Жолтиот штрк (цртан филм)

Од Википедија — слободната енциклопедија

Жолтиот штрк е цртан филм од Советскиот Сојуз во 1950 година, во режија на Лев Атаманов заснован на стара кинеска бајка. Прво дело на Атаманов во студиото Сојузмултфилм.

ДВД-изданија[уреди | уреди извор]

  • 1951 година - Меѓународен филмски фестивал во Делхи - почесна диплома
  • 1952 година - Меѓународен филмски фестивал во Бомбај - Диплома

Заплет[уреди | уреди извор]

Оваа древна кинеска приказна за патувачкиот музичар Ми е родена во време кога со Кина владееја суров и алчен мандарин. Мандаринот се појавил на пазарот. Носачите го донеле во паланкин, а чувари го придружувале. Обичните луѓе паднале на колена и се поклониле до земја. Еден музичар Ми не се поклонил. Кога мандаринот побарал објаснување, музичарот одговорил дека им се поклонува само на добрите луѓе, наведувајќи ѓи како примери земјоделец кој одгледува ориз, рибар кој лови риби и грнчар кој прави саксии и бокали, а потоа саркастично прашал: „Зошто да му се поклонуваш на мандарин? “ ... Револтиран мандаринот наредил да му ја отсечат главата на музичарот, но тој успеал да ги надмудри чуварите и да се скрие од нив. Музичарот бил скриен во чајната соба и како благодарност свирел на кавал и им пеел свои песни на обичните луѓе. Потоа нацртал жолт штрк од внатрешноста на зидот на чајната соба и рекол дека штркот ќе пее и танцува за чесни луѓе, но никогаш за мандарин. Слугите на мандаринот ги слушнале луѓето како пеат во чајџилницата и жолтиот штрк како танцува за нив и се му раскажале на својот господар. Кога мандаринот пристигнал во чајџилницата, сите посетители заминале, а штркот повторно се насликал на зидот. Мандаринот барал штркот да танцува, но сопственикот на чајџилницата рекол дека штркот танцува само за обичните луѓе. Лут мандаринот наредил да се исече парче од зидот со штркот и да го достават во палатата. Во палатата, мандаринот се обидел да му нареди на жолтиот штрк, да го убеди, дури сакал да го смири со жаби, но штркот останал неподвижен. Лутиот мандарин наредил да ја маваат сликата со стапови, а потоа да ја насликаат. Но, сликата на штркот се покажалаа низ друга боја. И кога музичарот Ми, барајќи далеку по ѓубрето, засвирел на кавал, жолтиот штрк оживеал, се одлепил од зидот, излетал низ прозорецот и одлетал кон музичарот.

Креатори[уреди | уреди извор]

Продуцент Лев Атаманов
Писатели на скрипти Борис Бродски, Михаил Папава
Дизајнери на производство Александар Трусов, Александар Винокуров
Декоратори Ирина Светлица, Вера Рогеро, В. Завилопуло
- Владимир Данилевич, Борис Дежкин, Валентин Лалајантс, Лидија Рецова, Михаил Ботов, Дмитриј Белов, Ламис Бредис, Борис Чани
Оператор Николај Воинов
Композитор Карен Хачатурјан
Инженер за звук Николај Прилутски
Текстописец (песни) Самуел Маршак
Уредник И. Фирсова
Асистент на директор Роман Качанов
Асистент на уметник Леонид Шварцман
Технички асистент Е. Новоселскаја
Консултант О. Глухарева
Улогите ги искажале Николај Александрович - Ми, залутан музичар,



</br> Владимир Владиславски - мандарин,



</br> Дмитриј Кара-Дмитриев - сопственик на чајџилницата,



</br> Леонид Швачкин ( неозначен )

Озвучување во 2001 година:

Владимир Конкин - Ми, залутан музичар

Виталиј Ованесов

Борис Токарев

  • Приказни за народите на светот Издание 2 Сојузмултфилм, ДВД, (дистрибутер одблизу), цртани филмови на дискот - „Жолтиот штрк“ (1950), „Браќа Лиу“ (1953), „<a href="./%D0%A5%D1%80%D0%B0%D0%B1%D1%80%D0%B8%D0%BE%D1%82%20%D0%9F%D0%B0%D0%BA" rel="mw:WikiLink" data-linkid="undefined" data-cx="{&quot;userAdded&quot;:true,&quot;adapted&quot;:true}">Храбриот Пак</a> “ (1953), „Валидуб“ (1952),Мајмунот од островот Саругашима“ (1970).[1]

ДВД-изданија[уреди | уреди извор]

Цртаниот филм е објавуван многу пати на ДВД во колекции на цртани филмови, на пример:

Преглед на критичари[уреди | уреди извор]

Литература[уреди | уреди извор]

  • Фильмы-сказки. Сценарии рисованных фильмов. Выпуск 1. — М.: Госкиноиздат, 1950. — 208 с.

Содржина: Предговор стр. 3, В. Kaтaeв "Цветот соседум бои" стр. 7, М. Волпин, Н. Ердман "За Федја Заицев " p. 27, В. Сутеев " Кога дрвјата светнуваат", p. 47, М. Пашченко „Песна на радоста “ стр. 69, Д. и А. Тарасовс „Една пролетна приказна “ стр. 95, С. Михалков „Кукавица и сколовранец“ стр. 105, В.Немолјаев „Прва лекција“ стр. 113, Б. Ласкин „Мечка на мраз“ ( дедо и внука ) стр. 123, Г. Береско „Сив врат“ стр. 137, И. Вано, А. Снежко-Блоцкаја „Гуски-лебеди “ стр. 157, М. Ерзинкјан, З. Филимонова „Чудесното звонче“ стр. 167, Б. Бродски, М. Папава „Жолтиот штрк“ стр. 187, Додаток стр. 199.

  • Жёлтый Аист и Гора Солнца. — Облака, 2015. — ISBN 978-5-906807-13-7.

Наводи[уреди | уреди извор]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

  • Жолтиот штрк
  • „Жолтиот штрк“ на страницата „Енциклопедија на руско кино“
  • „Жолтиот штрк“ - цртан филм. RU