Железнички возен парк
Железнички возен парк или железнички подвижен состав — железнички превозни средства наменети за обезбедување железнички товарен и патнички превоз и за работење на железничката инфраструктура.
Железничкиот возен парк на станичните железнички пруги треба да се поставува во границите на корисната должина на железничката пруга.
Возниот парк вклучува локомотиви, товарни вагони, патнички вагони со локомотивен погон, моторни возови, како и различен посебен железнички возен парк. Единица на железничкиот возен парк се сметаат поединечна локомотива, вагон, моторен вагон, дресина, мал самоподвижен железнички вагон и самоподвижен патнички вагон.[1]
Возовите, вагоните и посебниот железнички возен парк што стојат на станичните железнички пруги без локомотива мораат да бидат сигурно обезбедени од движење со кочници, стационарни уреди за обезбедување на вагони, рачни сопирачки или други средства за обезбедување.[2]
Возниот парк е неопходен за превоз на товар и патници. Тој се дели на самоподвижен (кој се движи самостојно), и влечен (вагони што се прикачуваат на него).
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Технический комитет по стандартизации. ГОСТ Р 55056-2012. Транспорт железнодорожный. Основные понятия, термины и определения. — Москва: Стандартинформ, 2013. — стр. 50. (руски)
- ↑ „Порядок и нормы закрепления подвижного состава на станционных путях — Студопедия“. studopedia.ru. Посетено на 2025-06-22.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]
Железнички возен парк на Ризницата ?
