Замок Бран

Од Википедија — слободната енциклопедија

Замокот Бран (романски:Castelul Bran, германски: Törzburg, унгарски: Törcsvár), кој се наоѓа близу Бран и во близина на Брансов, е национален споменик и симбол во Романија. Тврдинта се наоѓа на границата помеѓу Трансилванија и Валачја на DN73. Општо познат како „Замокот на Дракула“ (иако е една од неколкуте локации поврзани со легендата за Дракула, вклучувајќи го замокот Поенари и замокот Хунјад), се продава како дом на номиналниот лик Дракула од Брам Строкер. Сепак, нема докази дека Строкер знаел нешто за овој замок, којшто е поврзан само со ликот на Влад III, војводата од Валачја, наводната инспирација за Дракула. Според германскиот автор Ханс Корнел де Рос, локацијата којашто Брам Строкер ја имал предвид за замокот на Дракула за време на пишувањето на овој роман бил празен планински врв, врвот Изворул Калиманулуј, кој е висок 2,033 метри сместен во трансилванските Келемен Алпи близу поранешната граница со Молдавија.

Денес замокот е музеј отворен за туристи со изложени уметнички дела и мебел собрани од кралицата Марија. Туристите можат да ја видат внатрешноста поединечно или со водич. На подножјето на ридот има музеј на отворено каде што се изложени традиционални романски примитивни градби од цела земја (колиби, штали итн.).

Историја[уреди | уреди извор]

Во 1212 година, Тевтонските витези го изградиле дрвениот замок Диетриштајн како затврдено место во Бурценланд, на влезот на планинската долина преку која трговците патувале повеќе од еден милениум, но во 1242 година била уништена од Монголците. Првото документирано спомнување на замокот Бран е во одредбата на Луј I од Унгарија на 19 ноември 1377 година, каде што на Саксонците од Кронстад (Брасов) им било дозволено да изградат камена тврдина на нивен трошок и работна рака; нселбата Бран започнала да се развива набргу. Во 1438-1442 година, замокот бил користен како одбрана против Отоманското Царство а подоцна станало место за данок на планинскиот премин помеѓу Трансилванија и Валачја. Се смета дека кратко време замокот бил воден од старешината Милчеа од Валачја и во овој период царинското место било воведено. Водачот на Валачја Влад Тепеш 1448-1476 година немал значајна улога во историјата на тврдината, иако тој поминал неколкупати низ Бран Џорџ. Замокот Бран припаѓал на кралевите Магјар но заради неуспехот кралот Владислас II да ги исплати даноците, градот Брасов ја добил тврдината во 1533 година. Бран играл воена стратешка улога во средината на 18 век.

Во 1920 година, замокот бил кралска резиденција во кралството Романија. Станал омилен дом и место за повлекување на кралицата Марија. Замокот е наследен од нејзината ќерка принцезата Илеана и подоцна бил запленет од комунистичкиот режим со избркување на кралската фамилија во 1948 година.

Во 2005 година, романската влада донесе значаен закон со кој се дозволуваат барања за обновување на имоти кои се илегално одземени, каков што е Бран. Со тоа, година подоцна замкот бил доделен на Доминик вон Хабсбург, синот и наследникот на принцезата Илеана. Во септември 2007 година, истражниот комитет на Романскиот парламент изјави дека доделувањето на замокот на надвојводата Доминик било илегално, со тоа што го прекршило романскиот закон за имот и наследување. Сепак во октомври 2007 година, Уставниот суд на Романија ја одби петицијата на парламентот за овој случај. Освен тоа, истражниот комитет на Романската влада издаде одлука во декември 2007 година што се однесува на валидноста и законитоста на процедурите за обновување кои беа користени, потврдувајќи дека обновувањето било извршено во согласност со законот. На 18 мај 2009 година, управата на замокот Бран била префрлена од владата на управата на надвојводата Доминик и нејзините сестри Марија-Магдалена Холсхаусен и Елизабета Сандхофер. На 1 јуни, Хабсбурзите го отворија обновениот замок за јавноста како првиот приватен музеј во земјата и обелоденија концепт за здружена стратегија со селото Бран со цел да се задржи нивната доминација во романските туристички кругови и да ја заштитат економската подлога во регионот.