Етнојазична група

Етнојазична група (или народнојазична група или етнолингвистичка група) ― група која е обединета и со заедничка етничка (народносна) припадност и со јазик. Повеќето етнички групи имаат заеднички јазик.^[1]^[2] Сепак, поимот често се користи за да се нагласи дека јазикот е главна основа за етничката група, особено во однос на нејзините соседи.^[1]

Средиштен концепт во јазичната студија за етнојазичните групи е етнојазичната виталност, способноста на јазикот и етничката припадност на групата да се одржат.^[3] Етнојазичната група која нема таква виталност, најверојатно нема да преживее како посебен ентитет. Фактори кои влијаат на етнојазичната виталност се демографијата, институционалната контрола и статусот (вклучително и факторите за планирање јазик).^[4]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ ^1,0 ^1,1 Fishman, Joshua A.; García, Ofelia (2010). Handbook of Language and Ethnic Identity (англиски). Oxford University Press. стр. 12. ISBN 9780195374926.
↑ Holloman, Regina E.; Arutiunov, Serghei A. (1978-01-01). Perspectives on Ethnicity (англиски). Walter de Gruyter. стр. 244. ISBN 9783110807707.
↑ Bourhis, R.Y.; Barrette, G. (2006). „Ethnolinguistic Vitality“. Encyclopedia of Language & Linguistics. стр. 246–249.
↑ Bourhis, R. Y.; Giles, H.; Rosenthal, D. (1981). „Notes on the construction of a 'subjective vitality questionnaire' for ethnolinguistic groups“. Journal of Multilingual and Multicultural Development. 2 (2): 145–155. doi:10.1080/01434632.1981.9994047.

Дополнителна книжевност[уреди | уреди извор]

John M Levine; Michael A. Hogg (15 септември 2009). Encyclopedia of Group Processes and Intergroup Relations. SAGE Publications. стр. 252–. ISBN 978-1-4522-6150-8.
Diarmait Mac Giolla Chríost (2004). Language, Identity and Conflict: A Comparative Study of Language in Ethnic Conflict in Europe and Eurasia. Routledge. ISBN 978-1-134-51202-7.
Lamy, Paul (1979). „Language and Ethnolinguistic Identity: The Bilingualism Question“. International Journal of the Sociology of Language. 1979 (20): 23–36. doi:10.1515/ijsl.1979.20.23.
Сачдев, Итеш и Ричард Ј. Бурхис. „Language and social identification.“ Social identity theory: Constructive and critical advances 211 (1990): 229.
Гилс, Хауард, Ричард Ј. Бурхис и Доналд М. Тејлор. „Towards a theory of language in ethnic group relations.“ Language, ethnicity and intergroup relations 307348 (1977).
Bourhis, Richard Y. „Language in ethnic interaction: A social psychological approach.“ Language and ethnic relations (1979): 117-141.

[:0-1] 1,0 ^1,1 Fishman, Joshua A.; García, Ofelia (2010). Handbook of Language and Ethnic Identity (англиски). Oxford University Press. стр. 12. ISBN 9780195374926.

[2] Holloman, Regina E.; Arutiunov, Serghei A. (1978-01-01). Perspectives on Ethnicity (англиски). Walter de Gruyter. стр. 244. ISBN 9783110807707.

[vitality-3] Bourhis, R.Y.; Barrette, G. (2006). „Ethnolinguistic Vitality“. Encyclopedia of Language & Linguistics. стр. 246–249.

[questionnaire-4] Bourhis, R. Y.; Giles, H.; Rosenthal, D. (1981). „Notes on the construction of a 'subjective vitality questionnaire' for ethnolinguistic groups“. Journal of Multilingual and Multicultural Development. 2 (2): 145–155. doi:10.1080/01434632.1981.9994047.

[1]

[2]

[3]

[4]