Забрана за идентификација на повик
Забрана за идентификација на повик (англиски: Calling Line Identification Restriction, CLIR) – дополнителна телекомуникациска услуга која им се нуди на повикувачките корисници за да се оневозможи презентирањето на неговиот број на повиканиот корисник.[1]
Функционален опис[уреди | уреди извор]
Оваа дополнителна услуга им се нуди на повикувачките корисници. Таа го оневозможува претставувањето на бројот на повикувачкиот корисник на повиканиот корисник.
Начин на користење[уреди | уреди извор]
Услугата по потреба може да се активира или деактивира со внесување на соодветен код.
- Активирање: * 31 #
- Деактивирање: # 31 #
Откако ќе се внесе кодот мора да се добие говорна порака или тон за потврда дека услугата е активирана или деактивирана.
Историја[уреди | уреди извор]
Во Македонија услугата е воведена во средината на деведесеттите години на 20 век со пуштањето во сообраќај на дигиталните централи EWSD и Alcatel E10[2].
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ ITU-T Recommendation Q731.3, page 9
- ↑ Костовски, Ристо (1998). Македонска пошта, Македонски телекомуникации. Скопје: Ми-Ан. стр. 161. ISBN 9989-613-03-6.