Прејди на содржината

Житолуп

Координати: 41°25′15″N 21°48′59″E / 41.42083°N 21.81639°E / 41.42083; 21.81639
Од Википедија — слободната енциклопедија
Житолуп

Воздушен поглед на местоположбата на историското село Житолуп

Житолуп во рамките на Македонија
Житолуп
Местоположба на Житолуп во Македонија
Житолуп на карта

Карта

Координати 41°25′15″N 21°48′59″E / 41.42083°N 21.81639°E / 41.42083; 21.81639
Регион  Вардарски
Општина  Кавадарци
Област Раец
Население 0 жит.
(поп. 2021)[1]

Повик. бр. 043
Шифра на КО
Надм. вис. 371 м
Житолуп на општинската карта

Атарот на Житолуп во рамките на општината
Житолуп на Ризницата

Житолуп — историско село во Тиквешко, во областа Раечка Котлина, во атарот на денешното село Фариш, Општина Кавадарци.

Денес, на селото се наоѓаат обработливи површини.

Географија и местоположба

[уреди | уреди извор]

Селото се наоѓало покрај Селска (Фаришка) Река,[2] веднаш западно од селото Фариш и денес местото е во неговиот атар.

До местото на селото може да се дојде преку земјениот пат кој води до главната селска црква „Св. Богородица“ во Фариш.

Историја

[уреди | уреди извор]

Во XIX век, Житолуп бил македонски чифлиг, во посед на братучедите Димче и Косте Тошевци од Прилеп. Чифлигот бил разурнат во 1900 година од страна на комитите.[2]

Стопанство

[уреди | уреди извор]

Селото било основано како чифлиг.

Население

[уреди | уреди извор]

Во статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година имало 20 жители, сите Македонци христијани.[3][4]

Самоуправа и политика

[уреди | уреди извор]

Во XIX век, Житолуп било село во Велешката Каза на Отоманското Царство.

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. 2,0 2,1 Радовановиќ, Воислав (1924). Тиквеш и Рајец. Белград: Српска кралска академија. стр. 500.
  3. Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  4. Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“. София, 1900, стр. 158.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]