Зинаида Јермољева
| Зинаида Јермољева Зинаида Ермольева | |
|---|---|
 Јермољева на руска разгледница од 2023 година | |
| Роден(а) | Зинаида Висарионовна Јермољева 24 октомври 1898 Фролово, Област на Донската војска, Руска империја |
| Починал(а) | 2 декември 1974 (возр. 76) Москва, Советски Сојуз |
| Полиња | Микробиологија, епидемиологија |
| Образование | Јужен федерален универзитет |
| Познат по | Пронаоѓач на пеницилин во Советскиот Сојуз |
| Поважни награди | Орден на Ленин |
Зинаида Висарионовна Јермољева (руски: Зинаида Виссарионовна Ермольева; октомври 1898 година – 2 декември 1974) — советски микробиолог од донско козачко потекло, најпозната по пронаоѓањето на пеницилин за советската војска за време на Втората светска војна. Таа била член на Академијата на медицински науки на СССР во времето на нејзината смрт.[1]
Кариера
[уреди | уреди извор]Во 1921 година, Јермољева дипломирала на медицинскиот факултет на Донскиот универзитет. Од 1925 година, таа работела како раководител на неколку микробиолошки и епидемиолошки институти во Москва.[2]
Во 1925 година, Јермољева била назначена за шеф на Одделот за микробна биохемија на Академијата на науки на СССР. Таму, таа го започнала своето истражување за бактериофагите и природните антимикробни агенси - особено лизозимот. За време на Втората светска војна, таа и Тамара Балезина изолирале вид на Penicillium crustosum што произведувал пеницилин. За прв пат бил користен во советските болници во 1943 година.[3][4]
Во 1942 година, таа ги објавила резултатите од експериментот извршен врз себе, при кој се заразила со раствор од Vibrio cholerae и закрепнала по третман.[5] Резултатите од нејзиното истражување биле суштински при примената на превентивни мерки против колера во воените напори на Русија на Источниот фронт за време на Втората светска војна.[2]
Во 1947 година, Јермољева била назначена за директор на новоформираниот Институт за антибиотици при Министерството за јавно здравје на СССР.[6] Од 1952 година до нејзината смрт, таа ја водела Катедрата за микробиологија на Централниот постдипломски медицински институт во Москва (денес Руска медицинска академија за постдипломско образование).[2]
Јермољева била во брак со микробиологот Лев Зилбер, чиј брат, романсиерот Венијамин Каверин ја искористил кариерата на Јермољева и нејзиниот сопруг како основа за измислена приказна во неговата трилогија Отворена книга (1949–56).[7] „Живиот и реален“ приказ на Татјана, ликот заснован на Јермољева, ја популаризирал микробиологијата како можна кариера меѓу девојчињата во Советскиот Сојуз.[8]
Научни интереси
[уреди | уреди извор]- Антибиотици
- Бактериски полисахариди
- Биолошки активни супстанции од животински ткива
- Интерферон
- Хемотерапија за инфекција
Научни трудови
[уреди | уреди извор]Јермољева била автор на повеќе од 500 трудови и неколку книги, како „Пеницилин“, „Антибиотици, бактериски полисахариди, интерферон“ и други. Таа била основач и главен уредник на советското списание „Антибиотики“ („Антибиотици“).
Меморија
[уреди | уреди извор]На 24 октомври 2018 година, Јермољева била прославена со Google Doodle.[9]
Награди и признанија
[уреди | уреди извор]
- Сталинова награда (1943)[10]
- Два Ордена на Ленин
- Орден на Црвеното знаме на трудот
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Obituary: Zinaida Vissarionova Ermolieva“. Journal of Antibiotics. 28: 399. 1968.
- 1 2 3 Кноповым, М.М.; Клясовым, А.В. „История РМАПО: Зинаида Виссарионовна Ермольева — создатель первого отечественного антибиотика“ [History RMAPO: Zinaida Vissarionovna Yermolyeva - Creator of the first domestic antibiotic] (руски). Russian Medical Academy of Postgraduate Education. Архивирано од изворникот на 2014-03-31. Посетено на 16 January 2016.Кноповым, М.М.; Клясовым, А.В. "История РМАПО: Зинаида Виссарионовна Ермольева — создатель первого отечественного антибиотика" Архивирано на 31 март 2014 г. [History RMAPO: Zinaida Vissarionovna Yermolyeva - Creator of the first domestic antibiotic] (in Russian). Russian Medical Academy of Postgraduate Education. Retrieved 16 January 2016.
- ↑ Ford, J.B. (2014). „Crisis Point: The Rise and Fall of Penicillin“ (PDF). The Microscope. 62 (3): 123–135.
- ↑ Conroy, Mary Schaeffer (2008). Medicines for the soviet masses during World War II. Internet Archive. Lanham, MD : University Press of America. ISBN 978-0-7618-4009-1.
- ↑ Arsen P. Fiks; Paul A. Buelow (2003). Self-experimenters: Sources for Study. Greenwood Publishing Group. стр. 70. ISBN 978-0-313-32348-5.
- ↑ Commire, Anne; Klezmer, Deborah, уред. (2007). Dictionary of women worldwide : 25,000 women through the ages. Thomson Gale. стр. 612. ISBN 978-0-7876-7585-1.
- ↑ An Anthology of Jewish-Russian Literature, ed. Maxim D. Shrayer, Routledge: London & New York, 2015, p. 269 ("Veniamin Kaverin")
- ↑ Anna Eremeeva, "The Woman-Scientist in Soviet Artistic Discourse", in: Edith Saurer et al., Women's Movements. Networks and Debates in post-communist Countries in the 19th and 20th Centuries, Köln: Böhlau Verlag, 2006, p. 347
- ↑ „Celebrating Zinaida Ermolyeva“. 24 October 2018. Посетено на 28 October 2018.
- ↑ „Zinaida ErmolEva“. Great Soviet Encyclopedia (3rd. изд.). Gale Group. 1979.