Глок

Глок
Глок
	Глок 17 Ген 4
Тип	полуавтоматски пиштол; автоматски пиштол (Глок 18)
Потекло	Австрија
Употребна историја
Во служба	1982–денес
Производна историја
Конструктор	Гастон Глок
Конструирано	1979–1982
Производител	Glock Ges.m.b.H.
Год. на производство	1982–денес
Произведени	5,000,000 as of 2007
Тех. особености
Куршум	9×19мм Парабелум 10mm Auto .45 ACP .40 S&W .380 ACP .357 SIG .45 GAP
Брзострелност	Глок 18 1,100–1,200 RPM (врт/мин)
Почетна брзина	375 м/с (1,230 ft/s) (Глок 12,17, 17C, 18, 18C)
Делотворен дострел	50 м (55 yd) (Глок 12,, 18, 18C)
Полнење	6, 10, 15, 17, 19, 31, или 33

Глок (германски: Glock-Pistole) — серија полуавтоматски пиштоли со полимерна рамка со краток спој, дизајнирани и произведени од австрискиот производител Глок Гес.м.б.Х. Тој влегол во австриската воена и полициска служба до 1982 година, откако бил врвен изведувач во тестовите за сигурност и безбедност.

И покрај првичниот отпор од пазарот да прифати перцепиран „пластичен пиштол“, како за неоснованата загриженост за издржливост и за сигурноста, така и од стравувањата дека неговата употреба на полимерна рамка може да ги заобиколи металските детектори на аеродромите, пиштолите „Глок“ станале најпрофитабилната линија на компанијата на производи, а со овие пиштоли биле снабдувани и национални вооружени сили, безбедносни агенции и полициски сили во најмалку 48 земји^[5].

Моделите се одликуваат со прецизност, сигурност, издржливост, висок капацитет на рамката без оглед на калибарот, отпорност на корозија, климатски услови и механичко дејство, едноставно одржување, мал број на делови (33 и 34) и мала тежина како една од посебните одлики. Австриската армија и полицијата го пуштиле пиштолот во употреба под ознаката „П80“ (подоцна Глок 17), првиот од многуте дизајнирани и произведени од австриска компанија. Во 1988 година, истиот модел бил воведен во Шведска, Норвешка и Холандија под ознаката „Пиштол 88“.

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ „Timeline - GLOCK USA“. Архивирано од изворникот на 2014-12-25. Посетено на 25 December 2014.
↑ Dockery, Kevin (2007). Future Weapons. New York: Penguin. стр. 188. ISBN 978-0-425-21750-4. Архивирано од изворникот 2016-01-22. Посетено на 2016-01-01.
↑ „GLOCK 18“. Tuffsteel Manufacturing. 2004. Архивирано од изворникот на 2010-11-27. Посетено на 2010-11-27.^{[да се провери]}
↑ „GLOCK“. Архивирано од изворникот 2010-12-16. Посетено на 2010-12-26.^{[да се провери]}
↑ Sweeney, Patrick (2008). The Gun Digest Book of the Glock (2. изд.). Iola, WI: Krause Publications. ISBN 978-0-89689-642-0.^{[се бара страница]}

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

[1] „Timeline - GLOCK USA“. Архивирано од изворникот на 2014-12-25. Посетено на 25 December 2014.

[2] Dockery, Kevin (2007). Future Weapons. New York: Penguin. стр. 188. ISBN 978-0-425-21750-4. Архивирано од изворникот 2016-01-22. Посетено на 2016-01-01.

[3] „GLOCK 18“. Tuffsteel Manufacturing. 2004. Архивирано од изворникот на 2010-11-27. Посетено на 2010-11-27.^{[да се провери]}

[4] „GLOCK“. Архивирано од изворникот 2010-12-16. Посетено на 2010-12-26.^{[да се провери]}

[Sweeney_2008-5] Sweeney, Patrick (2008). The Gun Digest Book of the Glock (2. изд.). Iola, WI: Krause Publications. ISBN 978-0-89689-642-0.^{[се бара страница]}

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]