Горење

Горење, стилизирано како gorenje, е словенечки производител на големи домашни апарати, основан во 1950 година од Иван Ателшек. Седиштето му е во Велење, Словенија. Тоа е четвртиот најголем производител на домашни апарати во Европа.

Апаратите се продаваат под сопствените брендови на компанијата: Горење, Аско, Мора, Атаг, Пелгрим, Етна, Кортинг и Сидекс. Тие се произведуваат во главниот производствен погон во Велење, како и во фабриката за кујнски апарати Мора Моравиа во Маријанске Удоли (Чешка) и во фабриката за ладилници и замрзнувачи во Ваљево (Србија).

Од своето основање во 1950 година, Горење се проширило во мултинационална корпорација, а групацијата Горење вклучува 83 подружнички компании, од кои 59 се лоцирани надвор од Словенија.

Покрај домашните апарати, Горење произведува керамика, кујнски и бањски мебел, како и услуги во областа на енергетиката, екологијата и трговијата. Неговите производи за домаќинства, услуги и компании се присутни во повеќе од 90 земји, главно во Европа.

Компанијата соработува со Сваровски, Пининфарина, Карим Рашид и Ора-Ито.

Во јуни 2018 година, Хисенсе стекнале 95% мнозински удел во групацијата Горење.

Историја

1950-1960-ти

Во 1950 година, Горење било основано од југословенската влада во селото Горење, Шмартно об Паки. Првично, компанијата произведувала земјоделски машини. Во 1958 година, Горење започнало со производство на шпорети на цврсто гориво. Во 1960 година, компанијата била преселена во блискиот град Велење. Во 1961 година, Горење ги извезло првите 200 шпорети во Германија.

Во 1965 година, Горење започнале со производство на машини за перење под лиценца од Зануси. Првата машина за перење била ПС 270 (ребрендирана верзија на Зануси Рекс Супераутоматик Мод. 270 од 1964 година). До крајот на 1966 година биле произведени вкупно 10.886 единици.

Следниот модел, ПС 275 (ребрендирана верзија на Зануси Рекс T4 од 1966 година), бил претставен во 1967 година. Првите два модели биле само склопувани во Велење, бидејќи сите делови и компоненти доаѓале од Италија.

Меѓу другите познати модели се ПС603, ПС613, ПС652, ПС653, ПС653BIO, ПС653R (со резервоар за вода) и ПС663, ПС663БИО, ПС664БИОР. Горење ги произведувале овие модели самостојно, иако куќиштето изгледало исто како кај Зануси Рекс. Тие биле претставени во 1968 година.

Во 1969 година започна производството на ладилници.

1970-1980-ти

Во текот на 1970-тите години, производниот асортиман бил проширен со кујнски елементи, керамика, медицинска опрема, телекомуникациски уреди, телевизори и други електрични производи. Горење продолжи со својата експанзија и во 1970-тите вработуваше над 20.000 луѓе. Исто така, започна со воспоставување дистрибутивна и продажна мрежа во Западна Европа (Германија, Австрија, Франција, Данска и Италија) и Австралија. Во 1978 година, Горење го купил германскиот производител Кортинг.

Во 1980-тите години, Горење го насочиле својот фокус кон производството на домашни апарати. Исто така, Обединетото Кралство и САД биле додадени во извозната мрежа на пазарот во текот на 1980-тите. Во 1987 година била лансирана производната линија Њу Лајн.

1990-тите

Од 1991 до 1996 година, Горење продолжиле да ја шири својата дистрибутивна и продажна мрежа во Источна Европа. Во 1997 година, Горење станало акционерско друштво со јавно тргување.

2000-ти

Во 2000 година била лансирана првата колекција на апарати дизајнирана од италијанското дизајнерско студио Пинафарина. Во 2004 година била претставена линијата за перење Премиум Тач.

Во 2005 година, Горење ја презеле чешката фабрика за кујнски рерни, Мора Моравија.

Во 2006 година биле отворени неколку нови објекти. Новата фабрика за ладилници и замрзнувачи била отворена во Ваљево, а фабрика за грејачи на вода и радијатори била отворена во Стара Пазова (Србија).

Истотака, била лансирана и втората колекција на домашни апарати Горење Пинафарина, дизајнирана од италијанското дизајн студио Пинафарина.

Во 2007 година, колекцијата Горење Ора Ито била лансирана во Истанбул. Првиот Горење Пинк Олдтајмер бил продаден на добротворен аукцион за собирање пари за кампања против рак.

Во 2008 година, Горење продолжиле со соработката со Пининфаринаа и ја лансирале колекцијата Горење Пининфарина Црна. Холандскиот добавувач на бела техника, ATAG, бил стекнат од страна на компанијата. Истотака, Горење учествувале на меѓународната изложба за електронски производи во Берлин, каде што ја претстави својата иновативна ладилник-замрзнувач Горење „Направено за iPod“. била лансирана и колекцијата на апарати Горење Ора-Ито Бела.

Во 2009 година, Горење учествувале на Миланската недела на дизајн, претставувајќи го мини-топлиот плот Мисис Даловеј, дизајниран од Ника Жупанц.

2010-ти

Во 2010 година, Горење го презеде шведскиот производител на апарати Аско Аплајансес.

Во 2013 година, Горење продале 13% од уделот во компанијата на јапонскиот Панасоник за околу 10 милиони евра. Во ноември 2016 година, тргувањето со акции на Горење на Љубљанската берза била суспендирано на 3 дена по откажувањето на Панасоник да ја преземе компанијата, а акциите паднале под дневната граница на Љубљанската берза од 15%.

Во јуни 2018 година, кинеската компанија Хисенсе станала мнозински акционер во Горење Група со удел од 95,42%. Вкупно 5.165 акционери ја прифатиле понудата за преземање од 12 евра по акција, што ја вреднуваше компанијата на 293 милиони евра.

Според холандската ОСИНТ платформа Датена, уделот на Хисенсе во Горење води до висок ризик од државно влијание врз Горење од страна на кинеската влада.

Компанијата била преобразена во друштво со ограничена одговорност (д.о.о.) во март 2019 година.

2020-ти

Во 2020 година, новооснованата компанија Хисенс Јуроп Електроник најавил дека ќе започне со производство на телевизори за европскиот пазар преку Горење во новата фабрика близу Велење. Во истата година, новооснованата компанија Хисенс Горење Europe, d.o.o. со седиште во Љубљана, ги презеде комерцијалните активности на Хисенс Јуроп Груп и Горење.

Во јуни 2021 година, продажните подружници на Хисенс и Горење во Германија се споија во Хисенс Горење Џермани. Компанијата се пресели во Гаринг, блиску до Минхен.

Горење продолжиле со својата работа во Русија и покрај меѓународните санкции и повиците за компаниите да ја прекинат деловната соработка со земјата по руската инвазија на Украина во 2022 година. Во 2023 година, компанијата пријави значителен пораст на приходите во споредба со 2022 година. Во исто време, производите на Горење се вклучени во рускиот список на „паралелни увози“, што овозможува неовластено увозирање на нивните производи без согласност од компанијата, што го поткопува нивното право на интелектуална сопственост. Оваа ситуација привлекла критики бидејќи продолженото присуство на Горење во Русија придонесува за локалната економија, поддржувајќи ги воените напори на рускиот влада против Украина.

Горење бизнис авијација

Во 1973 година, Горење го купил авионот Пајпер ПА-34 Сенека ЈУ-БИЛ за своите деловни летови; подоцна бил купен авионот Пајпер ПА-31 Навахо ЈУ-БКУ со подобар квалитет и притисок. Во 1978 година, Горење купи приватен авион Цесна Сајтејшн I ЈУ-БИА со седишта за седум лица. Во 1989 година, авионот бил заменет со Цесна Сајтејшн II ЈУ-БПЛ, СЛ-БАЦ, С5-БАЦ, со десет седишта. Горење го користеше авионот за своите деловни потреби и за да служи на своите деловни партнери. Горење ја прекина својата авијациска делатност во 1995 година.

Авион	Брзина	Опсег	Регистрација	Потекло
Пајпер PA-34 Сенека И	340 km/h	1500 км	ЈУ-БИЛ	САД
Пајпер PA-31P Навахо	380 km/h	1800 км	YU-BKY	САД
Цесна 500 Цитат I	660 km/h	2400 км	ЈУ-БИА	САД
Cessna 550 Цитат II	740 km/h	3700 км	S5-BAC	САД

Спонзорство

Горење е генералниот спонзор на словенечките нордиски скијачки тимови, Ракометниот клуб Горење, францускиот фудбалски шампионат Куп де ла Лиг, и институцијата Спорт & Медија.

Логоа

Од 1954 година, компанијата имала четири различни логота. Првото лого на компанијата било користено од 1954 до 1963 година, второто лого било користено од 1963 до 1971 година, третото лого од 1971 до 1977 година, а четвртото и актуелно лого се користи од 1977 година.