Едгар де Вал
| Едгар де Вал | |
|---|---|
 Вал во 1926 | |
| Роден(а) | 23 август 1867 Олвиопол, гувернерот Керсон, Руска Империја |
| Починал(а) | 9 март 1948 (возр. 80) Талин, Естонија |
| Државјанство |
|
| Познат(а) по | Изумител на Интерлингвe (тогаш познат како Оксидентал) |
Едгар фон Вал (на Интерлингвe: Edgar de Wahl, роден како Едгар Алексис Роберт фон Вал; 23 август 1867 – 9 март 1948) бил балтичко-германски наставник по математика и физика кој живеел во Талин, Естонија. Тој исто така го користел и псевдонимот Јулиан Пророк, а е најпознат како создавач на Интерлингве, меѓународен помошен јазик кој за време на неговиот живот бил познат под името Оксидентал.
Роден е во балтичко-германско благородничко семејство фон Вал во тогашното Руско Царство и поголемиот дел од своето детство го поминал во Талин (Ревал) и главниот град Санкт Петербург. Студирал на Универзитетот во Санкт Петербург и на Академијата за уметности во Санкт Петербург. За време и по студиите служел во морнарицата. По завршувањето на воената служба во 1894 година, живеел во Талин и работел како учител. За време на Втората светска војна, кога повеќето балтички Германци ја напуштиле Естонија во периодот 1939-1941 година, тој решил да остане. Бил уапсен во 1943 година од страна на нацистичките окупаторски власти и сместен во психијатриска клиника поради наводна деменција. Таму останал до својата смрт во 1948 година.
Вал се занимавал со интерлингвистика уште од рана возраст. Тој првпат се запознал со волапукскиот јазик преку колегата на неговиот татко, Валдемар Розенбергер, па дури и почнал да составува лексикон на морска терминологија за јазикот, пред да се сврти кон есперанто во 1888 година. По неуспехот на Реформираниот есперанто во 1894 година, чиј застапник Вал бил, започнал да работи на пронаоѓање идеална форма на меѓународен јазик. Во 1922 година, објавил „клуч“ за нов јазик, Оксидентал, и првото издание на списанието Космоглот (подоцна Космоглота). Вал го развивал јазикот во текот на неколку децении по совет на неговите говорници, но се изолирал од движењето (тогаш со центар во Швајцарија) од 1939 година по почетокот на Втората светска војна.