Втора битка кај Мазурските Езера
| Втора битка кај Мазурските Езера | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Дел од Источен фронт за време на Првата светска војна | |||||||
 Источниот фронт, 7–18 февруари 1915 |
|||||||
|
|||||||
| Завојувани страни | |||||||
 Германско Царство
|  Руско Царство
|
||||||
| Команданти и водачи | |||||||
 Паул фон Хинденбург Ерих Лудендорф Макс Хофман Херман фон Ејхорн Георг фон дер Марвиц
|  Николај Руски Фадеј Васиљевич Сиверс Павел Плехве
|
||||||
| Вклучени единици | |||||||
| Осма армија Десетта армија
| Десетта армија Дванаесетта армија
|
||||||
| Сила | |||||||
| околу 100.000 | околу 220.000 | ||||||
| Жртви и загуби | |||||||
| лесни загуби;[1] 16,200 KIA, MIA, WIA | 200.000 убиени, повредени[2] | ||||||
Втора битка кај Мазурските Езера e позната е и како Зимска битка на Мазурските Езера претставувала северни дел од офанзива која во тек на зимата 1915 година ја презеле Германија и Австроунгарија на Источниот фронт во Првата светска војна. Целта на офанзивата било преминување на реката Висла и задавање на тежок удар на Русите со цел да се исфрлат од војната. Битката завршила нерешено, а Русите загубиле дел од територијата.
Вовед[уреди | уреди извор]
Германскиот началник на генералштабот Ерих фон Фалкенхајн верувал дека Германија ќе ја добие војната на Западниот фронт, па се двоумел да го поддржи Паул фон Хинденбург на Источниот фронт. Сепак Фалкенхајн ја одобрил планираната офанзива, која што ја предводел Хинденбург. Генералот Александар фон Лизинген го предводел нападот против Русите на Карпатите, со целт да се заземе Лавов. Генералот Светозар Боројевиќ од Бојна се обидел да го ослободи запоседнатиот Пшемишл.
Текот на битката[уреди | уреди извор]
Осмата германска армија започнала ненадеен напад среде снежна вијулица на 8 февруари 1915 година. Русите биле изненадени и претрпеле тешки загуби, па се повлекле за 120 километари. Русите се повлекувале хаотично, така што многу од нив биле заробени. Најголеми загуби претрпел Дваесеттиот корпус под команда на генералот Булгаков. Десеттата германска армија ги заобиколила во шума, па на 21 февруари целиот корпус се предал. Иако Русите го загубиле целиот корпус, неговото херојско држење овозможило повлекување на останатиот дел од Десеттата руска армија која формирала нови одбранбени линии.
Веќе на 22 февруари Дванаесеттата руска армија под команда на Павел Плехве прешла во противнапад. Противнападот ја запрел германската офанзива и понатамошното напредување, со што битката била завршена.
Резултати[уреди | уреди извор]
Со втората битка на Мазурските Езера била завршена германската офанзива на север. Русите имале и територијални загуби и големи човечки загуби, но го запеле продорот на Германците во Русија. Пропаднала германската намера на Русија да ѝ зададе конечен пораз. И офанзивата на фон Лизингенч во јужниот дел на фронтот пропаднала, а Германците и Австроунгарците имале големи загуби. Тврдината Пшемишл се предала на Русите по долга опсада. Германско-австроунгарската офанзива не успеала во најважните цели. Од тогаш германската војска веќе не делувала како независна сила, туку дејствувала заедно со австроугарските сили во операциите на Источниот фронт.