Готска азбука
| Готска азбука | |
|---|---|
 | |
| Тип | |
Период | Од 350, во под до 600 година |
| Правец на пишување | од лево кон десно  |
| Јазици | Готски |
| Сродни писма | |
Матични системи | |
| ISO 15924 | |
| Уникод | |
| U+10330–U+1034F | |
| ||||||||||||||||||||||||||||||
Готско азбука, понекогаш наречена готска абецеда или готски алфабет, е алфабетско писмо кое во 4-от век го изумил готскиот христијански свештеник Вулфила како би го олеснил преводот на Новиот завет на готски јазик.
Готското писмо во суштина претставува унцијален облик на грчкиот алфабет, на кое Булфила му ја додал латинската буква F и две рунски букви, што полесно би го прилагодил на готски јазик. Се користело од 350 година до 600 година.
Не смее да се меша со повеќе познатото грчко писмо (gotica) развиено во средновековна Германија.
Литература[уреди | уреди извор]
- Wilhelm Braune (1952). Gotische Grammatik. Halle: Max Niemeyer.
- Fausto Cercignani, The Elaboration of the Gothic Alphabet and Orthography, in “Indogermanische Forschungen”, 93, 1988, pp. 168–185.
- Dietrich, Franz (1862). Über die Aussprache des Gotischen Wärend der Zeit seines Bestehens. Marburg: N. G. Elwert'sche Universitätsbuchhandlung.
- Otto von Friesen (1915). "Gotische Schrift" in Hoops, J. Reallexikon der germanischen Altertumskunde, Bd. II. pp. 306–310. Strassburg: Karl J. Trübner.
- Haarmann, Harald (1991). Universalgeschichte der Schrift. Frankfurt: Campus.
- Jensen, Hans (1969). Die Schrift in Vergangenheit und Gegenwart. Berlin: Deutscher Verlag der Wissenschaften.
- Adolf Kirchhoff (1854). Das gothische Runenalphabet. Berlin: Wilhelm Hertz.
- Wilhelm Streitberg (1910). Gotisches Elementarbuch. Heidelberg: Carl Winter.
- Weingärtner, Wilhelm (1858). Die Aussprache des Gotischen zur Zeit Ulfilas. Leipzig: T. O. Weigel.
- Joseph Wright (1910). Grammar of the Gothic Language. Oxford: Oxford University Press.
- Zacher, Julius (1855). Das gothische Alphabet Vulvilas und das Runenalphabet. Leipzig: F. A. Brockhaus.