Даниела Ходрова
| Даниела Ходрова | |
|---|---|
| Изворно име | Daniela Hodrová |
| Роден/а | 5 јули 1946 Прага, Чехословачка |
| Починат/а | 30 август 2024 (возр. 78) Прага, Чешка |
| Занимање | писателка, книжевен научник |
| Апсолвент на | Карлов универзитет |
| Значајни награди | Награда „Франц Кафка“ (2012) [1] Магнезија литера (2016) [2] |
| Сопруг/а | Карел Милота (1937–2002) |
Даниела Ходрова (чешки: Daniela Hodrová; 5 јули 1946 - 30 август 2024) — чешка писателка и книжевен научник.[3].
Животопис
[уреди | уреди извор]Ходрова е родена во Прага во 1946 година.
Завршила постдипломски студии по француска и споредбена книжевност.
Во 1972–75, работела како уредник за словенската книжевност во „Одеон“ издавачката куќа.
Од 1975 година, таа работела на Институтот за чешка книжевност на Академијата на науките (пред 1993 година познат како Институт за чешка и светска книжевност на Чехословачката академија на науките), каде што е сега постар истражувач[4].
Нејзините романи вообичаено вклучуваат теми од нејзината работа како книжевен научник, „особено класификацијата на романите во римско-реалистично и римско откритие, или пионерската теорија за значењето и формите на иницијативната приказна во книжевното дело“. Таа е можеби најпозната по трилогијата наречена Trýznivé město (Прага: Град на маки), тие се карактеристични „Прашки романи“, во кои овој средноевропски град, за чија историја Ходрова ги истакнува како трагичен[5].
Творештво
[уреди | уреди извор]Проза
[уреди | уреди извор]- „'Го гледам градот“
- „Денот на Перун“
- „Изгубени деца“
- „Комедија“
- „Довикување“
- „Точни совети“ (2015)
- „Таа блискост“ (2019)
Серија „Измачен град“
[уреди | уреди извор]- „Двоен почеток: Роман за мртвите“
- „Кученца: живи слики“
- „Тетка“
Есеи
[уреди | уреди извор]- Барање роман (1989)
- Прага: прва посета (1991) - на француски јазик
- Последен цитат: Собата на Олсани (1992) - на француски јазик
- Дас Волшанер Рајх: Citté dolente I. (1992) - на германски јазик
- Роман на осветлувањето (1993)
- Градови со мистерија (1994)
- Во Рајх дер Луфте: Citté dolente II. (1994) - на германски јазик
- Хрисалидите, трпези за живеење (1995) - на француски јазик
- Тета: Пропаднат град III. (1998) - на германски јазик
- Под две станици (2001) - на полски јазик
- Читајќи град (2006)
- Фалат училиште. Есеи за поетиката на перењето (2011)
- Есеи за Адриен Шимотов (2015)[6].
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Franz Kafka Prize goes to Czech writer Daniela Hodrová“. literalab. May 25, 2012. Посетено на May 25, 2012.
- ↑ „Magnesia Litera 2016: knihou roku je román Daniely Hodrové Točité věty“. lidovky.cz. April 5, 2016. Посетено на April 5, 2016.
- ↑ „Daniela Hodrová“. Архивирано од изворникот на 2019-12-16. Посетено на 2021-04-18.
- ↑ „Daniela Hodrová česká, 1946“. Архивирано од изворникот на 2021-04-20. Посетено на 2021-04-18.
- ↑ (Living Pictures)Daniela Hodrová
- ↑ Prague. I see a city...
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- „Кой разказва романа“ (литературната памет на Даниела Ходрова), от Добромир Григоров, в „Словото“
- „Спираловидната действителност“, разговор с Даниела Ходрова, вестник „Култура“, 2000 г.
- Heslo Daniela Hodrová na stránce Databazeknih.cz
- Profil s fotografií na Portálu české literatury
|