Вечeн пламен
.jpg)
Вечен пламен е пламен, ламба или факел кој гори непрекинато на неопределено време. Повеќето вечни пламени се запалени намерно, но некои се природни појави предизвикани од природно протекување на гас и на слични процеси, а повеќето од нив можат да горат со децении или векови.
Во древните времиња, луѓето вечниот пламен го палеле со дрвја или со маслиново масло; денес, вечните пламени се одржуваат со снабдување со пропан или природен гас. Вечниот пламен најчесто комеморира личност или настан од национално значење или служи како потсетник за посветеноста кон заедничката цел, како што е меѓународниот мир .
Верско и културно значење[уреди | уреди извор]
Вечниот оган е долгогодишна традиција во многу култури и религии. Во древниот Иран, избраниот свештеник го одржувал атарот и го претставувал концептот на божествените искри или амеш спента, како што го толкува зороастријанизмот .[1]
Вечниот пламен е исто така компонента на еврејските религиозни ритуали кои што се извршувале во Табернаклот и подоцна во ерусалимскиот храм, каде што заповедта бара огнот постојано да гори на Олтарот.[2] Модерниот јудаизам ја продолжува сличната традиција со одржување на т.н. светилки на светилиштето, на нер Тамиду, секогаш запалени над ковчегот во синагогата. По Втората светска војна, таквиот пламен доби значење како потсетник на шесте милиони Евреи убиени во Холокаустот .
Нацијата Чироки го одржувала пламенот во седиштето на владата сè до укинувањето на нивната влада според Законот за преселување на Индиците од 1830 година. После тоа, жарот на последниот оган на владата бил пренесена на запад за новиот дом на нацијата на територијата на Оклахома. Пламенот подоцна бил однесен назад на последното седиште на владата во Националниот парк Ред Клеј во југоисточниот Тенеси, во Музејот на Чероки Индијанците во Чероки и во Племенскиот комплекс на Нацијата Чироки во Телекви.[3]
Во Кина, некогаш било вообичаено да се запали ламба како аспект на обожување на предиво; била ставана пред плакетата за духот на олтарот предиво на семејството .[4]
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Takht-e Sulaiman - UNESCO World Heritage Centre
- ↑ ЛЕВ 6:12 : "И ватра на олтару ће да гори у њему, неће се угасити и свештеник ће свако јутро стављати дрва на њега, и положите жртву паљеницу, а он ће спалити маст на даровима" Свето Писмо (верзија Кинг Џејмс)
- ↑ Morris, Charla Jean (2011). From the First Rising Sun: The Real First Part of the Prehistory of the Cherokee People and Nation According to Oral Traditions, Legends, and Myths. AuthorHouse. стр. xvii. ISBN 978-1-4634-3644-5.
- ↑ „Settling the Dead: Funerals, Memorials, and Beliefs Concerning the Afterlife“. Asia for Educators, Columbia University. Посетено на 2. 5. 2014. Проверете ги датумските вредности во:
|accessdate=(help)
Литература[уреди | уреди извор]
- Morris, Charla Jean (2011). From the First Rising Sun: The Real First Part of the Prehistory of the Cherokee People and Nation According to Oral Traditions, Legends, and Myths. AuthorHouse. стр. xvii. ISBN 978-1-4634-3644-5.CS1-одржување: ref=harv (link)