Жирар Дезарг

Жирар Дезарг (Girard Desargues)
Жирар Дезарг (Girard Desargues);
Роден(а)	21 февруари 1591; Лион, Франција
Починал(а)	9 октомври 1661 (возр. 70); Лион, Франција
Живеалиште	Франција
Националност	Француз
Полиња	Математика ; Архитектура
Познат по	Теорема на Дезарг ; Дезаргова рамнина; не-Дезаргова рамнина; Граф на Дезарг; Конфигурација на Дезарг; Дезарг (кратер);
Влијание од	Јохан Кеплер
Влијаел врз	Абрахам Бос; Рене Декарт; Филип д' Ла Ир

Жирар Дезарг, со псевдонимот С.Г.Д.Л. (Sieur Girard Desargues Lyonnois како што тој самиот ги потпишува своите списи) бил француски геодет и архитект роден во Лион на 21 февруари 1591 година и починал во Лион во 1661 година. Се смета за еден од основачите на проективната геометрија. Тој ја извел обединетата теорија на кониките. Нему му ја должиме теоремата на Дезарг за триаголници во перспектива, а исто така и теоремата на Дезарг за инволуцијата.

Биографија

Младост

Имаме само расфрлани документи за животот на Дезарг, а за неговиот живот пред 1630 година малку се знае. Дезарг очигледно бил третото од шест деца: Жан и Кристоф, неговите двајца постари браќа, биле адвокати во Парламентот во Париз, потоа Антоан, Франсоаз и Катрин. Во 1621 година, тој бил трговец со свила во Лион, но во 1626 година веќе патувал во Фландрија и побарал од градот Париз патент за изградба и експлоатација на фонтани. Во Париз се сретнал со Марeн Мерсен, со кого се дружеле, и со Рене Декарт, чиј пријател бил сѐ до неговата смрт. Во 1628 година, откако неговите двајца постари браќа штотуку починале, тој станал наследник на семејниот имот. Учеството на Дезарг во опсадата на Ла Рошел од 1627–28 година, изнесено од Вајс во „Универзална биографија“ (1842), е веродостојно, но никогаш не било поддржано од документирани извори.

Населување во Париз

Дезарг се населил во Париз околу 1630 година. Во 1634 година, отец Мерсен во своите писма спомнал трактат за перспективата што Дезарг ја пишувал, но неговите први трактати датираат од 1636 година. Пренесени до членовите на академијата Мерсен, овие дела се особено ценети од Ферма и Декарт, но истото не може да се каже за Предлог проект за разгледување на настаните од средбата на конус со рамнина, напишан на јазик позајмен од „дрварскиот јазик“ на калфите столари, т.е. со знаците кои ги означуваат конструктивните делови кои ги водат на местото на градба. Во овој краток трактат во кој се користат конструкциите на конусната перспектива за проучување на својствата на кониките (елипса, парабола, хипербола) за првпат ги воведува поимот за дуалноста права-точка и поимот точка во бесконечност. Декарт ги ценел геометриските методи на Дезарг, но го сметал стилот на книшката непотребно нејасен и провокативен, бидејќи според него, приоритет мора да биде јасноста на изразувањето. Така, Декарт го оцрнил и „Есејот за кониките“ на младиот Блез Паскал, велејќи дека тој особено имал корист од лекциите на Дезарг.

Кавга со Богран

Во 1636 година, секретарот на кралот, Жан д' Богран објавил трактат со наслов Геостатика за формата на законот за гравитација, трактат чии демонстрации биле оспорени меѓу другите од Декарт, Ги д' Ла Брос и Дезарг. За возврат, Богран го критикувал нацрт нацртот на Дезарг со оспорување на оригиналноста на тврдењата во трактатот, позајмени од делото Конки на Аполониј. Расправијата продолжила и ескалирала сè до смртта на Богран во 1642 година.

Примена во уметноста

Од 1639 година, Жирар Дезарг отворил приватен курс за да ги научи занаетчиите (обработувачи на камен, столари, гравери, изработувачи на инструменти) за примената на неговата техника на линеарна перспектива, која имплицитно ја вовел (со фактот дека паралелите кои се оддалечуваат се сечат во бесконечноста) за првпат идејата за точка во бесконечност (бесконечна точка). Меѓу другите оваа институција од 1641 година ја посетувал и граверот Абрахам Бос (Abraham Bosse) и оттогаш станал најверниот пропагандист на методот на лионскиот геодет. Од друга страна, архитектите и сликарите ги оспорувале неговите методи. Во реалноста, имало конфликт чија големина не можеме лесно да ја перцепираме и тој мора да се стави паралелно со борбата што ја водел Абрахам Бос против Академијата. Дезарг бил особено оспорен од мајсторот ѕидар и каменорезец Жак Курабел, во врска со изводливоста на неговиот метод. Контроверзноста продолжила и по смртта на Дезарг, кога против неговите теореми се бореле Језуитите сè до XVIII век, после кој тие веќе нема да бидат ни познати.

Враќање во Лион

Неволјите на Фронд го поттикнале Дезарг да се врати во Лион во 1648 година. Тој живеел на левиот брег на Саона, во куќа сместена на мостот Шанж (pont du Change), над лакот познат како „Чудеса (Прекрасни работи)“.

Од 1645 до 1651 година, Лион добил ново Градско собрание на Плоштадот на рововите (Place des Terreaux), изграден под раководство на Симон Мопен, градски инспектор за патишта, на кого Дезарг му помогнал за архитектурата (фасада, овални скали, итн.) и Томас Бланше за фреските.

Во 1651 година, Дезарг го изградил хотелот Оливие де Сенозан, со адреса на улица на полковник Шамбоне број 1 (n°1 rue du Colonel-Chambonnet). Овој хотел, денес се вика Хотел Европа (Hôtel de l'Europe) и оттогаш во него биле сместени голем број суверени кои минувале низ Лион.

Дезарг бил сопственик на имотот Шато-Грије, во близина на Кондрие, и таму одгледувал винова лоза. Во 1652 година на овој имот го примил на гости својот колега Блез Паскал.

Едно писмо од Хајгенс сугерира дека во 1660 година Дезарг се вратил во Париз, бидејќи учествувал во академијата Милон.

Дела

Пример за еден од универзалните начини на SGDL за практикувањето на перспективата без користење на трета точка..., Париз, 1636, 12 p.
Нацрт-проект за напад на настаните од состаноците на конусот со план, Париз, 1639 година, 30 p.Предлошка:Commentaire biblio
Brouillon-проект на пример на универзален начин поврзан со практиката на докажување трагање за сечење камења, Париз, 1640, 4 стр. +5 pl.
Нацрт нацрт на SGDL во врска со универзален начин на воспоставување стил и следење на линиите на квадранот во сончевите зраци…, 1640 година - Проспект
Шест грешки на страници 87. 118. 124. 128. 132. :&: +и+ 134. од книгата со наслов Практичната перспектива неопходна за сите сликари, скулптори, гравери, архитекти, орматери, везари, тапацири и други кои користат дизајн , Париз, Мелкиор Таверние и Француа Ланглоа, познат како Шартр, 1642 г.

Списоци на дела

Дела на Дезарг, сајт «Архитектура» од Центарот за повисоки студии на ренесансата во Тур

Влијание

Паскал, Понселет, Монж .

Епонимија

Во 1964 година, Меѓународната астрономска унија го даде името Дезарг на лунарниот кратер .
Јавното основно училиште Жирар Дезарг, Vourles .
Астероидот (227151) Desargues е именуван по него.

Библиографија

Абрахам Бос

Видете ги публикациите на Абрахам Бос, кој во многу случаи се појавува како реле на делото на Дезарг.

Абрахам Бос, Универзалниот начин на г. Дезарг, Лионецот: за поставување на оската и зда ги поставите часовите и другите работи на кадраните на сонце, 1643 година
Абрахам Бос, Трактат за геометриски практики и перспективи, предаван на Кралската Академија за сликарство и скулптура... каде што е неопходно да се користи линијарот и компасот. Париз, кај авторот, 1665 година.

Други автори

F. Grignoux; и др. (10 février 2011). „Sur les pas de Girard Desargues, mathématicien et architecte lyonnais“. Напосредна употреба на al. во: |last= (help); Проверете ги датумските вредности во: |date= (help) — Texte d'introduction
Arthur Birembaut, « Quelques documents sur Desargues », dans Revue d'histoire des sciences et de leurs applications, 1961, vol. 14, no 14-3-4,
Jean Dhombres; Joël Sakarovitch (1994). Desargues en son temps. Paris: Albert Blanchard. стр. 483. ISBN 978-2-85367-188-0.
(англиски) Judith Veronica Field et Jeremy John Gray (dir.), The geometrical work of Girard Desargues, New York, Springer, 1987
Gilles Granger, Essai d'une philosophie du style, Paris, Armand Colin, 1968, 312 p.
Gilles-Gaston Granger, L'irrationnel, Odile Jacob, 1998 — Granger parle d'une « révolution arguésienne[9] ».
(en) John J. O'Connor et Edmund F. Robertson, « Girard Desargues », sur MacTutor, université de St Andrews.
Didier Nordon, Promesses d’un titre — Onglet Analyse
Noël Germinal Poudra, Œuvres de Desargues, Leiber, Paris, 1864 ; t. I : 510 p. et t. II : 428 p.
Maria-Anne Privat-Savigny et collaborateurs, Philibert de l'Orme, Girard Desargues, de l'architecture classique aux enjeux urbanistiques contemporains, Lyon, 2011 ISBN 2357401362, 9782357401365
(англиски) Mark Edward Schneider, Girard Desargues, the architectural and perspective geometry, Virginia Polytechnic Institute and State University, 1983, 604 p.
René Taton (1962). „Sur la naissance de Girard Desargues“. Revue d'histoire des sciences et de leurs applications. 15 (2): 165-166. Надворешна врска во |title= (help)
René Taton, « L'œuvre de Pascal en géométrie projective », dans Revue d'histoire des sciences et de leurs applications, 1962, vol. 15, no 15-3-4,
René Taton, L’œuvre mathématique de G. Desargues, Paris, Vrin, 1981, 232 p.ISBN 2-7116-0694-5 — Reprise et mise à jour de l'édition de 1951 ; 2e éd., 1988 (ISSN 0295-7337)
A Dictionary of Scientists (англиски). Oxford University Press. 2003. ISBN 978-0-19-172683-5. Архивирано од изворникот на 2017-02-04. Посетено на 2023-11-07.
Christopher Clapham; James Nicholson (2009). The Concise Oxford Dictionary of Mathematics (англиски). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-172712-2. Архивирано од изворникот на 2017-02-04. Посетено на 2023-11-07.