Волкојанево

Од Википедија — слободната енциклопедија
Волкојанево
Λύκοι
Волкојанево is located in Грција
Волкојанево
Волкојанево
Местоположба во областа
Волкојанево во рамките на Воден (општина)
Волкојанево
Местоположба на Волкојанево во општината Воден и областа Централна Македонија
Координати: 40°50.36′N 21°59.76′E / 40.83933° СГШ; 21.99600° ИГД / 40.83933; 21.99600Координати: 40°50.36′N 21°59.76′E / 40.83933° СГШ; 21.99600° ИГД / 40.83933; 21.99600
ЗемјаГрција
ОбластЦентрална Македонија
ОкругПостол
ОпштинаВоден
Општ. единицаВоден
Надм. вис.&10000000000000680000000680 м
Население (2011)[1]
 • Вкупно65
Часовен појасEET (UTC+2)
 • Лете (ЛСВ)EEST (UTC+3)

Волкојанево или Волкојаново[2] (грчки: Λύκοι, Лики, до 1926 г. Βουλκογιάννοβον, Волкојановон[3]) — село во Воденско, Егејска Македонија, денес во општината Воден на Постолскиот округ во Централна Македонија, Грција. Населението брои 65 жители (2011).

Географија и местоположба[уреди | уреди извор]

Селото се наоѓа 7 км северозападно од градот Воден, на падините на планината Ниџе.

Историја[уреди | уреди извор]

Османлиско време[уреди | уреди извор]

На крајот на XIX век Волкојанево било чисто македонско село во Воденската каза. Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“, издадена во Цариград во 1878 г. се вели дека во 1873 г. во Волкојаново (Volcoyanovo) има 36 куќи со вкупно 204 жители Македонци[4].[5] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година в селото живеят 300 жители Македонци.[4][6] Во овој период селото било под врховенството на Бугарската егзархија. Според егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“), во 1905 г. во Волкојанево (Volkoyanovo) има 264 Македонци[4] и работи бугарско училиште.[7]

Потпаѓање под грчка власт[уреди | уреди извор]

Со Букурашкиот договор во 1913 г. селото е припоено кон грчката држава. Во 1924 г.[8] Дел од македонското население се иселува и на негово место се населени Грци бегалци од Турција. Во 1926 г. селото е преименувано во Лики.[9] Во 1928 г. Волкојанево е заведено како село со 228 жители[8] и мешано население. Од овие, 96 жители (23 семејства) биле грчки доселеници-бегалци.[10] Во 1940 г. селото имало 217 жители, што се должи на иселување на некои од дојдените бегалци[8]

Во Граѓанската војна[уреди | уреди извор]

За време на Втората светска војна селото го окупираат Бугарите и основаат своја општина.[11]

За време на Граѓанската војна, селото било иселено, а многу од неговите македонски жители активно учествувале во НОФ и ДАГ.[8] По војната, дел од раселените семејства се вратиле и селото обило обновено. Во подоцнежниот период, Волкојанево бележи намалување на населението поради иселување на извесни семејства во Воден.[8]

Население[уреди | уреди извор]

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011
Население 217 114 128 63 74 75 64 65
Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]

Селото припаѓа на општинската единица Воден со седиште во истоимениот град, која припаѓа на поголемата општина Воден, во округот Постол. Воедно, селото е дел од општинскиот оддел Луковец, во кој спаѓаат и селата Луковец, Почеп и Самар.

Стопанство[уреди | уреди извор]

Главна стопанска гранка во селото е сточарството, но развиено е и земјоделството, особено одгледувањето на цреши.[8]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „Попис на населението од 2011 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
  2. алтернативно: В’лкојаново или В’лкојанево
  3. Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας. Βουλκογιάννοβον - Λύκοι
  4. 4,0 4,1 4,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
  5. „Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г.“ Македонски научен институт, София, 1995, стр. 156-157.
  6. Кънчов, Васил. „Македония. Етнография и статистика“, София, 1900, стр. 149.
  7. Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 190-191.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 Симовски, Тодор (1998). Населените места во Егејска Македонија : географски, етнички и стопански карактеристики. I дел. Скопје: Институт за национална историја. стр. 44.
  9. „Δημήτρης Λιθοξόου. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971“. Архивирано од изворникот 2012-06-30. Посетено на 2012-06-30.
  10. „Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928“. Архивирано од изворникот 2012-06-30. Посетено на 2012-06-30.
  11. Мичев, Добрин. „Българското национално дело в Югозападна Македония (1941 – 1944 г.)“