Врагитурци
| Врагитурци Σωτηρούδα | |
|---|---|
  Врагитурци | |
|
Местоположба во областа   Врагитурци | |
| Координати: 41°2′N 22°45′E / 41.033° СГШ; 22.750° ИГДКоординати: 41°2′N 22°45′E / 41.033° СГШ; 22.750° ИГД | |
| Земја | Грција |
| Област | Централна Македонија |
| Округ | Кукушки округ |
| Општина | Кукуш |
| Општ. единица | Кукуш |
| Надм. вис. | 80 м |
| Население | |
| • Вкупно | раселено |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Врагитурци (грчки: Σωτηρούδα, Сотируда, до 1927 Βεργιατούρ, Вергатур)[1] — поранешно село во Општина Кукуш во Кукушкиот округ, Егејска Македонија, денес во областа Централна Македонија, Грција.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Селото се наоѓало на 11 километри северозападно од градот Кукуш, на неколку километри од грчко-македонската граница, во близина на североисточниот брег на Дојранското Езеро. Селото се наоѓало на надморска височина од 80 метри.
Историја[уреди | уреди извор]
Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Врагитурци се состоело од 30 семејства со 147 жители Македонци[2][3] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година Врагитурци имало 147 Македонци[2][4].
Селото било под влијание на Бугарската егзархија. Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 152 Македонци и работело егзархиско училиште[2][5].
Во текот на Втората балканска војна и Првата светска војна, селото настрадало а самото македонско население било принудено да побегне од своите домови. Голем дел од македонското население заминало од селото кон Бугарија и Македонија[6].
По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Грција. На пописот од 1913 година и 1920 година, селото било евидентирано како напуштено.
Според Лозанскиот договор, во селото било населено грчко население од Мала Азија, Источна Тракија и Понд. Во 1926 година, селото било преименувано во Сотируда.[7], додека дел од земјиштето било откупено од грчки великопоседници. Поради тоа, на пописот од 1928 година, селото броело 101 жител.
Демографија[уреди | уреди извор]
Во 1928 година селото било чисто бегалско со 101 жител бегалец.[8]. По овој период започнал период на целосно напуштање на селото од страна на неговите жители.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Σαλαμανλή - Σωτηρούδα
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 160-161.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 165.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 98-99.
- ↑ Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански одлики. II дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 72.
- ↑ „Λιθοξόου, Δημήτρης. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971“. Архивирано од изворникот 2012-06-30. Посетено на 2012-06-30.
- ↑ „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 2012-06-30. Посетено на 2012-06-30.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||