивано Балиќ во 2014 година | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Лични податоци | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Име и презиме | Ивано Балиќ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Роден(а) |
1 април 1979 Сплит, Хрватска | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Спорт |
 Ракомет | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Висина | м | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Позиција | централен бек | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Освоени медали
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
1 Податоците за репрезентативни настапи и постигнати голови важат за октомври 2016 (UTC) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ивано Балиќ (роден на 1 април 1979 година во Сплит, Хрватска) — поранешен хрватски професионален ракометар, светски и олимписки шампион. Тој бил прогласен 5 пати по ред како најкорисен играч на големите меѓународни натпреварувања[1][2], и е еден од само четворицата машки ракометари кои ја добиле наградата Светски играч на годината според ИХФ во два наврати (2003, 2006 г. ) Тој бил изгласан за најдобар ракометар во историјата во онлајн анкетата организирана од Меѓународната ракометна федерација[3].
Рани години[уреди | уреди извор]
Балиќ е роден во Сплит, СР Хрватска, СФР Југославија како единственото дете на ракометарите Жарко и Стјепанка Балиќ. По првите три месеци од неговото раѓање, Балиќ се преселил со родителите во Италија заради професионалната кариера на неговите родители. За време на своето живеење во Италија, Балиќ живеел во Роверето, во близина на Милано и во Прато. На седумгодишна возраст, Балиќ и неговата мајка се вратиле во Сплит. Кога неговиот татко се вратил и играл за РК Сплит во југословенската втора лига, а Балиќ секогаш сакал да го гледа како игра неговиот татко.
Пред да почне да тренира ракомет, долги години тренирал кошарка во тогашниот клуб Југопластика, кој во тоа време бил трипати европски шампион. Тој играл кошарка до 1995 година, кога Мате Бокан, неговиот татко и пријател и тренер на РК Сплит, во тоа време му посочиле дека треба да игра ракомет[4].
Кариера[уреди | уреди извор]
Балиќ ја започнал својата ракометна кариера со РК Бродомеркур Сплит кој се натпреварувал во Хрватската прва ракометна суперлига. Во својата прва сезона Бродомеркур завршил на второто место во лигата и се пласирал во полуфиналето на Купот на ЕХФ, каде загубил од РК Кил кој го освоил првенството[5]. Тој играл за Бродомеркур уште три сезони стигнувајќи до врвните позиции во лигата и стигнал до четвртфиналето од Купот на ЕХФ.
Во 2001 година, Балиќ се преселил во Метковиќ. Неговата прва сезона започнала со освојување на Купот на Хрватска и лигата. И покрај тоа што Меткович ја освоил лигата, титулата била одземена административно и доделена на РК Бадел 1862 година од Загреб. Оваа сезона била и негова прва сезона играјќи во Лигата на шампиони во ЕХФ. Следните неколку сезони Балиќ поминал во усовршување на својата игра, што најмногу се видело во 2003 година кога станал првиот хрватски ракометар кој ја освоил наградата на ИХФ за Светски играч на годината и бил избран за хрватски ракометар на годината во 2004 година.
Балиќ се преселил во Портланд Сан Антонио во 2004 година. Тој го одбрал Сан Антонио за да може да игра со својот идол Џексон Ричардсон. Во текот на својата прва сезона тој му помогнал на Сан Антонио да ја освои лигата и стигнал до четвртфиналето од Лигата на шампиони во ЕХФ. Следната сезона Балиќ играл во своето прво и единствено финале во Лигата на шампионите. За жал, Сан Антонио загубил од многу силниот БМ Сиудад Реал во двата финални натпревари губејќи со 19:25 во првиот и 28:37 во вториот натпревар. Иако тој не ја освоил Лигата на шампионите во ЕХФ, ја добил својата втора награда за Светски ракометар на годината на ИХФ во 2006 година[6]. Во 2007 година, Балиќ бил избран за најдобар хрватски спортист од „Спортске новости“.
Од 2008 до 2012 година Балиќ настапувал за РК Кроација Осигурање од Загреб. Победил во Премиер лигата и Купот на Хрватска четири пати. Во 2012 година Балиќ се вратил во Шпанија во редовите на Атлетико Мадрид. Тој останал само една сезона затоа што клубот поминал низ банкрот. Во клубот тој имал фантастична сезона освојувајќи ги ИХФ Супер Глобус и Копа дел Реј додека завршил на второто место во лигата[7].
Во 2013 година, Балиќ потпишал за германскиот клуб ХСГ Вецлар[8]. По две сезони во Вецлар, Балиќ го најавил своето повлекување од професионалниот ракомет на почетокот на сезоната 2014-15[9]. На 5 јуни Балиќ го одиграл својот последен професионален ракометен натпревар во победата од 29:24 против Гепинген во кој постигнал еден гол и направил пет асистенции[10].
Статистика[уреди | уреди извор]
- Податоците се однесуваат само натпреварите во европските турнири
| Клуб | Сезона | Лига | Натпревари | Голови |
|---|---|---|---|---|
РК Бродомеркур Сплит  Хрватска
|
1997-1998 | ЕХФ Куп | / | / |
| 1998-1999 | ЕХФ Куп | / | / | |
| 2000-2001 | ЕХФ Куп | / | / | |
| РК Метковиќ Хрватска
|
2001-2002 | Лига на шампиони | / | 9 |
| (2002-2003) | КПК | / | / | |
| 2003-2004 | Лига на шампиони | / | / | |
РК Портланд Сан Антонио  Шпанија
|
2004-2005 | Лига на шампиони | / | 10 |
| 2005-2006 | Лига на шампиони | / | 44 | |
| 2006-2007 | Лига на шампиони | / | 36 | |
| 2007-2008 | Лига на шампиони | / | 31 | |
| РК Загреб Хрватска
|
2008-2009 | Лига на шампиони | / | 19 |
| 2009-2010 | Лига на шампиони | / | 40 | |
| 2011-2012 | Лига на шампиони | / | 30 | |
| 2011-2012 | Лига на шампиони | / | 26 | |
| РК Атлетико Мадрид Шпанија
|
2012-2013 | Лига на шампиони | / | 18 |
- Податоците се однесуваат само на натпреварите со Вецлар
| Сезона | Клуб | Лига | Натпревари | Голови | 7-метри | Голови од игра |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2013/14 | Вецлар | Бундеслига | 23 | 40 | 0 | 40 |
| 2014/15[11] | Вецлар | Бундеслига | 31 | 58 | 2 | 56 |
| 2013–2015 | Вкупно | Бундеслига | 54 | 98 | 2 | 96 |
Меѓународна кариера[уреди | уреди извор]
Во 1998 година, Балиќ започнал да игра за Машката репрезентација до 20 години и до 21 години истовремено. Следната година тој бил повикан да игра за сениорската екипа, но добил пневмонија. Тој дошол на тренинг и физиотерапевтот забележал дека е болен, па му било дадено антибиотици и тој бил испратен дома. Во декември 2000 година, Балиќ бил повикан да тренира за подготовките за Светското првенство во 2001 година. На тренинг, Балиќ се повредил обидувајќи се да фати рефлектирана топка, паѓајќи на ногата и повредувајќи ги лигаментите. Поради оваа повреда, Балиќ морал да одмора 20 дена и го пропуштил Светското првенство во Франција[12].
Балиќ конечно го направил своето деби за репрезентацијата на Средоземните игри во Тунис во 2001 година, каде Хрватска го освоила првото место. Следната година Балиќ играл на Европското првенство во 2002 година во Шведска каде што Хрватска завршила на последното место. Иако завршиле последно на Европското првенство, тие го шокирале светот една година подоцна на Светското првенство 2003 година во Португалија каде го освоиле првото место. По поразот од првиот меч против Аргентина со 29:30, до финалето ги совладале Саудиска Арабија, Русија, Франција, Унгарија, Египет, Данска, Шпанија и Германија.
Во јануари 2004 година Балиќ бил повикан да игра на Европското првенство во Словенија во 2004 година. Хрватска имала добар почеток во групната фаза совладувајќи ги Шпанија и Данска и нерешено против Португалија. Хрватска дошла до полуфиналето, каде загубила од домаќинот Словенија и завршила на четвртото пораз по поразот од Данска во мечот за третото место. Балиќ бил вклучен во идеалниот тим на првенството, и бил избран за најдобар играч на турнирот. Во август истата година Балиќ бил повикан да игра на Летните олимписки игри 2004 година, каде Хрватска го освоила првото место. Хрватска поминала без пораз преку турнирот и Балиќ бил вклучен во идеалниот тим на првенството и бил најдобриот асистент на игра на турнирот. За освојување на златниот медал, на сите играчи на тимот им биле доделени државната награда Фрањо Бујар за спорт[13].
На Светското првенство 2005 година во Тунис, Хрватска завршила на второто место, губејќи од Шпанија во финалето. Балиќ бил избран за МВП на турнирот. На Европското првенство 2006 година во Швајцарија, Хрватска повторно завршила на четвртото место. Балиќ уште еднаш бил избран за МВП на турнирот и станал четврти најдобар стрелец со 43 голови. Истата година Балиќ бил дел од тимот кој го освоил Светскиот куп во Страоил во Шведска и Германија. За време на овој турнир Балиќ го измислил прекарот на Хрватската ракометна репрезентација, каубојци.
На Светското првенство 2007 година во Германија, Хрватска завршила на петтото место. Балиќ повторно бил прогласен за МВП. Балиќ играл за време на Европското првенство во 2008 година во Норвешка каде Хрватска претрпела пораз од Данска во финалето. Тој сребрен медал бил првиот медал на Европското првенство за Балиќ. Балиќ бил избран и за најдобар центаршутер и бил заеднички најдобар стрелец заедно со Никола Карабатиќ и Ларс Кристијансен со 44 погодоци.
_-_2010_European_Men%27s_Handball_Championship.jpg)
На Европското првенство во ракомет за мажи во 2008 година тој бил рамноправен стрелец со 44 гола бидејќи ја предводел Хрватска до сребрен медал и бил избран во идеалниот тим на турнирот. Неговата позиција за игра е центаршут. Истата година Балиќ бил избран за Хрватски знаменосец на Летните олимписки игри 2008 во Пекинг. За жал, турнирот не поминал толку добро. Хрватска завршила на четвртото место губејќи го третото место за бронзениот медал од Шпанија во ужасен пораз од 35:29. Балиќ не се снашол најдобро на турнирот и не успеал да добие награда. Следниот предизвик на репрезентацијата на Балиќ било Светското првенство во Хрватска во 2009 година. Хрватска останала непоразена низ целиот турнир до финалето, кога Франција ја совладала на Хрватска. За време на натпреварот, се појавило соперништво меѓу Балиќ и Никола Карабатиќ, кои медиумите го нарекле судир на титаните[14]. На Европското првенство во 2010 година Хрватска освоила уште еден сребрен медал, губејќи од Франција во последниот натпревар.
После Светското првенство во 2011 година, хрватска завршила на 5-то место. Во 2012 година, Балиќ освоил два бронзени медали со Хрватска на Европското првенство 2012 во Србија и Летните олимписки игри 2012 година во Лондон. Пред СП 2013 во Шпанија, Балиќ бил отфрлен од репрезентацијата од страна на селекторот Славко Голужа, со што се повлекол од репрезентацијата[15]. По натпреварот следувала посебна церемонија посветена на Балиќ. За време на церемонијата Џексон Ричардсон неговиот ракометен идол дошол да му честита за неговата кариера.
Балиќ на ЛОИ[уреди | уреди извор]
| ЛОИ | Фаза | Дата | Натпревар | Постигнати голови |
|---|---|---|---|---|
Летни олимписки игри 2004 - Атина  Грција
|
Група А | 14 август 2004 |  Хрватска -  Исланд 34:30
|
3 |
| Група А | 16 август 2004 | Хрватска -  Словенија 27:26
|
2 | |
| Група А | 18 август 2004 | Хрватска -  Јужна Кореја 29:26
|
4 | |
| Група А | 20 август 2004 | Хрватска -  Русија 26:25
|
3 | |
| Група А | 22 август 2004 | Хрватска -  Шпанија 30:22
|
2 | |
| Четвртфинале | 24 август 2004 | Хрватска -  Грција 33:27
|
8 | |
| Полуфинале | 27 август 2004 | Хрватска -  Унгарија 33:31
|
9 | |
| Финале | 22 август 2004 | Хрватска -  Германија 26:24
|
0 | |
Летни олимписки игри 2008 - Пекинг  Кина
|
Група А | 10 август 2008 | Хрватска - Шпанија 31:29
|
2 |
| Група А | 12 август 2008 | Хрватска -  Бразил 33:14
|
0 | |
| Група А | 14 август 2008 | Хрватска -  Франција 19:23
|
0 | |
| Група А | 18 август 2008 | Хрватска -  Кина 33:22
|
0 | |
| Четвртфинале | 20 август 2008 | Хрватска -  Данска 26:24
|
2 | |
| Полуфинале | 22 август 2008 | Хрватска - Франција 23:25
|
3 | |
| За трето место | 24 август 2004 | Хрватска - Шпанија 29:35
|
2 | |
Летни олимписки игри 2012 - Лондон  Обединето Кралство
|
Група Б | 29 јули 2012 | Хрватска - Јужна Кореја 31:21
|
/ |
| Група Б | 31 јули 2012 | Хрватска -  Србија 31:23
|
/ | |
| Група Б | 2 август 2012 | Хрватска - Унгарија 26:19
|
/ | |
| Група Б | 4 август 2012 | Хрватска - Данска 32:21
|
/ | |
| Група Б | 6 август 2012 | Хрватска - Шпанија 30:25
|
/ | |
| Четвртфинале | 8 август 2012 | Хрватска -  Тунис 25:23
|
/ | |
| Полуфинале | 10 август 2008 | Хрватска - Франција 22:25
|
/ | |
| За трето место | 12 август 2004 | Хрватска - Унгарија 33:26
|
/ |
Повлекување[уреди | уреди извор]
По пензионирањето од професионалниот ракомет, Балиќ се приклучил на тренерскиот штаб на репрезентацијата на Хрватска на новоназначениот тренер Жељко Бабиќ заедно со неговите стари колеги Петар Метличиќ и Валтер Матошевиќ. Како дел од тренерскиот персонал тој го освоил бронзениот медал на Европското првенство 2016 година во Полска со остатокот од тимот и исто така бил дел од пласманот на 5-то место на Летните олимписки игри 2016 година во Рио де Janeанеиро.
Личен живот[уреди | уреди извор]
Од 1999 до 2006 година Балиќ бил оженет со Ивана Балиќ. Двојката има еден син заедно Дино, кој е роден 2000 година. Во 2014 година, на Балиќ му се родило второ дете, прво со девојката Мирела Делиќ, и тоа син по име Виго[16]. Во 2016 година, Балиќ станал татко по третпат.
Балиќ ужива да гледа кошарка.
Одликувања[уреди | уреди извор]
Клупски[уреди | уреди извор]
|
Поединечни[уреди | уреди извор]
|
Ордени[уреди | уреди извор]
Орден Фрањо Бучар[18]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „World Handball Players of the Year 2006: Nadine Krause (GER) and Ivano Balic (CRO)“. International Handball Federation. June 14, 2007. Архивирано од изворникот на 2008-11-15. Посетено на 2010-05-13.
To make a long story short: an all-rounder you may not have seen before in handball. Balic is a real star. The handball director, who fully deserved the award as Most Valuable Player of the 2007 World Championship, knows that. He knows the ritual since 2003, at least every second year. Given these facts, it seems to be a little bit surprising that this is only the second time after 2003 that the exceptional player has been elected World Handball Player of the Year.
- ↑ „Ivano Balic, the MVP of all MVPs“. European Handball Federation. November 6, 2013. Архивирано од изворникот на 2018-05-04. Посетено на December 4, 2013.
No other handball player to date has been awarded 'Most Valuable Player' more often than Ivano Balic, making him - figuratively speaking - the MVP of all MVPs. The 34-year-old playmaker received the honour at five consecutive major events, first at the EHF EURO 2004 in Slovenia followed by the 2004 Olympic Games, the World Championship 2005, the EHF EURO 2006 and the World Championship 2007.
- ↑ 3,0 3,1 „Ivano Balic voted best male player ever“. ihf.info. August 12, 2010. Архивирано од изворникот на 2011-05-13. Посетено на 2013-01-23.
- ↑ „Ivano Balić - rukometna slava flegmatičnog Splićanina“. arhiva.nacional.hr (хрватски).
- ↑ „RK Brodomerkur Split 1997-98“. eurohandball.com (хрватски).
- ↑ „Ivano Balić“. hrtsport.net (хрватски). Архивирано од изворникот на 2016-10-22. Посетено на 2019-12-05.
- ↑ „BM Atletico Madrid bankrupt“. handball-magazine.com (англиски).
- ↑ „Ivano Balić potpisao za Wetzlar!“. Večernji list (хрватски).
- ↑ „Ivano Balić okončao je igračku karijeru, a ovdje se prisjetite njegovih najvećih uspjeha“. telegram.hr (хрватски).
- ↑ „Oprostio se rukometni bog Balićeva mastorija za kraj“. 24 sata (хрватски).
- ↑ DKB Handball Bundesliga - 19 HSG Wetzlar Архивирано на 20 септември 2016 г.
- ↑ „13 ozljeda rukometnog ratnika“. arhiva.nacional.hr/ (хрватски).
- ↑ „Dodjela državne nagrade u športu Franjo Bučar u Splitu“. index.hr/ (хрватски).
- ↑ „Balić vs Karabatić obračun titana“. index.hr (хрватски).
- ↑ „Ivano Balić progovorio o reprezentaciji i Slavko Goluži“. tportal (хрватски).
- ↑ „IVANO BALIĆ dobio sina“. story.hr (хрватски).
- ↑ „Skelini-sportaši Dalmacije za 2003.g.“. hvk-gusar.hr (хрватски). Архивирано од изворникот на 2017-03-05. Посетено на 2019-12-05.
- ↑ „Ivano Balić biography“. hoo.hr (хрватски). Архивирано од изворникот на 2020-09-29. Посетено на 2019-12-05.
| ||||||