Влада на Големиот Пат
Шангајска општинска влада на Големиот Пат |
||||
---|---|---|---|---|
|
||||
Главен град | Пудонг | |||
Уредување | Општинска влада |
Влада на Големиот Пат | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Кинески назив | |||||||||
Кинески | 上海市大道政府 | ||||||||
Буквално: | Шангајска општинска влада на Големиот Пат | ||||||||
| |||||||||
Јапонски назив | |||||||||
Канџи | 上海市大道政府 | ||||||||
|
Влада на Големиот Пат или Влада на Дадао, формално Општинска влада на Големиот Пат на Шангај — краткотрајна марионетска влада прогласена во Пудонг на 5 декември 1937 година, за да управува со Шангај заземен од Јапонија во раните фази на Втората кинеско-јапонска војна.
Заднина
[уреди | уреди извор]По Битката кај Шангај во 1937 година, кабинетот на јапонскиот премиер Фумимаро Коное извршил притисок за брзо и дипломатско решавање на војната во Кина, а не скапа и долгорочна окупација (види Посредување на Траутман). Понатаму, Јапонскиот царски генерален штаб не сакал да дозволи повторување на политичките експерименти преземени од Квантуншката армија при основањето на Манџукуо и извршил притисок врз Јапонската централна кинеска армија да основа колаборационистичка месна влада за да се справи со поединостите на месната управа за метрополитенската област Шангај.
Во ноември 1937 година, им се пристапи на голем број познати жители да ја преземат привремената цивилна управа на градот. На крајот, Јапонците успеале да ја обезбедат помошта на Фу Сијаоан (傅筱庵), богатиот директор на Кинеската трговска банка и претседател на Генералната стопанска комора во Шангај. Фу бил личен и политички непријател на националистичкиот генерал и де факто водач Чанг Кај Шек и бил затворен од Куоминтанг во 1927 година затоа што одбил да му позајми пари на Чанг. По неговото ослободување од затвор, тој побегнал во Квантуншката изнајмена територија (модерна Лушункоу, Далиан) и живеел неколку години под јапонска заштита, негувајќи ја омразата кон Чанг.[1]
Сепак, Фу не сакал сам да ја предводи новата влада и го препорачал Су Сивен, професор по верска филозофија и политички науки на Универзитетот Чижи во Ѓиангван. Су дипломирал на Универзитетот Васеда во Токио и бил познат по своите конзервативни политички ставови. Тој исто така бил познат и по неговите ставови за будистичко-таоистичкиот синкретизам, што влијаело на името на новата администрација — „Големиот пат“ што се однесува на концептот на Тао на источната филозофија — и неговото знаме: јин-јанг симболот на таоизмот на жолта позадина. (Боите жолта, златна и шафран често се поврзуваат со будизмот.)[2]
Историја
[уреди | уреди извор]Новата влада брзо направила напори да ги врати јавните услуги во градот и основала полициски сили под команда на Жанг Сонглин, поранешен командант на провинциската полиција Ѓиангсу, за одржување на јавниот ред. Финансирањето било обезбедено со данок на целокупен увоз и извоз преку јапонските фронтови линии во и надвор од Шангај, а Су бил потпомогнат од голем број стручњаци обезбедени од Јужноманџуриската железничка компанија. Су ветил дека ќе го исчисти градот и од комунистичките и од куоминтаншките елементи. Сепак, ниту Су, ниту неговата Влада на Големиот Пат не биле сериозно сфатени од јапонските политички агенти, кои со вознемиреност и презир гледале на лепезата криминалци, верски култисти и дилери на наркотици кои гравитирале на водечки позиции во новата администрација. Ветените јавни работи не успеале да се остварат бидејќи пријателите на Су ги трошеле средствата, а пропагандната вредност на новата администрација брзо се влошила. Во декември 1937 година, Јапонците довеле силен северен кинески соработник по име Ванг Зихуи за да ги надгледува операциите како привремена мерка.[2]
Откако Лианг Хонгџи ја основал Реформираната влада на Република Кина во Нанѓинг, заземената престолнина на национализмот, во март 1938 година, јапонската Централна кинеска армија организирала голем број јавни собири и церемонии за поддршка. За помалку од еден месец, Реформираната влада го потврдила својот авторитет над Владата на Големиот Пат со основање на надзорен јамен кој ќе ги преземе функциите на општинската администрација во Шангај. Су Сивен формално ја признал Реформираната влада и го усвоил нејзиното знаме на 3 мај 1938 година.
Под Реформираната влада, Су Сивен продолжил како шеф на Надзорниот јамен додека не бил заменет од Фу Сијаоан како градоначалник на 16 октомври 1938 година.
Наводи
[уреди | уреди извор]Извори
[уреди | уреди извор]- Wakeman, Frederic Jr (2002). The Shanghai Badlands: Wartime Terrorism and Urban Crime, 1937-1941. Cambridge University Press. ISBN 0-521-52871-2.
- Henriot, Christian; Yeh, Wen-hsin, уред. (2004). In the Shadow of the Rising Sun: Shanghai under Japanese Occupation. Cambridge University Press. ISBN 0-521-82221-1.