Галате

Координати: 41°50′26″N 20°52′41″E / 41.84056° СГШ; 20.87806° ИГД / 41.84056; 20.87806
Од Википедија — слободната енциклопедија
Галате
Галате во рамките на Македонија
Галате
Местоположба на Галате во Македонија
Галате на карта

Карта

Координати 41°50′26″N 20°52′41″E / 41.84056° СГШ; 20.87806° ИГД / 41.84056; 20.87806
Општина Врапчиште
Население 980 жит.
(поп. 2021)[1]

Шифра на КО 07018
Надм. вис. 557 м
Галате на општинската карта

Атарот на Галате во рамките на општината
Галате на Ризницата
Црквата „Св. Никола“ во Галате
Црквата „Св. Богородица“ во Галате

Галате — село во Општина Врапчиште, во околината на градот Гостивар.

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Историја[уреди | уреди извор]

Вкупно 5 жители на оваа населба се заведени како жртви во Втората светска војна.[2]

Стопанство[уреди | уреди извор]

Население[уреди | уреди извор]

Население во минатото
ГодинаНас.±%
1948391—    
1953454+16.1%
1961421−7.3%
1971392−6.9%
1981398+1.5%
ГодинаНас.±%
1991461+15.8%
1994928+101.3%
20021.151+24.0%
2021980−14.9%

Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Галате живееле 325 жители, сите Македонци.[3] Според секретарот на Бугарската егзархија Димитар Мишев, („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во Галате имало 424 Македонци патријаршисти.[4]

Според Афанасиј Селишчев во 1929 година селото е дел од Галатска општина и брои 47 куќи со 203 жители Македонци.[5]

Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралство Југославија во 1931 година, селото имало 250 Македонци.[6]

Според пописот на населението на Македонија од 2002 година, селото има 1.151 жител.[7]

Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 980 жители, од кои 296 Македонци, 461 Албанец, 214 Турци, 1 Србин, 2 останати и 6 лица без податоци.[8]

На табелата е прикажан националниот состав на населението низ сите пописни години:[9]

Година Македонци Албанци Турци Роми Власи Срби Бошњаци Ост. б.п. Вкупно
1948 391
1953 450 3 1 454
1961 420 1 421
1971 379 13 392
1981 397 1 398
1991 372 9 78 1 1 461
1994 349 437 126 14 2 928
2002 334 643 173 1 1.151
2021 296 461 214 1 2 6 980

Родови[уреди | уреди извор]

Во времето на истражувањата кои биле вршени во селото во 1947 година, Галате било чисто македонско село, родови во селото биле:

  • Цвеловци (8 к.), староседелци. Имаат иселеници во Обреновац (две семејства).
  • Новаковци (2 к.), староседелци.
  • Мировци (9 к.), староседелци. Имаат иселеници во Гостивар (едно семејство) и во Ратае.
  • Пејовци (1 к.), староседелци.
  • Гоџовци (2 к.), староседелци. Имаат иселеници во Белград (едно семејство), Варна (едно семејство) и во Шумен (едно семејство).
  • Ѓорговци (5 к.), староседелци.
  • Шакшалевци (1 к.), староседелци. Имаат иселеници во Обреновац (едно семејство).
  • Поповци (3 к.), староседелци. Имаат иселеници во Тетово (едно семејство) и во Белград (две семејства).
  • Цоцолевци (8 к.) и Страшевци (5 к.) доселени во различен период, од сега албанското село Пршовце. Во родот Страшевци го знаат следното родословие: Петко (жив на 47 г. во 1947 година) Милош-Змејко-Димо, кој се доселил;
  • Балабановци (5 к.) и тие се доселени од селото Прошовце, подалечно потекло од селото Радомир во Калиса (северна Албанија). Го знаат следното родословие: Манојло (жив на 58 г. во 1947 година) Оносим-Димитрија-Стојко, кој се доселил од Прошовце. Имаат иселеници во Брвеница.
  • Цацановци (3 к.) доселени се од сега албанското село Градец. Имаат иселеници во Романија (едно семејство).
  • Синадиновци (2 к.) доселени се од селото Чајле.
  • Димитриовци (1 к.) доселени се од селото Балин Дол.
  • Поречанец (1 к.) основачот на родот е дојден како домазет од Порече.
  • Симјановци (1 к.) доселени се од Ново Село, каде биле староседелци.
  • Кукевци (1 к.) основачот на родот се доселил од селото Пожаране.
  • Бучуковци (1 к.) исто така доселени од Пожаране.[10]

Општествени установи[уреди | уреди извор]

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Избирачко место[уреди | уреди извор]

Во селото постои избирачкото место бр. 460 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[11]

На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 262 гласачи.[12]

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Цркви[13]
Археолошки наоѓалишта[14]
  • Гладница — населба и некропола од доцна антика;
  • Градиште — утврдена населба од железно и римско време;

Редовни настани[уреди | уреди извор]

Личности[уреди | уреди извор]

Култура и спорт[уреди | уреди извор]

Иселеништво[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
  2. „Попис на жртвите од војната 1941-1945, СР Македонија“ (PDF).
  3. Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 213.
  4. Brancoff, D.M. La Macédoine et sa Population Chrétienne. Avec deux cartes ethnographiques, Paris, 1905, pp. 122-123.
  5. Селищев, Афанасий. Полог и его болгарское население. Исторические, этнографические и диалектологические очерки северо-западной Македонии, София, 1929, стр. 24.
  6. „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
  7. Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
  8. „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
  9. Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат Архивирано на 10 декември 2021 г.. Државен завод за статистика.
  10. Трифуноски, Јован (1976). Полог. Белград: САНУ.
  11. „Описи на ИМ“. Архивирано од изворникот на 2023-08-17. Посетено на 3 ноември 2019.
  12. „Претседателски избори 2019“. Архивирано од изворникот на 2019-12-29. Посетено на 3 ноември 2019.
  13. Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
  14. Коцо, Димче (1996). Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069

Надворешни врски[уреди | уреди извор]