Земфира

Од Википедија — слободната енциклопедија
Земфира
Земфира во 2009 година
Животописни податоци
Родено имеЗемфира Талгатовна Рамазанова
Роден(а)26 август 1976(1976-08-26) (47 г.)
ПотеклоУфа, Руска СФСР, СССР
ЖанровиРок, алтернативен рок, поп-рок
Период на активност1998–денес
ИздавачиREAL Records, Navigator
Мреж. местоzemfira.ru

Земфира, родена Земфира Талгатовна Рамазанова (руски: Земфира Талгатовна Рамазанова, татарски: Земфира Тәлгать кызы Рамазанова, Zemfira Tälğät qızı Ramazanova; на 26 август 1976 година во Уфа, Башкортостан) — руски рок пејач, композитор, продуцент и текстописец. Во 1998 година таа се пресели од Уфа во Москва каде што со својот бенд "Земфира", започна со снимањето на првиот албум кој беше објавен една година подоцна. Од 1999 година, Земфира има објавено шест студиски албуми и има добиено големо внимание од медиумите и од јавноста. Таа е популарна во Русија и другите поранешни советски републики. Земфира влупно има продадено над 3 милиони албуми.[1]

Во 2004 година, рускиот учебник по историја за 9-то одделение во делот "Духовен живот" ја спомена Земфира како основач на "сосема поинаква" музичка младинска култура (автор на прирачникот е професорот на Московскиот државен педагошки универзитет, Александар Данилов).[2][3] Влијанието на Земфира врз музиката на младите бендови од 2000-тите години и врз помладата генерација воопшто беше големо. Во ноември 2010 година нејзиниот деби албум беше вклучен во списанието "Афиша" на листата "50 најдобри руски албуми на сите времиња според младите музичари" на петто место. На листата исто така беше и албумот "Прости ми моја љубов" на 43-то место.[4][5]

Животопис[уреди | уреди извор]

Земфира е Волшка Татарка родена во типично семејство од средната класа, нејзината мајка била доктор, а нејзиниот татко наставник по историја. Земфира станала заинтересирана за музиката на возраст од 4 и се запишала на музичко училиште следната година (каде што студирала пијано и пеење), пишувајќи ја нејзината прва песна на седумгодишна возраст. Нејзиниот постар брат Рамил ја запозна со рок-музиката, која стана нејзината вистинска страст – таа ги обожаваше Black Sabbath, Nazareth и Queen, добивајќи инспирација да научи да игра и на гитара. Во 7-мо одделение, Земфира го делеше своето слободно време меѓу музиката и кошарката. Таа почна да губи интерес за класичната музика, претпочитајќи да се дружи со нејзините пријатели на улиците на Уфа пеејќи песни на руски рок групи како Кино, Наутилус Помпилиус и Аквариум (кои го достигнале врвот на нивната популарност во раните 1990-ти).

На барање на нејзината мајка, Земфира продолжи со нејзините студии по пијано и дипломирала од музичкото училиште со почести. За време на нејзината последна година во средно училиште, таа се откажала од кошарката, одбирајќи ја музиката. Таа студирала на Универзитетот на Уфа за ликовни уметности[6], истоивремено пеејќи џез и рокенрол класици во разни локални барови и ресторани придружена од нејзиниот пријател, играчот на саксофон, Влад Колчин. Таа дипломирала со почести и во 1996 година почнала да работи како инженер на звук за радио станицата "Европа Плус".[7]

Наредните неколку години, Земфира ги помина деновите работејќи за радио станицата и ноќите на нејзиниот компјутер, снимајќи песни што подоцна се претвориле во сингловите "Зошто" (Почему), "Снег" и "Метеоролог" (Синоптик). На почетокот од 1998 година, таа ги покани Ринат Ахмадиев, Сергеј Созинов, Сергеј Мирољубов и Вадим Соловјов да се приклучат на бендот Земфира. Нивниот прв професионален настап беше одржан на 19 јуни 1999 година, како дел од фестивалот за прослава на годишнината на локалната радио станица Сребрен дожд. Кратко време по овој настап, Земфира испрати промо снимки до повеќе продуценти во Москва, од кои еден (Иљја Лагутенко од Мумиј трол) беше воодушевен од материјалот и го покани бендот во Москва за неколку сесии.

Кариера[уреди | уреди извор]

1999-2005[уреди | уреди извор]

Снимањето и продукцијата на деби албумот траеше до 10 мај 1999 година, кога тој конечно беше објавен. Промоцијата на Земфира пред објавувањето вклучуваше значителна ротација на сингловите "СИДА" (СПИД), "Ариведерчи" и "Ракети" (Ракеты), како и нивните видео клипови. Бендот веднаш отиде на турнеја, започнувајќи ја традицијата на прославување на нивните почетоци со летен концерт во Уфа. Истовремено, тие го снимале нивниот втор албум Прости ми моја љубов (Прости Меня Моя Любовь). Групата уживала популарност од самиот почеток, делумно поради значителната ротација на радио и телевизија и делумно бидејќи женскиот рокер претставувал прилично редок и необичен концепт за руската музичка сцена.

По објавувањето на ПММЛ (руска кратенка за Прости ми моја љубов) во март 2000 година, појава што може само да се опише како "Земфироманија" ја зафати земјата. "Барање" (Искала) и "Зрела" (Созрела) станале инстант хитови и групата беше поканета да го отвори фестивалот Maxidrom. Постојаните турнеи го изнемоштиле бендот и по објавувањето на 14 недели тишина бендот зеде пауза.

Во септември 2004 година, Земфира ги започна нејзините студии по филозофија на Московскиот државен универзитет, но ги прекина по првиот семестар. На 16 октомври таа настапила со "We Are the Champions" со рок групата Queen на MTV Russia Awards.[8]

Четвртиот студиски албум,Vendetta, кој се состои од 15 песни, беше објавен на 1 март 2005 година. При снимањето Земфира соработувала со повеќе музичари: Игор Вдовин, Корнеј, Влад Крејмер, Јуриј Цалер и Олег Пунгин. Првенствено албумот требаше да се вика "Масло", но насловот беше променет неколку дена пред официјалната верзија.[9] "Vendetta" доби многу позитивни критики.[10][11][12]

2007–тековно[уреди | уреди извор]

На 14 февруари, колекција на музички видеа Zemfira.DVD беше објавена.[13] Таа ги содржи сите нејзини клипови, освен СИДА и Сообраќај.[14]

Во мај и јуни 2007 година, Земфира одржа кратка концертна турнеја насловена 'Déjà Vu", со настапи одржани во помали места (клубови и мали театри). Турнејата кулминираше со настапот во Москва во Зелениот театар, кој беше снимен од страна на Рената Litvinova. Турнејската програма била фокусирана на нови стилски аранжмани на најголемите хитови на пејачката, преработени во стиловите како што се џез, ска, босанова и блуз. Новиот албум, Благодарам (Спасибо), беше објавен на почетокот од октомври. Тој бил опишан од страна на Земфира како "многу позитивен" и спротивен од "бунтовноста" на Vendetta.[15]

Концертниот филм Зелен театар во Земфира, кој вклучува монолози од Земфира и избрани песни, сниман за време на нејзиниот настап во Москва, беше прикажан во неколку руски дигитални кина на 21 февруари 2008 година.[16] Подоцна тој беше издаден и на DVD и Blu-ray.[17]

Zemfira in 2008
Земфира во 2008 година

Завршниот концерт во поддршка на Благодарам беше на 1 април 2008 година во Олимпискиот стадион во Москва; некои новинари го сметаат за најдобриот настап во нејзината кариера.[18] Во јуни Земфира доби две награди етаблирани од музичкиот критичар Артемиј Троицки. Таа освои награди во категориите: Најдобар настап (за настапот во Олимпискиот стадион) и Најдобар албум (за Благодарам). Филм-концертот Зелен театар во Земфира од Litvinova беше прогласен за најдобар музички филм на годината.[19]

На 21 март 2009 година, албумот Z-Sides беше објавен на интернет.

Во јуни 2010 година, Земфира напиша на нејзиното официјално мрежно место: "одморот заврши" и најави мини-турнеја во поддршка на делукс-изданието на нејзините први три албуми (Земфира, ПММЛ и 14 недели тишина). На 1 август таа настапи со сет од 4 песни на поп-музичкиот натпревар Нов бран.[20] Тоа беше нејзиниот прв настап од јануари 2009 година. Аранжманите од овој сет беа користени за мини-турнејата во септември одржана во 5 градови: Санкт Петербург, Екатеринбург, Минск, Киев и Москва. Според критичарите нејзините стари песни биле поритмички и звучеле како демо-верзии поради новиот минималистички стил на аранжман.[21] Во октомври Земфира учествуваше во две трибутни концерти "20 години без КИНО" во Москва и Санкт Петербург, кои беа посветени на меморијата на Виктор Цој. За време на нејзиниот настап таа испеала четири песни на Цој и според повеќе новинари нејзиниот настап беше најзабележителниот во програмата.[22][23]

На 1 јануари 2011 година, била емитувана видео верзијата на концертите одржани во Москва во Crocus City Hall и Стрелка институтот во септември 2010 година на ТВ кананот Дожд, во режија на Рената Litvinova.[24] Пејачката потоа објави информации дека шестиот албум ќе биде објавен во есента 2011 година. Првиот сингл Нема шанса (Без шансов) беше претставен на Наше радио на 15 април. Во текот на следните три месеци, таа настапи трипати: на 28 мај Земфира учествувала на меѓународниот рок фестивал Maxidrom заедно со The Prodigy, Адам Ламберт, Korn, Brainstorm и други уметници;[25] потоа таа настапи при отворањето на Muz-TV Awards во Олимпискиот стадион на 3 јуни;[26] на 23 јули Земфира го отвори фестивалот Afisha Picnic во Москва на главната сцена. За време на овој настап таа презентирала нова песна наречена "Пари".[27] За време на нејзиниот концерт во април 2013 во Киев, на сцената таа беше придружувана од неколку водечки личности од украинскиот шоубизнис, вклучувајќи го и Свјатослав Вакарчук.[28]

Во јули 2015 година за време на концертот во грузискиот главен град Тбилиси Земфира го вееше украинското национално знаме, провоцирајќи критики од руските медиуми и неколку промотори во Русија дури ги откажаа своите планови да ја вклучат во нивните програми.[29] Сепак, во 2016 година, за време на концерт во Литванија, Земфира побара публиката да отстрани големо украинско знаме кое го вееле одредени обожаватели. Таа рече, "јас сум русинка, ние сме во Литванија. Побарувам од вас да го отстранете знамето. Додека вие ја сакате вашата земја, јас ја сакам својата."[30][31]

Во февруари 2016 година за време на нејзината турнеја "Мал човек" (Маленький человек) Земфира најави дека планира да престане да одржува турнеи, што беше погрешно протолкувано во медиумите како нејзиното целосно откажување од музичките настапи.[32] Музичкиот критичар Троицки коментираше дека иако тој не се сомнева дека најавата беше сериозна, тој верува дека Земфира е емотивна личност и е можно таа подоцна да се предомисли.[33] Во ноември 2016 година, турнејата "Малиот човек" продолжи во Северна Америка.[34]

Дискографија[уреди | уреди извор]

Албуми[уреди | уреди извор]

  • Земфира (1999)
  • Прости ми моја љубовт (Прости Меня Моя Любовь) (2000)
  • 14 недели тишина (14 Недель Тишины) (2002)
  • Вендета (2005)
  • Zemfira.Live (2006)
  • Благодарам (Спасибо) (2007)
  • Z-Sides (2009)
  • Zemfira.Live2 (2010)
  • Да се живее во твојата глава (Жить в твоей голове) (2013)
  • Бордерлайн (Бордерлайн) (2021)

Синглови[уреди | уреди извор]

  • "Снег" (1999)
  • "Збогум" (До Свидания) (2000)
  • "Сообраќај" (Трафик) (2001)
  • "10 момчиња" (10 мальчиков) (2008)
  • "Нема шанса" (Без шансов) (2011)
  • "Пари" (Деньги) (2012)
  • "Кафевино" (Кофевино) (2013)

Филмографија[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „Zemfira in Paris“. vdest.fr. Архивирано од изворникот на 2014-01-11. Посетено на 2013-04-29.
  2. ↑ Земфира и «Мумий Тролль» попали в учебник истории Архивирано на 9 февруари 2011 г. // lenta.ru, 21 июня 2004.
  3. ↑ Земфира и «Мумий Тролль» попали в учебник истории // News.ru, 21 июня 2004.
  4. ↑ Александр Горбачёв, Григорий Пророков. „50 лучших русских альбомов всех времен Выбор молодых музыкантов: первая десятка“. Афиша. Архивирано од изворникот на 2012-06-22. Посетено на 21-03-2012. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  5. ↑ Александр Горбачёв, Григорий Пророков. „50 лучших русских альбомов всех времен Места с 50-го по 21-е“. Афиша. Архивирано од изворникот на 2012-06-22. Посетено на 21-03-2012. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  6. ↑ [1] Архивирано на 20 јуни 2006 г.
  7. ↑ „Европа Плюс | Europa Plus - Музыкальная радиостанция Европа Плюс. Радио №1 в России“. Europaplus.ru. Посетено на 2012-11-15.
  8. ↑ „ru:Сервисы РОЛ“ (руски). Rol.ru. Посетено на 2012-11-15.
  9. ↑ [2] Архивирано на 12 април 2008 г.
  10. ↑ „Ъ-Газета - Диски“. Kommersant.ru. Посетено на 2012-11-15.
  11. ↑ „Земфира. Вендетта - Издания МК“. Mk.ru. Посетено на 2012-11-15.
  12. ↑ „гБСЙХ.пС - гелтхпю - юКЭАНЛ: бЕМДЕРРЮ“. Zvuki.ru. Посетено на 2012-11-15.
  13. ↑ „Земфира теперь на DVD. Все ролики популярной певицы. - журнал Rolling Stone“. Rollingstone.ru. Посетено на 2012-11-15.
  14. ↑ „Земфира - «Zemfira.DVD» - Новости рока NEWSmusic.ru“. Web.archive.org. 15 March 2012. Архивирано од изворникот на 15 March 2012. Посетено на 14 December 2017.
  15. ↑ [3] Архивирано на 15 август 2007 г.
  16. ↑ „Портрет Земфиры на пленке“. Cultradio.ru. Архивирано од изворникот на 2012-03-28. Посетено на 2012-11-15.
  17. ↑ „Фильм "Зеленый театр в Земфире" выйдет на Dvd и в формате Blue Ray“. GAY.RU. Архивирано од изворникот на 2012-03-25. Посетено на 2012-11-15.
  18. ↑ Юкейяюмдп Тхкхлнмнб. „Олимпийский в Земфире“. Lenta.ru. Посетено на 2012-11-15.
  19. ↑ „Новости NEWSru.com :: В Москве прошла церемония вручения премий за музыкальную "неформатность"“. Newsru.com. Посетено на 2012-11-15.
  20. ↑ Елена ЛАПТЕВА, Мария РЕМИЗОВА (2010-09-19). „Земфира навсегда //“. Kp.ru. Посетено на 2012-11-15.
  21. ↑ 7 септември 2010, юМРНМ оерпсмхм (гбсйх пс). „Гбсйх.Пс - Гелтхпю - Лефдс Опнвхл, Ксвье Бяеу“. Zvuki.ru. Посетено на 2012-11-15.
  22. ↑ 11 октомври 2010, пЮДХТ йюьюонб (гбсйх пс). „гБСЙХ.пС - йнмжепр - оНОПНАСИ ЯОЕРЭ, ЙЮЙ бХЙРНП жНИ“. Zvuki.ru. Посетено на 2012-11-15.
  23. ↑ Фото: Сергей Михеев / Коммерсантъ (2010-10-13). „Ъ-Газета - Общественно значимое "Кино"“. Kommersant.ru. Посетено на 2012-11-15.
  24. ↑ „Ъ-Деньги - Полный ящик "огоньков"“. Kommersant.ru. Посетено на 2012-11-15.
  25. ↑ „Maxidrom: Мизантропичная Земфира и все-все-все Maxidrom Новости шоу-бизнеса“. Newsmusic.ru. 2011-05-30. Архивирано од изворникот на 2012-03-15. Посетено на 2012-11-15.
  26. ↑ „Земфира станет хедлайнером премии МУЗ-ТВ - Новости - Общество - Интерфакс“. Interfax.ru. Посетено на 2012-11-15.
  27. ↑ 24 јули 2011, дЕД гбсйюпэ (гбсйх пс) (2011-07-24). „гБСЙХ.пС - гелтхпю - кЧАЪР ДЕМЭЦХ ЦНЯОНДЮ“. Zvuki.ru. Посетено на 2012-11-15.
  28. ↑ „Земфира немножко обиделась на Киев“. Kp.ua. Посетено на 14 December 2017.
  29. ↑ Nechepurenko, Ivan (6 July 2015). „Promoters Drop Russian Rock Star for Waving Ukrainian Flag on Stage“. The Moscow Times. Посетено на 7 July 2015.
  30. ↑ „Земфира на концерте в грубой форме потребовала убрать флаг Украины“. Ria.ru. 22 March 2016. Посетено на 14 December 2017.
  31. ↑ „Земфира грязно выругалась на украинский флаг: опубликовано видео“. Apostrophe.com.ua. Посетено на 14 December 2017.
  32. ↑ Arkhangelsky, Andrey (1 October 2016). „Незаметный уход“ (руски). SLON. Посетено на 3 October 2016.
  33. ↑ „Троицкий: решение Земфиры прекратить гастроли может быть не окончательным“. Ria.ru. 19 February 2016. Посетено на 14 December 2017.
  34. ↑ „Zemfira – Официальный сайт“. Zemfira.ru. Архивирано од изворникот на 2008-03-15. Посетено на 14 December 2017.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Земфира&oldid=5188298“