Естонски книжевен музеј

Од Википедија — слободната енциклопедија
Зградата на Естонскиот книжевен музеј во Тарту, Ванемуизе 42.

Естонскиот книжевен музеј (естонски: Eesti Kirjandusmuuseum) ― национален истражувачки институт на Министерството за образование и истражување на Република Естонија. Неговата цел е да го подобри културното наследство на Естонија, да ги собира, зачувува, истражува и објавува резултатите.[1] Сегашен раководител на естонскиот книжевен музеј е Урмас Сутроп.[2]

Структура[уреди | уреди извор]

Музејот од улицата Пеплери (2017).

Естонскиот книжевен музеј функционира како интегрирана установа која се состои од четири оддели:[3]

  1. Архивска библиотека на Естонскиот книжевен музеј, основана во 1909 година со 10.000 тома на естонски јазик, во моментов има залиха од 809.000 дела на книги и периодични списанија на други јазици, како и брошури и географски карти.
  2. Естонски фолклорен архив на Естонскиот книжевен музеј, основан во 1927 година. Ги истражува обичаите, народните игри, песни и текст итн. Збирката особено опфаќа естонски фолклор, но исто така и фолклор на угрофински народи, балтичкогермански, руски, еврејски и други етнички групи.
  3. Естонски културен историски архив на Естонскиот книжевен музеј, основан во 1929 година. Ги комбинира претходните збирки на академските друштва како што се Естонското книжевно друштво, Естонското учено друштво, Друштвото за академска историја и многу други. Најголемата збирка содржи ракописи и монографии, проследени со оние за фотографии, уметност, филм и аудио.
  4. Оддел за фолклористика на естонскиот книжевен музеј, основан во 1947 година. Објавува академски списанија и други низи фолклорни публикации и го одржува естонскиот фолклорен мрежен сервер www.folklore.ee.

Освен специфичната деловна активност на одделите, тие организираат и изложби и кампањи, технички состаноци, конференции и разни семинари.

Историја[уреди | уреди извор]

Музејот по реновирањето во 2017 година.

Историјата на естонскиот книжевен музеј започнала во 1909 година со основањето на естонскиот Национален музеј и архивската библиотека во Тарту. Во 1924 година, Естонскиот национален музеј купил приватна куќа во улицата Аја (сега Ванемуизе) за поднесување архивски материјали. Збирките на Архивската библиотека, како и оние од подоцнежните фолклорни и архиви на културната историја, биле поставени таму. Денес е главната зграда на Естонскиот книжевен музеј, на која се додадени три проширувања.

За време на Втората светска војна, институтот бил поделен на два државни музеи кои опфаќале етнографија и книжевност. Во 1946 година музеите биле повторно споени. Почнувајќи од 1957 година, Книжевниот музеј одржувал дводневна конференција за книжевност и фолклор секој декември, т.н. „Кројцвалдски денови за паметење“ (Фридрих Рајнхолд Кројцвалд е важен естонски писател). Неколку години по враќањето на независноста во 1995 година, музејот го вратил своето поранешно име и го проширил објавувањето на неговиот годишен алманах на написи, првостепени извори на текстови и истражувања.

Бази на податоци[уреди | уреди извор]

Во естонскиот книжевен музеј има околу 50 бази на податоци. Повеќето од нив се специјализирани бази на податоци, на пример, графити, база на податоци на естонски рунски песни и база на англиски јазик - естонски цртанки.[4][5] Некои од базите на податоци имаат можност да бидат користени на англиски јазик. До 2016 година, Естонскиот книжевен музеј имал податоци од 65 терабајти во своите дигитални бази на податоци, што се планирале да се зголеми до 130 терабајти во текот на проектот „Развој на естонскиот книжевен музеј во меѓународен центар за дигитални хуманистички науки“ до 2020 година.[6] Базите на податоци се многу различни по големина и по технички решенија, исто така, тие биле создавани во многу различни периоди: од 90-тите до денес. На пример, во 2002 година била лансирана базата на податоци Аналитичка библиографија на естонското новинарство.[7] Базите на податоци се движат од едноставни мрежни публикации до посложени структурирани бази на податоци, како што е Kreutzwald's century. Содржината истовремено може да се даде и во дигитализиран и во текстуален облик, како и слики, звук и видеа, придружени со сеопфатни метаподатоци, како што се време, место, творец итн. Започнат бил и проект за објавување на материјалите од базите на податоци и други збирки на страницата Мета-Сподели[8] која веќе вклучува текстови „1001 детски игри од 1935 година“.[9]

Kivike[уреди | уреди извор]

Најсредишната база на податоци во естонскиот книжевен музеј е складиштето за датотеки Kivike. Собира податоци од бројни други специјализирани бази на податоци во Естонскиот книжевен музеј, овозможувајќи му на корисникот да добие информации со помалку напор. Корисникот може да пристапи до материјалите на Естонскиот книжевен музеј и да направи прашања, како и да ги нарача материјалите од архивите за понатамошна употреба. Материјалите во Kivike се бесплатни за истражувачки и наставни цели.[10] До денес, има 335668 предмети (34 ТБ) во Kivike, подетален преглед е даден со табелата на мрежната страница на Kivike.[11]

Слики на музејот[уреди | уреди извор]

Панорама на музејот (2017).
Музејот (2017).
Стаклената галерија на Музејот (2017).

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Estonian Literary Museum Архивирано на 13 август 2013.(Пристапено на 18 мај 2021)
  2. Estonian Research Information System (Пристапено на 18 мај 2021)
  3. Estonian Literary Museum Архивирано на 13 август 2013., kirmus.ee, пристапено на 18 мај 2021
  4. Databases of the Estonian Literary Museum Архивирано на 24 април 2019 г. (Пристапено на 18 мај 2021)
  5. Folklore.ee Databases(Пристапено на 18 мај 2021)
  6. Estonian Literary Museum's project Архивирано на 24 април 2019 г. (Пристапено на 18 мај 2021)
  7. Biblioserver. Архивирано на 11 мај 2021 г. (Пристапено на 18 мај 2021)
  8. Meta-Share Архивирано на 8 мај 2021 г. (Посетено на 18 мај 2021)
  9. Uka-uka database (Посетено на 18 мај 2021)
  10. Kivike (Посетено на 18 мај 2021)
  11. Kivikese arvandmed (Посетено на 18 мај 2021)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]