Втора чеченска војна

Од Википедија — слободната енциклопедија
(Пренасочено од Втората чеченска војна)
Втора чеченска војна
Датум 26 август 1999 - мај 2000[1]
Insurgency phase: June 2000 – 16 April 2009
Место Чеченија, Русија
Исход руска победа
Завојувани страни
 Русија Ичкерија
Кавкаски фронт
Мухаџедини
Саудиска Арабија Саудиска Арабија
Команданти и водачи
Владимир Путин
Игор Сергеев
Виктор Казанцев
Генадиј Трошев
Владимир Болдирев
Александар Баранов
Анатолиј Сердјуков
Сергеј Иванов
Николај Патрушев
Валентин Корабелников
Анатолиј Квашнин
Јуриј Балуевски
Ахмад Кадиров 
Алу Алканов
Сулим Јамадаев
Рамзан Кадиров
Сергеј Абрамов
Муху́ Али́ев
Аслан Маскадов 
Абдул Халим Садулаев 
Доку Умаров
Асланбек Абдулхаџиев
Илјас Ахмадов
Турпал-Али Атгериев 
Ахмад Авдорханов 
Сила
80,000 во 1999 22,000 во 1999[2]
Жртви и загуби
3,725 војници,[3][4][5]
2,600 полицајци,[6][7][8][9][10][11]
1,072 чеченски офицери[12][13]
106 специјалци[14]
Вкупно: 7,503*
14,113 војници (1999-2002)[15]
2,186 војници (2003-2009)[16]
Вкупно: 16,299
Цивили:
До 25,000 убиени и 5,000 "исчезнати" во Чеченија [Amnesty International),[17]
Estimate 50,000 killed in Chechnya (GfbV estimate),[18]
More in neighbouring regions,
More than 600 killed during attacks in Russia proper.
Total killed military/civilian: 54,402–74,402
*Според Унијата на мајките од Русија, во војната имало убиено повеќе од 14,000 Руси[19]

Втората чеченска војна, во подоцнежна фаза попозната како Војната во Северен Кавказ,[20] е војна која била започната од воените сили на Руската Федерација на 26 август 1999 година, како одговор на Дагестанската војна од страна на Исламската меѓународна бригада.

На 1 октомври руските сили влегле во Чеченија.[21][22]. Кампањата на руските сили завршила со де факто независност на Ичкерија и враќање на територијалниот интегритет и контрола на руските власти. И покрај тоа што конфликтот се смета за внатрешен во рамките на Руската Федерација, војната привлекла големо влијание, а привлекла и голем број на странски волонтерски војници.

Во текот на почетната фаза од конфликтот, руските воени сили и проруските чеченски паравоени сили започнале отворена борба со чеченските сепаратисти во градот Грозни, кој напад резултирал со ставање под опсада на истиот кој траел од крајот на 1999 година до февруари 2000 година. Во мај 2000 година, руските сили воспоставиле контрола врз Чеченија, но војната во Северен Кавказ продолжила уште цели девет години. Чеченските бунтовници по падот на Чеченија започнале да извршуваат терористички напади против цивилното население во Русија. Овие напади предизвикале меѓународна осуда.

Започнувајќи од 2009, борбрните дејствија со чеченските сепаратисти престанале. Градот Грозни од неодамна претрпел голема реконструкција така што голем дел од градот и од околните области биле обновени. Сепак, насилството во Северен Кавказ сѐ уште постои. Привремени напади биле регистрирани од страна на руските власти, и истите сѐ уште се случуваат[23][24].

На 16 април 2009 година, операциите и битките против тероризмот официјално завршиле[1]. Најголемиот дел од руската армија била повлечена, а товарот за справување со последните низа на препукувања останал врз локалната полиција. Три месеци оподоцна, протераниот водач на сепаратистичката влада, Ахмед Закаев повикал за прекин на огнот и вооружениот отпор против полицијата на чеченските сили започнувајќи од 1 август, и изјавил дека од тој ден Чеченците никогаш повеќе нема да пукаат едни кон други[25].

Точниот број на загинати од овој конфликт е непознат. Според слободни проценки, бројот се движи од 25,000 до 50,000 загинати или исчезнати, главно цивили од Чеченија. Руските жртви се над 5,200[26] и околу 11,000 според комитетот на мајките на војниците[27].

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 „Russia 'ends Chechnya operation'. BBC News. 16 April 2009. Посетено на 2009-04-14.
  2. Федеральным силам в Чечне противостоят 22 тыс. боевиков. Архивирано на 27 септември 2007 г. Russian Ministry of Defense
  3. WPS observer. „Defense and Security / PressPATROL / Media Monitoring Agency WPS“. Wps.ru. Посетено на 17 October 2011.
  4. „North Caucasus Weekly, The Jamestown Foundation – October 24, 2008 – Volume IX, Issue 40“. georgiandaily.com. 24 October 2008. Посетено на 17 October 2011.
  5. „10 Russian Soldiers Killed in Dagestan Bomb Explosion – Islamweb.net -English“. Islamweb.net. Посетено на 17 October 2011.
  6. „Íîâûé ñïîð î ïîòåðÿõ â ×å÷íå“. BBC News. 17 February 2003. Посетено на 23 May 2010.
  7. „архивски примерок“. Архивирано од изворникот 2007-09-30. Посетено на 2007-09-30.
  8. John Pike (20 August 2006). „About 200 police, troops killed in Dagestan in four years“. Globalsecurity.org. Посетено на 17 October 2011.
  9. „S. Russia police foiled 30 terrorist acts since Jan. -prosecutor | Russia | RIA Novosti“. En.rian.ru. 21 June 2007. Посетено на 17 October 2011.
  10. [1]
  11. Sean. „Interior Ministry Releases Casualties in Chechnya“. Seansrussiablog.org. Посетено на 17 October 2011.
  12. „More than 1,000 Chechen police died in anti-terrorist operations -Chechen Interior Ministry“. Groups.yahoo.com. Посетено на 17 October 2011.
  13. WPS observer. „On losses in Russian army“. Wps.ru. Посетено на 17 October 2011.
  14. The Second Chechen War (1999-Present)
  15. „Russia: December 25, 2002“. Strategypage.com. Посетено на 17 October 2011.
  16. „Russia put 750 militants out of action in 2009 – Interior Ministry | Russia | RIA Novosti“. En.rian.ru. 1 October 2009. Посетено на 17 October 2011.
  17. „What justice for Chechnya's disappeared?“. Архивирано од изворникот на 2009-10-05. Посетено на 2011-11-10.
  18. Gesellschaft fuer bedrohte Voelker – Society for Threatened Peoples (27 September 2001). „Effective human rights work is the best weapon against terrorism“. Gfbv.de. Архивирано од изворникот на 2011-09-28. Посетено на 17 October 2011.
  19. „Russia acknowledges 3,400 soldiers killed in Chechnya since 1999“. Spacewar.com. 30 March 2005. Посетено на 17 October 2011.
  20. „War in the north Caucasus“. The Economist. June 2004.
  21. Sakwa, Richard (2005). „Introduction: Why Chechnya?“. Во Richard Sakwa (уред.). Chechnya: From Past to Future (1. изд.). London: Anthem Press. стр. 1–42. ISBN 9781843311645. |access-date= бара |url= (help)
  22. Pashin, Alexander. „Russian Army Operations and Weaponry During Second Military Campaign in Chechnya“. Moscow Defense Brief. Centre for Analysis of Strategies and Technologies (3/2002). Архивирано од изворникот на 2009-01-29. Посетено на 2009-05-29.
  23. „CIA – The World Factbook – Russia“. Cia.gov. Архивирано од изворникот на 2015-07-03. Посетено на 17 October 2011.
  24. It's over, and Putin won The Guardian Посетено на 23 February 2009
  25. Chechen self-proclaimed government-in-exile lays down weapons Архивирано на 2 август 2009 г. Russia Today Посетено на 29 July 2009
  26. [2] 4,572 servicemen of all security agencies killed by December 2002, 680 Russian Armed Forces soldiers killed in 2003–2007 [3]
  27. Chechnya War Архивирано на 20 јуни 2010 г., Reuters, 11 April 2007