Градиште (Ениџевардарско)
| Градиште Κύρρος | |
|---|---|
  Градиште | |
|
Местоположба во областа   Градиште | |
| Координати: 40°50.7′N 22°17.44′E / 40.8450° СГШ; 22.29067° ИГДКоординати: 40°50.7′N 22°17.44′E / 40.8450° СГШ; 22.29067° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Постолски |
| Општина | Постол |
| Надм. вис. | 60 м |
| Население | |
| • Вкупно | иселено |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Градиште (грчки: Κύρρος, Кирос, до 1926 г. Παλαιόκαστρο, Палеокастро[1]) — поранешно село во Ениџевардарско, Егејска Македонија, на територијата на денешната општина Постол на истоимениот округ во областа Централна Македонија, Грција.[2]
Географија[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓало во Солунското Поле, в подножјето на планината Пајак, 11 км северозападно од градот Пазар (Ениџе Вардар).
Историја[уреди | уреди извор]
Градиште е изградено на местото на древномакедонскиот град Кир.[3]
На почетокот на XX век Градиште е заведено како мало селце во Ениџевардарската каза. Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“), во 1900 г. Градиште (Паликастра) броело 106 жители Македонци.[4][5]
По Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Истата 1913 г. селото броело 75 жители, а во 1920 г. веќе имало двојно повеќе луѓе — дури 139 лица.[2] Во 1920-тите властите довеле грчки колонисти. Во 1926 г. селото е преименувано во Кирос (грцизиран облик на Кир), согласно грчката политика на присвојување на древната историја на Македонија. Во 1928 г. селото имало 125 жители, од кои 70 биле грчки дојденци, а останатите Македонци.[6]
Околу 1930 г. сите жители го напуштиле селото. Од Македонците, девет семејства се преселиле во В’дришта и едно во Сарбегово, а дојденските се прибрале во соседното Обор.[2]
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Παλαιόκαστρο -- Κύρρος
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански карактеристики. I дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 66–67.
- ↑ Αναστασοπούλου, Φωτεινή. „Αρχαία Κύρρος“. Golden Greece. Архивирано од изворникот на 2018-06-22. Посетено на 22 јуни 2018.
- ↑ Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 146. ISBN 954430424X.
- ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 2012-06-30. Посетено на 2012-06-30.
| ||||||||||||||||||||||||||