Дидје Дешан

Дидје Дешан
Лични податоци
Роден на	15 октомври 1968 (1968-10-15)
Роден во	Бајона, Франција
Држава	Франција
Висина	1,74 м
Позиција	среден ред
Клупски податоци
Сегашен клуб	Франција (селектор)
Кариера*
Години	Клуб	Наст.†	(Гол.)†
1985-1989	Нант	111	(4)
1989-1994	Олимпик Марсеј	123	(6)
1990-1991	→ Бордо	29	(3)
1994-1999	Јувентус	124	(4)
1999-2000	Челси	27	(1)
2000-2001	Валенсија	13	(0)
Репрезентација ‡
1989-2000	Франција	103	(4)
Раководител на екипите
2001–2005	Монако
2006–2007	Јувентус
2009–2012	Олимпик Марсеј
2012-	Франција
Сениорските учества и голови се сметаат само за домашни натпревари податоците се од 6 јануари 2011. † Учества (Голови). ‡ Учествата и головите за репрезентација се според податок од 17 ноември 2010

Дидје Клод Дешан (француски: Didier Claude Deschamps; роден на 15 октомври 1968, во Бајона) — француски фудбалски тренер и поранешен играч од средниот ред. Моментално е селектор на француската репрезентација.

Како фудбалер, тој освоил три титули во француското првенство (од кои едната била одземена) и една во Лигата на шампионите со Олимпик Марсеј, потоа три титули во италијанското првенство, еден во Купот на Италија, два Суперкупа на Италија, една титула во Лигата на шампиони, еден Интерконтинентален куп и еден Суперкуп на УЕФА со Јувентус и еден ФА куп со Челси. Тој, исто така, бил прогласен за најдобар француски фудбалер од France Football за 1996 година.

Во улога на тренер, тој го освоил Лига купот на Франција со Монако и уште три други Лига купови, една првенствена титула и два Суперкупа на Франција со Олимпик Марсеј. Тој, исто така, го водел Јувентус во Серија Б 2006-2007, постигнувајќи промоција во Серија А и математички го осигурал првото место во првенството.

Како светски шампион во 1998 и европски во 2000 со француската репрезентација, и во двата случаи како капитен, во 2012 година Дешан бил назначен за селектор на репрезентацијата и во ова својство ги предводел „триколорите“ до второто место на Европското првенство 2016 и до победата на Светското првенство 2018 — станувајќи на тој начин, заедно со Марио Загало и Франц Бекенбауер, еден од единствените тројца луѓе во светот на фудбалот што триумфирале на Светско првенство и како играчи и како тренери — и на УЕФА Лигата на нации во 2020-2021.

Биографија

Роден во Бајона, Баскија област во јужна Франција, денес живее во Кап д'Ај. Тој е прв братучед на поранешната тенисерка Натали Тозија.

Технички карактеристики

Играч

Дефанзивен играч за врска со голем карактер и темперамент, што произлегува, според самиот Дешан, од неговото гранично потекло - „јас сум баскиец [...] и ја имам тврдоглавоста на мојот народ. Кога ќе ставиме нешто во главата, сакаме да дојдеме до целта“ -, толку многу што бил споредуван со поранешниот играч на Јувентус Џузепе Фурино веднаш по неговото пристигнување во Торино. Тој бил левак, со перфектна тактичката трудољубивост и брзината на движење што му овозможиле да биде многу ефикасен во фазата на одземање на топката, особено со навремени лизгачки стартови; обдарен со одлична основна техника, која пак му овозможува да биде играчот кој ги започнува акциите и ако често знаел и да се понуди себеси напред, каде сепак неговата дефанзивна природа го довела до тоа повеќе да додава за неговите соиграчи отколку да се обиде самиот тој да ја погоди мрежата.

Тренер

Тој претпочита да користи модули засновани на одбрана со четири играчи, како што се 4-4-2, 4-3-3 или 4-2-3-1, каде карактеристично за сите нив е максималното искористување на страничните позиции.

Клупска кариера

Клубови

По кратка проба во рагбито, тој почнал да игра фудбал во неговиот роден град, за екипата на Авирон Бајона, додека учел основно училиште.

На 15-годишна возраст, додека играл во Лига д'Аквитанија, бил забележан од скаутите на Нант, со кој потпишал договор во април 1983 година.

Своето деби за Нант го направил на 27 септември 1985 година. По 111 одиграни натпревари заминува од клубот, оставајќи длабока трага во него.

Во 1989 година тој доаѓа во екипата на Марсеј, откаде веднаш е пратен на позајмица во екипата на Бордо. Откако таму одигра одлична сезона постигнувајќи 3 гола во 29 натпревари следното лето се враќа во Марсеј. Токму во Марсеј тргнува на својот пат кон светскиот фудбалски врв. Во периодот од 1991 до 1993 година, Дешан освои 3 титули првак на Франција, а во 1991 година стигнува и до титулата првак на Европа на возраст од 25 години како капитен на екипата. Ниту пред тоа, ниту потоа ниеден француски клуб не успеа да го освои овој трофеј, а Дешан си останува најмладиот капитен кој го подигнал овој пехар.

Во 1994 година тој му се приклучил на италијанскиот Јувентус, во којшто собрал многу трофеи. Дешан придонесе за клубот да стигне до три Скудета, еден Италијански куп, два Суперкупа, а во 1996 година Јувентус го освои насловот и во Шампионската лига, што било втора ваква титула за Дешан во неговата кариера.

Во 1999 година Дешан заминал од Јувентус и му се приклучи на англискиот премиерлигаш Челси, каде на својата богата ризница на трофеи го додава и пехарот од ФА Купот. Пред да ја заврши својата кариера одигра 13 натпревари за екипата на Валенсија во сезоната 2000-2001. Во летото 2001 Дешан официјално се повлече од играчката кариера на возраст од 32 години.

Репрезентација

Дешан својата репрезентативна кариера ја почнува во многу лошо време кога Французите не успеаја да се квалификуваат на две светски првенства по ред, во 1990 и 1994 година.

Кога на селекторското место доаѓа Еме Жаке започнува обнова на репрезентацијата пред почетокот на Евро 1996. На почетокот капитен на репрезентацијата требало да остане Ерик Кантона, но заради повеќегодишната суспензија која овој ја заработил, селекторот морал да тргне во голема реконструкција на екипата. Па така, играчи како Кантона, Жан-Пјер Папен и Давид Жинола мораа да ги отстапат своите места во репрезентацијата на младите ѕвезди предводени од Зинедин Зидан. Во исто време пак Дешан заради искуството кое веќе го имал е одбран за капитен на оваа во иднина златна генерација. За првпат капитенската лента на својата рака Дешан ја носи против репрезентацијата на Германија.На Европското првенство 1996 во Англија, Французите стигнале до полуфиналето што им било најголем успех во последните десет години (тогаш).

Набрзо потоа, следува период во кој француската репрезентација станува доминантна сила во светскиот фудбал. Во 1998 година на домашен терен, Дешан како капитен ја води својата репрезентација до првата титула светски првак со убедлива победа над Бразил во финалето со 3-0. Оваа е воедно и најубедливата победа во сите финалиња на светските првенства.

Две години подоцна Франција ги обединува титулите откако во финалето на Европското првенство 2000 со златен гол на Давид Трезеге, ја победува Италија со 2-1. Дешан бил капитен и на оваа селекција и одново тој бил човекот кој го подигна пехарот на крајот.

Во 2002 година Дидје се простува од репрезентацијата на свечен начин. Со 103 настапи во репрезентацијата поставил рекорд (кој подоцна бил срушен од Лилијан Тирам кој одиграл 142 натпревари). Во 2004 година, Пеле го сместил Дешан во најдобрите 125 играчи на сите времиња.

Тренерска кариера

По завршувањето на играчката кариера Дешан започнал со тренерска работа. Прв клуб кој го водел бил Монако. Веќе во 2003 година бил прогласен за тренер на годината во Франција. Својот прв трофеј како тренер го освојува во 2003 година триумфирајќи го францускиот Лига куп, а во 2004 година со екипата во која немало многу познати имиња стигнува до финалето на Лигата на шампионите каде Монако бил поразен од португалскиот Порто со 3-0. Во 2005 година го напуштил клубот.

По кратка пауза без работа во 2006 година Дешан се фатил за многу тешка работа, да ја врати својата некогашна екипа Јувентус во самиот врв, откако овој поради скандали бил исфрлен во понизок ранг во италијанскиот фудбал.

Од почетокот не му тргнало најдобро, бидејќи Јувентус рано бил елиминиран од Купот на Италија, а потоа во првенството се мачеле со воено настроените екипи од југот. Но, набрзо Јувентус почнал да победува и да се качува кон врвот во Серија Б, а на крајот завршува како прв и Дешпам уште еднаш успева во својата мисија (враќајќи го клубот во првата лига).

На 5 мај 2009 Дешан бил назначен за тренер на Олимпик Марсеј и веќе во првата сезона на клубот му ја носи титулата првак на Франција после 18 години чекање.

По завршувањето на Евро 2012 Дешан бил назначен за нов селектор на француската репрезентација. Неа ја одвел до финалето на Евро 2016 на домашен терен, каде биле поразени од Португалија со 1-0 по продолженија.

Титули

Како играч Марсеј Лига 1 (2) : 1989–1990, 1991–1992 Лига на шампиони (1) : 1992–1993 Јувентус Серија А (3) : 1994–1995, 1996–1997, 1997–1998 Куп на Италија (1) : 1995 Суперкуп на Италија (2) : 1995, 1997 Лига на шампиони (1) : 1995–1996 Интерконтинентален куп (1) : 1996 Суперкуп на Европа (1) : 1996 УЕФА Интертото Куп (1) : 1999 Челси ФА Куп (1): 2000 Франција Светско првенство во фудбал (1) : 1998 Европско првенство во фудбал (1): 2000

Како тренер Монако Лига куп на Франција (1) : 2003 Јувентус Серија Б (1) : 2006–2007 Марсеј Лига 1 (1) : 2009–10 Лига куп на Франција (3) : 2010, 2011, 2012 Франција Светско првенство во фудбал (1) : 2018

Надворешни врски

Дидје Дешан на OM.net. Архивирано на 23 април 2012 г. Дидје Дешан на Eurosport Дидје Дешан на FIFA.com. Архивирано на 26 ноември 2013 г. Didier Deschamps на National-Football-Teams.com

Спортски позиции Претходник Ерик Кантона Капитен на Франција 1996–2000 Наследник Марсел Десаи