Замок Отело
| Замок Отело | |
|---|---|
| грчки: Πύργος του Oθέλλου турски: Othello Kulesi | |
| Дел од Утврдувањата на Фамагуста | |
| Фамагуста, Северен Кипар | |
 Замокот Отело | |
| Тип | замок |
| Координати | 35°7′39.7″N 33°56′35.7″E / 35.127694° СГШ; 33.943250° ИГД |
| Изграден | 14 век доцен 15 век (модификации) |
| Изградил | Кипарско Кралство Венецијанска Република (модификации) |
| Тековна состојба |
зачуван |
Замок Отело (грчки: Πύργος του Oθέλλου, турски: Othello Kalesi; познат и како Отеловата кула) — замок во Фамагуста, Кипар. Изграден е од Лусињани во 14 век, а подоцна била изменет од Венецијанците. Современото име на замокот потекнува од сценската нота во драмата на Шекспир Отело.[1][2]
Историја[уреди | уреди извор]
Замокот Отело бил изграден во 14 век од страна на Лусињаните (кои владееле со Кипарското кралство) за да го заштитат пристаништето од можни непријателски напади. Се користело и како главен влез во Фамагуста. Порано се викало „непробојна тврдина“, бидејќи било скоро невозможно да се нападне поради многу длабоки ровови што го опкружуваат.
Откако Кипар бил продаден на Република Венеција, квадратните кули на замокот бил заменети со кружни за да одговараат на помодерна артилерија. По овие измени, над главниот влез на замокот бил врежан релјеф на Лавот на Свети Марко. Името на капетанот Николо Фоскари, кој ги насочил промените во замокот, и датумот 1492 година се испишани во близина на релјефот. Очигледно Леонардо да Винчи давал совети за обновата во 1481 година.[1] Замокот го добива своето име по познатата драма на Шекспир Отело, која се одвива во пристаништен град во Кипар.[3]
Во 1900 година, ровот на замокот бил исушен за да се намали ризикот од маларија.[4]
Обновата на замокот започнала во 2014 година,[5] и повторно бил отвори за јавноста на 3 јули 2015 година.[6]
Распоред[уреди | уреди извор]
Замокот содржи четири кружни кули. Содржи трпезарија и студентски дом, кои биле изградени за време на периодот на Лусигнан. Дворот на замокот содржи топови оставени од Шпанците и Османлиите, мошти од неговата бурна историја.[3]
Современа литература[уреди | уреди извор]
Во моментов, единственото парче современа прозна литература што се повикува и се впушта во замокот Отело во сметка во прво лице е креативниот белетристички расказ „Дневник на чудовиштето од зелените очи“ од Дин Керисон, сместен во раните (предпандемични) денови од COVID-19, објавен во ТЕКСТ весник за курсеви за пишување и пишување, април 2020 година.[7]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 Jessica Lee (February 2015). „Famagusta & the Karpas Peninsula“. Cyprus (англиски) (6. изд.). Singapore: Lonely Planet Publications Pty Ltd. стр. 183. ISBN 978 1 74220 756 8.
The tower's name stems from a vague link [...] which has a modest stage note referring to 'a seaport in Cyprus'.
The note is in Othello, act 2, scene 1 Архивирано на 29 мај 2013 г.. - ↑ „North Cyprus Travel Guide | What to do in North Cyprus | Rough Guides“. www.roughguides.com (англиски). Rough Guides. Посетено на 18 November 2020.
- ↑ 3,0 3,1 „Othello's Tower and Citadel“. cypnet.co.uk. Посетено на 3 October 2015.
- ↑ „Othello Tower and Castle“. cyprus44.com. Посетено на 3 October 2015.
- ↑ Tsagari, Daphne (5 July 2014). „"Othello" Castle in Cyprus to be Restored“. Greek Reporter. Посетено на 3 October 2015.
- ↑ „Othello Tower/Citadel to reopen this week“. United Nations Development Programme. 29 June 2015. Архивирано од изворникот на 2020-10-09. Посетено на 3 October 2015.
- ↑ Kerrison, Dean (April 2020). „Green-eyed monster diary“ (PDF). TEXT Journal of Writing and Writing Courses. Vol 24, No 1.