Граѓански реализам
Граѓанскиот реализам е книжевен правец од 1848 ( Мартовска револуција ) до крајот на 19 век, кој се појавил првенствено во Германија. Обично се дели на две фази: во првата фаза (1849-1859) се дефинираат програмските основи. Во втората фаза, граѓанскиот реализам добива нови импулси, на пример преку социјалниот роман, и станува сѐ покритичен.
Историско потекло[уреди | уреди извор]
Ерата на граѓански реализам започнува во 1848 година со неуспехот на Граѓанската револуција и завршува со појавата на натурализмот, во кој се опишуваат животните и социјалните проблеми на работничката класа и на сиромашните. Образованата буржоазија (носител на револуцијата) се откажува од политичката моќ по 1848 и на тој начин добива просперитет, социјален ред и мир. Во 1871 станува збор за основањето на Германија, која доживеа економски бум. Германија станува високоразвиена индустриска држава, а Австрија до 20 век останува земјоделска држава. Социјалните последици од индустријализацијата се растот на градовите (фабрики, наемнини), големиот пораст на населението и слично. Со пронаоѓање на нови антисептички лекови и големите успеси во третманот на треската, доаѓа до осиромашување на индустриските работници, заострување на спротивставувањата помеѓу индустрискиот капитализам (поседувачката буржоазија) и пролетаријатот („четврта држава“), како и емиграциски бранови, кои главно влијаат на невработените. И покрај првите социјални закони, „четвртата држава“ сѐ повеќе се осиромашува. Карл Маркс и Фридрих Енгелс го напишаа Манифестот на Комунистичката партија . Многу поети (а и образовани луѓе) се повлекуваат во аполитичка внатрешност, што е, исто така, ментална разлика од радикалната реалност. Хуморот и иронијата во поезијата се наменети за исмевање на несогласувањата меѓу личното публикување и објективната реалност. Книжевната продукција доживува пораст: се појавуваат библиотеки за позајмување и јавни библиотеки, се објавуваат неделни списанија ([./https://de.wikipedia.org/wiki/Die_Gartenlaube Die Gartenlaube. Illustriertes Familienblatt]) многу автори се ограничуваат на масовното производство, според вкусот на читателите.
Претставник[уреди | уреди извор]
- Мари фон Ебнер-Ешенбах ([./https://de.wikipedia.org/wiki/Marie_von_Ebner-Eschenbach Marie von Ebner-Eschenbach])
- Густав Фрејтаг ([./https://de.wikipedia.org/wiki/Gustav_Freytag Gustav Freytag] (Soll und Haben))
- Теодор Фонтане ([./https://de.wikipedia.org/wiki/Theodor_Fontane Theodor Fontane] (Irrungen Wirrungen, Frau Jenny Treibel, Effi Briest))
- Фридрих Хебел ( [./https://de.wikipedia.org/wiki/Friedrich_Hebbel Friedrich Hebbel] (Maria Magdalena))
- Готфрид Келер ( [./https://de.wikipedia.org/wiki/Gottfried_Keller Gottfried Keller] (Kleider machen Leute))
- Ото Лудвиг ([./https://de.wikipedia.org/wiki/Otto_Ludwig Otto Ludwig] (Zwischen Himmel und Erde))
- Конрад Фердинанд Мајер ([./https://de.wikipedia.org/wiki/Conrad_Ferdinand_Meyer Conrad Ferdinand Meyer] (Das Amulett))
- Артур Милер ( [./https://de.wikipedia.org/wiki/Arthur_M%C3%BCller Arthur Müller] (Gute Nacht, Hänschen! [1], Ein Haberfeldtreiben [2]), kritische Briefwechsel mit [./https://de.wikipedia.org/wiki/Wilhelm_Emmanuel_von_Ketteler Wilhelm Emmanuel von Ketteler], Bischof von Mainz, z. B.Добра ноќ, Hänschen! [3][4][5]))
- Вилхелм Раабе ( [./https://de.wikipedia.org/wiki/Wilhelm_Raabe Wilhelm Raabe] (Der Hungerpastor, Abu Telfan oder die Heimkehr vom Mondgebirge))
- Фердинанд вон Сар (<a href="./https://de.wikipedia.org/wiki/Ferdinand_von_Saar" rel="mw:WikiLink" data-linkid="80" class="cx-link" title="Ferdinand von Saar">Ferdinand von Saar</a>)
- Теодор Бура ([./https://de.wikipedia.org/wiki/Theodor_Storm Theodor Storm] (Der Schimmelreiter, Immensee))
Литература[уреди | уреди извор]
- Сабина Бекер: Буржоаски реализам. Литература и култура во буржоаската ера. Тибинген / Базел 2003.
- Едвард Мекнес, Герхард Плампе (ед. ): Буржоаски реализам и Gründerzeit. Минхен 1996.
- Андреас Хујсен (ед. ): Буржоаски реализам. Штутгарт 2006.
- Герхард Пламп (ед.): Теорија на буржоаскиот реализам. Штутгарт 1997.