Горан Максимовиќ (историчар)

Од Википедија — слободната енциклопедија

Горан Максимовиќ (Фоча, 24 септември 1963) е српски книжевен историчар, литературен критичар, антологичар и професор на Универзитетот во Ниш.

Биографија[уреди | уреди извор]

Студиите за литература ги завршил на Филозофскиот факултет во Сараево во 1987 година, постдипломски на Филолошкиот факултет во Белград во 1993 година, каде што магистрирал на тема Бранислав Нушиќ како наратор, кај проф. д-р Јован Деретиќ. Под менторство на истиот професор докторирал на 11 јули 1997 година на тема Видови смеа во српската белетристика 19. век на Филолошкиот факултет во Белград.

На Филозофскиот факултет во Ниш во 1989 г. почнал да работи како асистент за српска литература од 18 и 19 век. Во периодот од февруари 1991 година до април 1992 година, т.е. до почетокот на граѓанската војна во Босна и Херцеговина работел како асистент на Филозофскиот факултет во Сараево. Во пролетта 1994 година е избран за асистент на Филозофскиот факултет во Ниш, потоа за доцент (1998) и за вонреден професор (2003). Избран е за редовен професор на Универзитетот за српска книжевност (Српска книжевност од 18 и 19 век) на Филозофскиот факултет во Ниш на 20 мај 2008 година.

Бил раководител на Катедрата за српска литература (2000-2002), продекан и главен уредник на издавачката дејност на Филозофскиот факултет во Ниш (2002-2004), член на Советот на Универзитетот во Ниш (2002 г. -2006) и Сенатот на Универзитетот во Ниш 2010—2016). Функцијата декан на Филозофскиот факултет на Универзитетот во Ниш ја извршувал во два изборни мандати, од 01.10.2010 до 30.09.2016 година.

Како визитинг/вонреден професор предавал на Филозофскиот факултет на Универзитетот во Источно (српско) Сараево на Катедрата за српски јазик и литература и на Катедрата за општа литература и библиотекарство од почетокот на 1997 г. 98 учебна година до крајот на учебната 2010/2011 година. На Филозофскиот факултет на Универзитетот во Нови Сад предавал на Катедрата за наука по книжевност на постдипломските студии во учебната 2002/2003 година и 2005/2006 година. Предавал на Катедрата за источноевропски јазици на Филозофскиот факултет на Карловиот универзитет во Прага во зимскиот семестар од учебната 2004/2005 година. Предавал на Филолошкиот факултет на Универзитетот во Бања Лука на Катедрата за книжевни студии на постдипломски студии во учебната 2009/2010 година и 2010/2011 година, како и во програмата на докторски академски студии по филолошки науки во учебната 2017/2018 година. На Филолошкиот и Уметничкиот факултет на Универзитетот во Крагуевац, од учебната 2013/2014 година предавал на Докторските академски студии по српски јазик и литература. На Филолошкиот, Историскиот и Теолошкиот факултет (Катедра за современи јазици и книжевност) на Западниот универзитет во Темишвар, Романија, одржал предавање по покана во учебната 2013/14 година како и во учебната 2015/16 година. На Филолошкиот и Новинарскиот факултет на КемГУ (Државен универзитет Кемерово) во Русија одржал предавање по покана во учебната 2013/14 година.

Како декан на Филозофскиот факултет при Универзитетот во Ниш ги посетил универзитетите Арас и Поатје (Франција), Марибор (Словенија), Велико Трново и Софија (Бугарија), Белгород, Москва, Санкт Петербург (Санкт Петербург). ) и Кемерово како дел од проекти за меѓународна соработка. ), Букурешт и Темишвар (Романија).

Бил главен и одговорен уредник на И.П. и уредник на списанието Бдење (2002-2008). Член на уредувачките одбори на: Књижевног лист (под ова име од 1999-2014 година; а од 2014 година публикацијата излегува под променетото име „Српски књижевни лист“) и Нова зоре (од 2004 година). Од 2009 г Член е на научната редакција на Збирката литература и јазик на Матица Српска, како уредник за областа на српската литература од 18 и 19 век. Тој бил иницијатор на основањето и лансирањето, а од 2009 г. се наоѓа во научната редакција на годишникот за филолошки науки во издание на Филозофскиот факултет на Универзитетот во Ниш. (Од 2019 г. бил назначен за главен уредник на списанието Флиологија Медиана. Од 2014 година е во Редакцијата на Зборникот Десет века српска литература на Издавачкиот центар „Матица Српска“ од Нови Сад. Од 2014 година е во научната редакција на списанието Филолог, издадено од Филолошкиот факултет на Универзитетот во Бања Лука. Тој е еден од основачите на научното списание „Ишодишта“, а е и во неговиот уреднички одбор, кој го започнал Филозофскиот факултет во Ниш заедно со Здружението на Србите од Темишвар и Филолошкиот, Историскиот и Теолошкиот факултет на Западот. Универзитетот во Темишвар.

Во периодот од јануари 2002 до крајот на 2005 година учествувал како истражувач во научниот проект Техника и семантика на наративот. Од јануари 2006 година до крајот на 2010 година учествувал како истражувач во научниот проект Лексикон на српскиот реализам. Од јануари 2011 година учествувал како истражувач во научниот проект Поетика на српскиот реализам. Од јануари 2015 г. учествувал како истражувач во меѓународниот научен проект Материјална и духовна култура на Србите во мултиетнички средини и/или периферни средини, под раководство на проф. д-р Михаја (Миље) Радана, која го основала Центарот за научно истражување на Здружението на Србите од Романија, Филолошкиот, Историскиот и Теолошкиот факултет на Западниот универзитет во Темишвар и Филозофскиот факултет на Универзитетот во Ниш. Од јануари 2018 г. е раководител е на научниот проект Литературно минато и сегашност во Југоисточна Србија, кој е започнат во рамките на научноистражувачката дејност на Огранокот на САНУ во Ниш.

Учествувал на повеќе од 90 меѓународни и национални научни собири, во земјата и странство, од областа на литературната наука.

Студиски книги[уреди | уреди извор]

Антологии[уреди | уреди извор]

Подготвени изданија[уреди | уреди извор]

  • Стеван Сремац, Зона Замфирова, Подгорица, 1997 г.
  • Јован Стерија Поповиќ, Роман без роман, Вршац, 1998 г.
  • Јован Дучиќ, Љубов моја (Најубавите љубовни песни на Јован Дучиќ), Белград, 1998 г.
  • Симо Матавуљ, Бока и Бокељи, Белград, 1999 г.
  • Јован Дучиќ, би сакал да знам дали сакам и сега (Записи на љубовни и љубовни песни), Ниш, 1999, (второ проширено издание, Ниш 2000; трето поправено и дополнето издание, Србиње - Нови Сад, 2002).
  • Радоје Домановиќ, Алегориски раскази, Ниш, 1999 г.
  • Јован Стерија Поповиќ, Жалосна позорја, Вршац, 2000 г.
  • Симо Матавуљ, Бокељске роман, Србиње - Нови Сад, 2001 г.
  • Радоје Домановиќ, Избрани дела, Сремски Карловци - Нови Сад, 2001 г.
  • Павле Поповиќ, Српска комедија во 19 век, Панчево, 2001 г.
  • Петар Кочиќ, Приказни за Симеун Ѓак, Белград, 2003 (второ издание, Ниш, 2016).
  • Стеван Сремац, Нишка проза, Ниш, 2003 г.
  • Милутин Илиќ, Два весеља, комедија, Нови Сад, 2003 г.
  • Кирил Цвјетковиќ, Автобиографија на архангелот Кирил Цвјетковиќ и неговото страдање за православието, Херцег Нови, 2004 г.
  • Лазар Томановиќ, Петар Други Петровиќ Његош како владетел, Нови Сад, 2004 г.
  • Живан Живановиќ, Ниш и Нишки знаменитости, Ниш, 2004 г.
  • Прота Матеја Ненадовиќ, Мемоари, Белград, 2005 г.
  • Стеван Сремац, Поп Жира и Поп Спира, Белград, 2005 г.
  • Бранислав Нушиќ, Собрани комедии, Белград, 2005 г.
  • Борисав Станковиќ, Избрани приказни, Ниш, 2005 г
  • Петар Кочиќ, Избрани дела, Сремски Карловци - Нови Сад, 2006 г.
  • Лазар Томановиќ, Патувачка проза, Херцег Нови, 2007 г.
  • Прота Матеја Ненадовиќ, Избрани дела, Сремски Карловци - Нови Сад, 2007 г.
  • Мита Калиќ, Во резерва, смешна игра во еден чин, Нови Сад, 2009 година.
  • Милано Ђ. Милиќевиќ, Путничка Писма и Ниша 1882. Године, поднаслов: Стара писма и нова краева, Ниш, 2009 г.
  • Мита Калиќ, Гусле и Вила, поетско сликарство во еден чин со пеење, Ниш, 2010 г.
  • Стеван Сремац, избрана проза, Нови Сад, 2011 г.
  • Мита Калиќ, Измама, театарска претстава во три чина и една промена, Белград, 2011 г.
  • Милан Јовановиќ Морски, Несуѓени, смешна игра во четири чина, Белград, 2011 година.
  • Симо Матавуљ, Од Которскиот залив, Херцег Нови, 2015 г
  • Љубомир Симиќ, Песни, Књажевац, 2018.
  • Бранислав Нушиќ, Деветстотини и петнаесетти, Белград, 2018 година.
  • Милован Глишиќ-Радоје Домановиќ, избрана проза, Нови Сад, 2019 година.
  • Матија Бан, Средби со Његош, Бања Лука, 2019 година.
  • Михајло И. Пупин, Од пасиште до научник, Белград, 2019 година.
  • Љубивоје Ршумовиќ, Крчевина, автобиографска митологија, Приједор, 2019 година.
  • Светозар Ќоровиќ, Газда Јаков, смешна игра во еден чин, Бања Лука, 2020 година.
  • Милутин Ускоковиќ, избрана проза, Нови Сад, 2020 г.
  • Станислав Краков, Човечки живот на Балканот, Белград, 2021 година.
  • Ничифор Дучиќ, избрана проза, Бања Лука, 2021 година.
  • Слободан Стојадиновиќ, Секојдневни чуда, Ниш, 2021 година.
  • Томо Смиљаниќ Брадина, Од Македонија, раскази, Бања Лука-Скопје, 2022 г.

Литература (извадок)[уреди | уреди извор]

  • Јован Љуштановиќ, „Нушиќ како наратор“, Борба (Светот на книгите), Белград, кн. LXXIV, бр.144, четврток 23 мај 1996 година, стр. III.
  • Драгана Вукиќевиќ, „Нушиќ раскажувач“, Книжевна историја, кн. XXIX, бр. 102, Белград, (1997). стр. 267–269
  • Миленко Сташевиќ, „Опис на смеата“, Книжевне новине, Белград, 15 септември и 1 октомври 1999 година, бр. 997/998. стр. 13.
  • Драгана Вукиќевиќ, „Откривање на магијата на Сремската смеа“, книжевна историја, Белград, 1999 г. XXXI, бр. 107-108. стр. 71–77.
  • Славица Дејановиќ, „Горан Максимовиќ, смеата на Домановиќ“, Зборник на трудови на Филолошкиот факултет, Универзитет во Приштина, кн. 9, Приштина / Врање, (1999). стр. 277-279
  • Милена Стојановиќ, „Сериозно за смеата“, Тетратки, Панчево, септември 2000 година, број 54-55, година десет. стр. 148–151.
  • Радослав Ераковиќ, „Студија о Домановиќевом смеху“, Зборник Матице српске за книжевност и Језик, книга XLIX, тетратка 1-2 / (2001). стр. 280-282
  • Снежана Милосављевиќ-Милиќ, „Природата на стрипот во делото на Стеван Сремец“, Зборник Матице српске за книжевност и јазик,книга XLIX, тетратка 1-2 / (2001). стр. 277-280
  • Јован Љуштановиќ, „Горан Максимовиќ, Домановиќев смејех“, Зборник Матице српске за славистику, број 62, Нови Сад, (2002). стр. 252–255
  • Душко Певуља, „Горан Максимовиќ: српски книжевни теми“, Краина, кн. III, бр.9-10, Бања Лука, зима 2003 - пролет 2004, стр. 225-228.
  • Злата Бојовиќ, „Автобиографија на архангел Кирил Цвјетковиќ“, Прилози за литературата, јазикот, историјата и фолклорот, кн. 71, кн. 1-4, Белград, (2006). стр. 323–324
  • Душко Певуља, „Печат на времето и судбината“, (Горан Максимовиќ, Светот и приказната за Петра Кочиќ, Бања Лука, 2005), Глас Српске, кн. LHIV, бр. 11052, Бања Лука, 9 и 10 септември 2006 година, стр. 9.
  • Душко Певуља, „На изворот на историјата“, (Горан Максимовиќ, Искуство и искуство, Белград, 2007), Глас Српске, кн. LHV, бр. 11422, Бања Лука, 27 и 28 октомври 2007 година, стр. 7.
  • Драгољуб Б. Ѓорѓевиќ, „Горан Максимовиќ - литературен критичар и историчар“, Теме, кн. XXXIV, бр. 3, Ниш, јули-септември (2010). стр. 1025–1037 година
  • Милан Д. Јовановиќ, „Од книжевното наследство на Ниш и Јужна Србија“, Philologia Mediana, кн. III, бр.3, Филозофски факултет, Универзитет во Ниш, Ниш, (2011). стр. 568–570
  • Младенко Саџак, „Екстремни судбини, постојани идентитети“, Philologia Mediana, кн. IV, бр.4, Филозофски факултет, Универзитет во Ниш, Ниш, (2012). стр. 364–369
  • Александар Пејчиќ, „Преиспитување на идентитетот“, „Книжевна историја, кн. XLIV, бр.146, Белград, (2012). стр. 295-297
  • Милан Јовановиќ, „Вреден придонес за српската книжевна историографија“, (Горан Максимовиќ, Идентитет и меморија - заборавени писатели и екстремни дела на српската литература), Филозофски факултет во Ниш, Ниш, 2011), Нова Зора, бр. 34, лето (2012). стр. 246-249
  • Станиша Војиновиќ, „Неоправдано заборавени писатели“, (Горан Максимовиќ, Идентитет и меморија (Заборавени писатели и екстремни дела на српската литература), Филозофски факултет, Ниш, 2012), Српски књижевни список, број 1/1. I / H, Белград, октомври (2012). стр. 26. ISSN 2334-6000
  • Марија Стевановиќ, „Заборавени вредности на новата српска литература“, (Горан Максимовиќ, Идентитет и меморија (Заборавени писатели и екстремни дела на српската литература), Филозофски факултет, Ниш, 2012), Филолог, бр. 7/2013, Бања Лука, (2013). стр. 344-347 ISSN 2233-1158
  • Марјана Ѓосовиќ, „Fenomen zaborava srpskih pisaca 19. vijeka“, (Горан Максимовиќ, Заборавени книжевници: книжевно-историски есеи за српските писатели 19. век, SKPD Pale3, 19, век, SKPD бр. 8, Бања Лука, (2013). стр. 351–355 ISSN 2233-1158
  • Милена Станковиќ, „Во потрага по екстремни вредности“, (Горан Максимовиќ, Заборавени писатели: книжевни историски есеи за српските писатели од 19 век, СКПД Просвјета, Пале, 2013), Нова Зора, број 39, есен33,Бикоаќ,20, есен. (2013). стр. 313-319 ISSN
  • Мирјана Лукиќ, „Екстремни писатели и заборавени дела од српското книжевно наследство на 19 век“, (Горан Максимовиќ, Заборавление книжевници: Филолошки науки, бр.15, Книга 1, Пале, (2013). стр. 521-524 ISSN 1512-5858
  • Николина Матиќ, „Критички симпозитиум“, (Горан Максимовиќ, Критичка гозба, Рашка школа-Филозофски факултет Ниш, Белград-Ниш, 2012), Зборник Матице српске за книжевност и Језик, књига 132, 2013, 61 ). стр. 884–887 година ISSN 0543-1220
  • Нина Говедар, „Книжевно-историографски колаж на Горан Максимовиќ“, (Горан Максимовиќ, Комедија Орфеј и други есеи, Алтера, Белград, 2010), Краина, кн. XIII, бр.50, Бања Лука, пролет (2014). стр. 359–365
  • Снежана Милосављевиќ Милиќ, „Иновативна реинтерпретација на српската книжевна традиција“, (Горан Максимовиќ, Казивање града и други погледи, Филозофски факултет во Нишу, Ниш, 2014), Philologia Mediana, кн. VII, бр.7, Филозофски факултет, Универзитет во Ниш, Ниш, (2015). стр. 561–567 ISSN 1821-3332
  • Соња С. Ѓориќ, „Матавуљева Бока“, (Горан Максимовиќ, Симо Матавуљ и Бока Которска, Центар за српска студија, Бања Лука, 2018), Зборник Матиче српске за книжевност и Језик, књига 67 (20193, 2019/2019), 2019 година, стр. 1149-1152 година. ISSN 0543-1220 | COBISS. SR-ID 9627138 UDC 821.163.41-93.09 (049.32)

Награди[уреди | уреди извор]

  • Бранкова награда Матица Српска за студентски дипломски труд, 1987 година
  • Златна значка на Културно-просветното друштво на Србија, 2002 година
  • Награда за златна српска литература од Фондот Александар Арнаутовиќ, за исклучителен придонес во проучувањето на српската литература (Катедра за српски со јужнословенски книжевности, Филолошки факултет во Белград), 2005 година
  • Одликувањето на Витез на академската палма, со кое беше назначен од првиот министер на Француската Република, со декрет од 8 јануари 2014 година. година, како признание за зајакнување на универзитетската соработка меѓу Франција и Србија.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Горан_Максимовиќ_(историчар)&oldid=4772395“