Гунар Фрумери

Од Википедија — слободната енциклопедија
Гунар Фрумери во 1930 -тите
Гунар Фрумери во 1930 -тите

Пер Гунар Фредрик де Фрумери (шведски: Per Gunnar Fredrik de Frumerie ; 20 јули 1908 година, во округот Стокхолм, Шведска - 9 септември 1987 година, округот Стокхолм, Шведска) бил шведски композитор, пијанист и учител.

Биографија[уреди | уреди извор]

Роден во познатото семејство Фрумери. Студирал со Емил Зауер, Алфред Корто (пијано). Од 1923 до 1928 година студирал на Кралското музичко училиште во Стокхолм. Работата на композиторот била под влијание на импресионизмот, романтизмот и неокласицизмот. Се сметал за еден од водечките шведски композитори на 20 век. Во 1945-1974 година предавал на Вишата музичка школа во Стокхолм, од 1962 година - станал професор. Често се повикувал на шведскиот музички фолклор; напишал песни и романси.

Есеи[уреди | уреди извор]

  • опера Сингоала (1940 година, Стокхолм)
  • балет „Ноќта на Иван“ / (1948 година, Стокхолм)
  • Нашиот Татко за солисти, хор, оркестар и орган / (1945, Стокхолм)
  • вокален циклус „Песни на срцето“ / (1942)
  • Данте за две виолини и оркестар / Данте (1977), Оп.76
  • 3 -ти концерт за пијано и оркестар (1929)
  • „Свита во стар стил“ за камерен оркестар (1930)
  • „Пасторална свита“ за пијано и гудачки оркестар (1941)
  • пијано трио бр. 2 (1952)
  • симфониски варијации (1941)
  • Концерт за француски хор и оркестар (1972)

Литература[уреди | уреди извор]

  • Музички енциклопедиски речник / Гл. ед. Г.В. Келдиш. - М.: Советска енциклопедија, 1990. - стр. 588- ISBN 5-85270-033-9
  • Ехеден Х., Гунар де Фрумерија: пијанист, педагог и тонистатар, Консертнит, 1968/69, с. 4, бр. 7

Надворешни врски[уреди | уреди извор]