Гертруда Аделборг
Гертруда Вирџинија Аделборг (10 септември 1853 година во Карлскруна - 25 јануари 1942) била шведски учител, феминист и водечки член на движењето за правата на жените.[1]

Биографија
[уреди | уреди извор]Гертруда Аделборг е родена на 10 септември 1853 година во Карлскона во округот Блекинге, Шведска. Таа била ќерка на поморскиот капетан и благородник Брор Јакоб Аделборг (1816–1865) и неговата сопруга Хедвиг Катарина аф Ур (1820–1903). Таа била сестра на илустраторката на книги Отилија Аделборг (1855–1936) и текстилната уметница Марија Аделборг (1849–1940). Никогаш не се омажила. Аделборг била образуван од гувернанта дома и во училиштата за девојки. Работела како учителка од 1874 до 1879 година, а била вработена во Апелациониот суд во Свеа од 1881 до 1883 година.
Аделборг била активна во рамките на шведското женско движење и борбата за женско право на глас. Таа работела за бирото на Здружението Фредрика Бремер (ФБФ) од 1884 до 1907 година (од 1886 година како претседател на поглавјето во Стокхолм) и била член на централниот комитет на ФБФ од 1897 до 1915 година во Римфорса во Остергетланд каде што припаѓала на училишниот одбор од 1907 до 1921 година.
Во 1899 година, делегација од ФБФ му претставила предлог за право на глас на жените на премиерот Ерик Густаф Бостром. Делегацијата ја предводела Агда Монтелиус, придружувана од Аделборг, која го напишала барањето. Ова била првпат самото шведско женско движење официјално да претстави барање за право на глас.
Аделборг била член на централниот комитет на Националната асоцијација за право на глас на жените од 1903 до 1906 година. Таа го потсетила Оскар Втори на реформите во однос на правата на жените што ги донел неговиот татко, кралот Оскар I од Шведска, и продолжила со надеж дека „синот на Оскар I ќе го прикачи своето име на предлогот за право на глас на жените“.[2] Според Лидија Валстром: „штом кралот го слушнал името на својот татко, неговиот интерес се разбудил“, и Оскар II ја ветил својата поддршка, но додал дека како уставен монарх не може многу да направи и дека се сомнева дека сегашната влада ќе го направи тоа. Улогата на Аделборг во делот на правото на глас била опишана како важна, но помалку јавна: таа преземала секретарски задачи, истражувала, структурираше работа и била автор на многу нејзини публикации и манифестации.[3]
Таа била ко-основач на организацијата против сексуална трговија со луѓе Ваксамхет.[4]
Аделборг живеела во Гагнеф во округот Даларна, додека била во пензија. Била наградена со шведски кралски медал на Илис кворум во 1907 година. Гертруда Аделборг починала во 1942 година и била погребан во Гагнеф.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „Gertrud Adelborg“. WordPress. Посетено на December 1, 2018.
- ↑ Barbro Hedwall (2011). Susanna Eriksson Lundqvist. red. Vår rättmätiga plats. Om kvinnornas kamp för rösträtt (Stockholm: Förlag Bonnier)
- ↑ „skbl.se - Gertrud Virginia Adelborg“. skbl.se (англиски). Посетено на 2025-01-20.
- ↑ Från vit slavhandel till trafficking: En studie om föreställningar kring människohandel och dess offer. Hallner, Ann. Stockholms universitet, Humanistiska fakulteten, Historiska institutionen. 2009 (Svenska) Ingår i: Historisk Tidskrift, ISSN 0345-469X, E-ISSN 2002-4827, Vol. 129, nr 3, p. 429-443