Горна Ѓоновица

Од Википедија — слободната енциклопедија
Горна Ѓоновица
Горна Ѓоновица.jpg

Поглед на дел од селото Горна Ѓоновица

Горна Ѓоновица во рамките на Македонија
Горна Ѓоновица
Местоположба на Горна Ѓоновица во Македонија
Горна Ѓоновица на интерактивна карта

Координати 41°42′30″N 20°54′29″E / 41.70833° СГШ; 20.90806° ИГД / 41.70833; 20.90806Координати: 41°42′30″N 20°54′29″E / 41.70833° СГШ; 20.90806° ИГД / 41.70833; 20.90806
Општина Гостивар
Население 40 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 07022
Надм. вис. 765 м
Горна Ѓоновица на општинската карта
Горна Ѓоновица во Општина Гостивар.svg

Атарот на Горна Ѓоновица во рамките на општината
Commons-logo.svg Горна Ѓоновица на Ризницата

Горна Ѓоновица (дијалектно: Горна Ѓоноица) — село во Општина Гостивар, во областа Горни Полог, во околината на градот Гостивар.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Селото е сместено во подножјето на планината Буковиќ, јужно од градот Гостивар, во областа Горни Полог.

Историја[уреди | уреди извор]

Во XIX век, селото било дел од Гостиварската каза на Отоманското Царство.

Население[уреди | уреди извор]

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948193—    
1953—    
1961164—    
197175−54.3%
198116−78.7%
ГодинаНас.±%
199110−37.5%
199416+60.0%
20028−50.0%
202140+400.0%

Според последниот попис на населението на Македонија од 2002 година, селото има 8 жители, сите Македонци од христијанска вероисповед.[2]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 40 жители, од кои 39 Албанци и 1 лице без податоци.[3]

Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:

Година 1900 1905 1948 1953 1961 1971 1981 1991 1994 2002 2021
Население 330 200 193 164 75 16 10 16 8 40
Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[4]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[5]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[6]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[7]

Родови[уреди | уреди извор]

Горна Ѓоновица е македонско село.

Според истражувањата од 1947 година, родови во селото:

  • Староседелци: Атанасковци (14 к.) се делат на Пандиловци, Србиновци и Ристовци. Атанасковци потекнуваат од предокот Ѓоне. Го знаат следното родословие: Миладин (жив на 77 г. во 1947 година) Синадин-Никола-Цветан-Атанаско-Ѓоне, основачот на родот. Имаат иселеници во Гостивар и Белград.
  • Доселеници: Никовци (12 к.) потекнуваат од некое село во близина на Мавровско Езеро. Го знаат следното родословие: Драган (жив на 27 г. во 1947 година) Смилко-Нестор-Анѓеле-Ѓоре-Нико. Споменатиот предок Нико од старото место се иселиле најпрво во кичевското село Тајмиште. Од таму преминал во Горна Ѓоновица. Нико имал тројца синови, Ѓоре, Јане и Иван. Овој род сега се дели на Ѓоревци, Јовчевци, Николовци и Сарџевци. Изумреле Арсевци, кои потекнувале од синот на Нико, Јане. Од ова село Никовци имаат иселеници во Гостивар (две семејства), Тетово (едно семејство) и во Америка (едно семејство); Тримчевци (2 к.) и Гавевци (2 к.) доселени се од селото Ботушје во Порече. Таму имаат роднини. Имаат иселеници во Смедерево (едно семејство) и во Гостивар (едно семејство); Митре (1 к.) доселени се од Куново; Русе (1 к.) доселени се од Печково.[8]

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Избирачко место[уреди | уреди извор]

Селото е опфатено во избирачкото место бр. 513 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште на селото Долна Ѓоновица.[9]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 256 гласачи.[10]

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Галерија[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
  3. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  4. К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
  5. Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
  6. „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
  7. „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
  8. Ф. Трифуноски, Јован (1976). Полог (антропогеографска проучавања) (српски). Српска академија наука и уметности. стр. 209–211.
  9. „Описи на ИМ“. Посетено на 3 ноември 2019.
  10. „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]