Прејди на содржината

Донован

Од Википедија — слободната енциклопедија
Донован
Донован настапува на The Smothers Brothers Comedy Hour во 1969 година
Роден(а)Донован Филипс Лич
10 мај 1946(1946-05-10) (78 г.)
Мерихил, Глазгов, Шкотска
Занимање
  • Музичар
  • Текстописец
  • музички продуцент
Активен период1964–денес
СопружникЛинда Лоренс (в. 1970)
Деца5


Музичка кариера
Жанрови
Инструменти
  • Глас
  • гитара
Издавачи
Мреж. местоdonovan.ie

Донован Филипс Лич (англ. Donovan Philips Leitch; роден на 10 мај 1946 година), познат под мононимот Донован ― шкотски музичар, текстописец и продуцент. На британската фолк-сцена се појавил на почетокот од 1965 година, а во доцните 1960-ти имал неколку меѓународни хит-синглови и албуми. Успеал да развие сопствен музички стил кој бил спој на: фолк, поп, психоделичен рок и џез музички елементи.

Донован бил примен во Куќата на славните на рокенролот во 2012 година и во Куќата на славата на текстописците во 2014 година.

Живот и кариера

[уреди | уреди извор]

Донован бил роден на 10 мај 1946 година, во Глазгов.[1][2] Како дете се заразил со полио. Како резултат на болеста и лекувањето одел со куцање.[3] Неговото семејство се преселило во новиот град Хетфилд, Хертфордшир, Англија. Под влијание на љубовта на неговото семејство кон фолк-музика, почнал да свири гитара на 14 годишна возраст. Се запишал на уметничко училиште, но набрзо се откажал.[4] Заедно со неговиот пријател, скулптор и поет Џипси Дејв, во раните 1960-ти патувал низ цела Англија, запознавајќи се со музичари и учејќи традиционални фолк и блуз-песни.[5][6]

1964–1966: Стекнување популарност

[уреди | уреди извор]
Донован во 1965 година

Кон крајот на 1964 година, на Донован му бил понуден договор од Pye Records во Лондон, по што снимил демо-лента од 10 песни, која го вклучувала оригиналот од неговиот прв сингл, „Catch the Wind“. Песната го открила влијанието на Вуди Гатри и Ремблин Џек Елиот, кои исто така влијаеле на Боб Дилан, па следеле споредби на Донован со Дилан. Неговиот прв албум, What's Bin Did and What's Bin Hid, бил издаден во мај 1965 година.

Потоа потпиша за CBS/Epic во САД и стана поуспешен на меѓународно ниво, започнувајќи долга соработка со британскиот продуцент на плочи Мики Мост . Во септември 1966 година, „ Саншајн Супермен “ беше на врвот на американската Билборд Хот 100 топ листа една недела и отиде на бр. 2 во Британија, проследено со „ Mellow Yellow “ на бр. 2 во декември 1966 година, потоа „ Hurdy Gurdy Man “ од 1968 година во топ 5 во двете земји, а потоа „ Атлантис “, кој стигна до бр. 7 мај 1969 г. Компилацијата Најголемите хитови на Донован беше објавена во март 1969 година и се искачи на 4-то место на Билборд 200 . [7]

Кон крајот на 1965 година, Донован потпишал договор со Ешли Козак, која работела за NEMS Enterprises од Брајан Епстајн. Козак го запознала Донован со американскиот бизнисмен Ален Клајн (подоцна менаџер на Ролинг Стоунс и, во нивните последни месеци, на Битлси).[8] Клајн го запознал Донован со продуцентот Мики Мост,[9] кој претходно имал продуцирано песни за Animals, Лулу и Herman's Hermits кои се искачиле на врвот на топ-листите. Мост ги продуцирал сите снимки на Донован во овој период, иако Донован во својата автобиографија рекол дека некои снимки сам ги продуцирал, со мал придонес од Мост. Како резултат на нивната биле објавени успешни синглови и албуми, снимени со сесиските музичари: Биг Џим Саливан,[10] Џек Брус,[11] Дени Томпсон,[12] и идните членови на Лед Цепелин Џон Пол Џонс и Џими Пејџ.[13]

Донован настапува во серијата Ohimennen на Финската радиодифузна компанија во јуни 1966 година.

Веќе во 1966 година, Донован ги отфрлил влијанијата од Дилан/Гатри и станал еден од првите британски поп-музичари кој ја прифатил моќта на цвеќето. Навлегол во џез, блуз и азиската музика, како и музиката која ја создавале новата генерација групи од Западниот Брег на САД од времето на контракултурата, како што биле Jefferson Airplane и Grateful Dead. Работејќи со Мики Мост и со аранжерот, музичар и обожавател на џезот, Џон Камерон, Донован влегувал во неговата најкреативна фаза како текстописец и пејач. Нивната прва соработка била Sunshine Superman, една од првите психоделични поп плочи.[9]

Поради конфликт меѓу издавачките компании, издавањето на албумот во Англија било одложено за девет месеци. Како резултат на тоа, американската верзија, објавена од издавачката куќа Epic Records, не била достапна во Англија неколку години. Во САД, во првите шест недели биле продадени 800 илјади примероци, а дискот наскоро станал златен.[14]

На 24 октомври 1966 година, Epic го издал синглот „Mellow Yellow“, со аранжман од Џон Пол Џонс и во кој како придружен вокал наводно пеел Пол Макартни.[9] Песната станала една од најпопуларните песни на Донован во САД.[14]

На 10 Јуни 1966 година,[15] Донован станал прва британска поп-ѕвезда уапсена за поседување канабис.[3][16] Имало дури и документарен филм на телевизија, „Момчето по име Донован“, во кој музичарот бил снимен како пуши трева. Како што подоцна се испоставило, полицијата веќе имала многу британски музичари на својот радар, вклучувајќи ги Битлси и Ролинг Стоунс. Апсењето на Донован не ја создало истата сензација како следните апсења на Мик Џегер и Кит Ричардс. Донован успеа да ги избегне обвиненијата за употреба на ЛСД и мескалин, но овие настани во голема мера влијаеле на неговата кариера: на пример, му бил забранет влез во САД до крајот на 1967 година и не можел да настапи на првиот голем рок-фестивал во Монтереј.

1967–1969: Меѓународен успех

[уреди | уреди извор]

Следните два албума, Mellow Yellow и A Gift from a Flower to a Garden, објавени во 1967 година, на Донован му донеле светска популарност. Особено бил успешен вториот албум. Станал трет двоен албум во историјата на рок-музиката и бил поделен на тематски делови: Wear Your Love Like Heaven, напишан за врсниците на Донован и For Little Ones, кој содржел песни за следните генерации. Раководителот од Epic Records, плашејќи се од ниска продажба, предложил албумот да се продава во два дела, но овие стравови не биле основани. Албумот станал златен на почетокот од 1970-тите.

На почетокот од 1968 година, Донован бил дел од групата која го посетила ашрамот на Махариши Махеш Јоги во Ришикеш. Посетата го привлекла вниманието на светската јавност благодарение на присуството на сите четири членови од Битлси, пејачот од Бич Бојс, Мајк Лав, како и актерката Миа Фароу и нејзината сестра Пруденс (која го инспирирала Ленон да ја напише „Dear Prudence“). Пол Макартни во интервју за Радио Луксембург во 1968 година,[17] навел дека токму тогаш Донован ги учел Ленон и Макартни стилови на свирење гитара со палец, вклучувајќи го и клохамерот, кој тој го научил од Мек Меклеод. Ленон ја користел оваа техника во песните „ Dear Prudence“, „Julia“, „Happiness is a Warm Gun“ и „Look at Me“, а Макартни во „Blackbird“ и „Mother Nature's Son“. [18]

Следниот сингл на Донован, објавен во мај 1968 година, била психоделичната песна „Hurdy Gurdy Man“. Песната била наменета за Мек Меклеод, кој имал хеви-рок група. Откако ја слушнал верзијата на Меклеод, Донован размислувал да му ја даде на Џими Хендрикс, но откако Мост ја слушнал, го убедил Донован сам да ја сними. Песната станала химна на хипи-движењето, и по неа бил насловен следниот албум на Донован. Друг сингл од овој албум била песната „Jenifer Juniper“. Двете песни стигнале до првите пет на топ-листата во Обединетото Кралство, а албумот се искачи на 20-то место во САД.

По уште една американска турнеја, Донован соработувал со Пол Макартни, кој го продуцирал Postcard, прв албум од велшката пејачка Мери Хопкин. Хопкин преработила три песни од Донован: „Lord Of The Reedy River“, „Happiness Runs“ и „Voyage of the Moon“. Мекартни ја возвратил услугата свирејќи на дајре и пеејќи придружни вокали на следниот сингл од Донован, „Atlantis“, кој бил издаден во Британија кон крајот на ноември 1968 година.[19]

На почетокот од 1969 година, Донован ја компонирал музиката за комедијата „Ако е вторник, ова мора да биде Белгија“. На 20 јануари, Epic го издала синглот, „To Susan on the West Coast Waiting“, со „Atlantis“ како Б-страна. Нежната мелодија на „Atlantis“ подоцна била искористена како позадина во насилната сцена во филмот од Мартин Скорсезе, Добри момци (1990). „Atlantis“ била користена и во 2000 година за епизодата од Футурама под наслов „Длабокиот југ“ (2ACV12).

Во март 1969 година (прерано за да се вклучи „Atlantis“), Epic и Pye го издале албумот со Најголеми хитови на Донован. Станал најуспешен албум во неговата кариера. На 26 јуни 1969 година, била објавена песната „Barabajagal (Love Is Hot)“ која добила следбеници на рејв-сцената децении подоцна. На песната бил придружуван од оригиналната група на Џеф Бек.

1970-ти: Промени

[уреди | уреди извор]

Кон крајот на 1969 година, Донован ја прекинал соработката со Мост по кавга на сесија за снимање во Лос Анџелес.

По кавгата, Донован два месеца го пишувал албумот Open Road како член на рок-триото Open Road.

По објавувањето на албумот, групата продолжила да постои без Донован како нејзин член, но се распаднала во 1972 година.[20]

Донован и Линда Лоренс се венчале на 2 октомври 1970 година во Виндзор и биле на меден месец на Карибите. За време на 18-месечниот даночен егзил во Ирска (1971–72), Донован пишувал музика за филмовите The Pied Piper и Brother Sun, Sister Moon (1972).

По новиот договор со Epic, на почетокот од 1973 година Донован повторно почнал да соработува со Мики Мост, и како резултат на тоа бил издаден албумот Cosmic Wheels. Ова бил негов последен албум кој успешно котирал на топ-листите. Кон крајот на годината, го издал Essence To Essence и албум во живо снимен и издаден само во Јапонија, кој содржел проширена верзија на „Hurdy Gurdy Man“, вклучувајќи дополнителен стих напишан од Џорџ Харисон во Ришикеш.[21] Додека го снимал албумот, Алис Купер го поканил Донован да пее на неговата песна „Billion Dollar Babies“.

Неговите последни два албума за Epic Records биле: 7-Tease (1974) и Slow Down World (1976).

1980-Денес: Подоцнежна кариера

[уреди | уреди извор]

Во 1980-тите Донован ги издал албумите Neutronica (1980), Love Is Only Feeling (1981) и Lady of the Stars (1984). Заедно со Стинг, Фил Колинс, Боб Гелдоф, Ерик Клептон и Џеф Бек, во 1981 година гостувал во добротворното шоу од Амнести Интернешнл, „Вториот бал на тајниот полицаец“.

Во 1990 година, Донован издал албум во живо со нови изведби на неговите класични песни. Во 1991 година, Nettwerk објавил омаж-албум од Донован, Island of Circles. Донован се здружил со рап-продуцентот и сопственик на издавачката куќа Def Jam Recordings, Рик Рубин и го снимил албумот Sutras.[9]

На 14 април 2012 година, Донован бил примен во Куќата на славните на рокенролот.

Донован го издал албумот Gaelia во декември 2022 година.[22] На сингловите од албумот Rock Me и Lover O' Lover е прикажан Дејвид Гилмор на гитара.[23]

Дискографија

[уреди | уреди извор]
  • What's Bin Did and What's Bin Hid, познат и како Catch the Wind (1965)
  • Fairytale (1965)
  • Sunshine Superman (1966)
  • Mellow Yellow (1967)
  • A Gift from a Flower to a Garden (1967), двоен албум кој бил објавен одделно како:
    • Wear Your Love Like Heaven
    • For Little Ones
  • The Hurdy Gurdy Man (1968)
  • Barabajagal (1969)
  • Open Road (1970)
  • HMS Donovan (1971)
  • Cosmic Wheels (1973)
  • Essence to Essence (1973)
  • 7-Tease (1974)
  • Slow Down World (1976)
  • Donovan (1977)
  • Neutronica (1980)
  • Love Is Only Feeling (1981)
  • Lady of the Stars (1984)
  • One Night in Time (1993)
  • Sutras (1996)
  • Pied Piper (2002)
  • Sixty Four (2004)
  • Brother Sun, Sister Moon (2004)
  • Beat Cafe (2004)
  • Ritual Groove (2010)
  • The Sensual Donovan (2012)
  • Shadows of Blue (2013)
  • Eco-Song (2019)
  • Lunarian (2021)
  • Gaelia (2022)

Филмографија

[уреди | уреди извор]

Глумец

[уреди | уреди извор]
  • Ако е вторник, ова мора да биде Белгија (1969)
  • The Pied Piper (1972)
  • Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band (1978)

Како себеси

[уреди | уреди извор]
  • Момчето по име Донован (1966)
  • Не гледај назад (1967)
  • „ Длабокиот југ “, втора сезона од Футурама, епизода 12 (2000)

Музички композитор

[уреди | уреди извор]
  • Сиромашна крава (1967)
  • Брат Сонце, сестра Месечина (1972)
  • The Pied Piper (1972)

Литературни дела

[уреди | уреди извор]
  • Автобиографија на Донован; Лондон, 2005 година; ISBN 0-312-35252-2

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ Andy Gregory (2002). The International Who's Who in Popular Music 2002 (4. изд.). Europa Publications. стр. 141. ISBN 978-1857431612.
  2. ↑ Ankeny, Jason. „Artist Biography [Donovan]“. Allmusic.com. Посетено на 30 November 2014.
  3. ↑ 3,0 3,1 Prager, Felice. „The Hurdy Gurdy Man of the Psychedelic Sixties – Donovan Leitch“. Rewind the Fifties. loti.com. Архивирано од изворникот на 9 January 2008. Посетено на 11 November 2009.
  4. ↑ Donovan, Leitch (2006). The Hurdy Gurdy Man. Arrow. ISBN 0-09-948703-9.
  5. ↑ Dixon, Kevin (17 јули 2010). „Torquay's other history: the inspiration of folk superstars Donovan and Mac Macleod“. Peoplesrepublicofsouthdevon.co.uk. Архивирано од изворникот на 8 октомври 2011. Посетено на 18 мај 2011.
  6. ↑ „reviews“. Архивирано од изворникот на 30 април 2009. Посетено на 14 септември 2007.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
  7. ↑ „Gold & Platinum“. Riaa.com.
  8. ↑ „Allen Klein“. The Beatles Bible. 25 March 2008.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Anon. „Donovan“. www.classicbands.com. Посетено на 7 November 2009.
  10. ↑ „Guitarist Big Jim Sullivan dies“. BBC News. 3 October 2012. Посетено на 23 February 2013.
  11. ↑ „Jack Bruce Discography – 1963–2010“. www.jackbruce.com. Посетено на 23 February 2013.
  12. ↑ „Donovan With Danny Thompson – Discography“. www.45cat.com. Посетено на 23 February 2013.
  13. ↑ „Season of the Witch“. www.allmusic.com. Посетено на 23 February 2013.
  14. ↑ 14,0 14,1 Murrells, Joseph (1978). The Book of Golden Discs (2nd. изд.). London: Barrie and Jenkins Ltd. стр. 204. ISBN 0-214-20512-6.
  15. ↑ Hitchens, Peter (2012). The War We Never Fought: The British Establishment's Surrender to Drugs. London: Bloomsbury Publishing. стр. 102. ISBN 978-1-4411-7331-7 – преку the Internet Archive.
  16. ↑ Shea, Stuart; Rodriguez, Robert (2007). Fab Four FAQ: Everything Left to Know About the Beatles ... and More!. New York City: Hal Leonard. стр. 67. ISBN 978-1-4234-2138-2 – преку the Internet Archive.
  17. ↑ „Paul McCartney Interview: Promoting the White Album (20 November 1968)“. Dmbeatles.com. Посетено на 18 May 2011.
  18. ↑ „Rolling Stone – Donovan on teaching guitar technique to the Beatles“. You Tube. Rolling Stone. Архивирано од изворникот на 2024-10-01. Посетено на 30 November 2018.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
  19. ↑ „Donovan“. officialcharts.com. Посетено на 19 February 2013.
  20. ↑ „The Post-Donovan High“. Beat Instrumental & International Recording. 1971.
  21. ↑ Everett, Walter (31 March 1999). The Beatles As Musicians:Revolver through the Anthology. Oxford University Press. ISBN 9780199880935. Посетено на 19 February 2013.
  22. ↑ Gaydos, Steven (2022-12-02). „Donovan Dives Into the Ancient Roots of His New Album, 'Gaelia,' and Why He Still Believes Music Can Save the World“. Variety (англиски). Посетено на 2024-04-18.
  23. ↑ Willman, Chris (2022-11-25). „Donovan Unveils Historic David Gilmour Collaboration, 'Rock Me,' With 'Gaelia' Album Set to Follow (EXCLUSIVE)“. Variety (англиски). Посетено на 2024-04-18.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Нормативна контрола
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Донован&oldid=5291287“