Вера Оредсон

Од Википедија — слободната енциклопедија

Вера Марта Биргита Оредсон (родена Шимански, родена на 21 февруари 1928 година) е нацист со германско потекло, активна во Шведска.

Биографија[уреди | уреди извор]

Младина[уреди | уреди извор]

Таткото на Вера Оредсон бил германски инженер, војник и член на Одредот „ Олуја“, а таа самата била членка на Лигата на германските девојки, женското крило на Хитлеровата младина на Национал-социјалистичката германска работничка партија . За време на битката за Берлин, домот на нејзиното семејство бил погоден од огнена бомба. Со нејзиниот брат, новинарот Фолке Шимански, и нивната мајка Швеѓанка, таа пристигнала во Шведска во април 1945 година како бегалец преку бели автобуси .

Животот во Шведска[уреди | уреди извор]

Таму, таа се омажила за Свен-Олов Линдхолм,[1] водачот на Шведската социјалистичка унија, во 1950 година. Тие се развеле во 1962 година, а потоа таа се омажила за Горан Асар Оредсон, водачот на Партијата на Нордиското царство .

Политички активизам[уреди | уреди извор]

Во 1960 година, Оредсон се приклучила на Партијата на Нордиското царство (тогаш позната како Национал-социјалистичка борбена лига на Шведска) и станала нејзин партиски секретар во 1962 година. Во 1975 година, таа го наследила својот сопруг како лидер на партијата, и затоа е првата жена лидер на партијата во Шведска.[2] Меѓутоа, само неколку години подоцна, во 1978 година, нејзиниот сопруг повторно станал лидер на партијата.

Оредсон била обвинета во 1973 година за кршење на законот за политички униформи кога таа, нејзиниот сопруг и заменик-лидерот на партијата Хајнц Бургмајстер носеле ленти со кукасти крстови . Оредсон тврдел дека свастиката не е политички симбол, туку духовен симбол, и рекла дека лентите се носеле само на приватно земјиште. Окружниот суд на Варберг ги ослободил од обвиненијата.[3]

На 27 февруари 2018 година, Оредсон била прогласна за виновна за поттикнување расна омраза откако наводно дала нацистички поздрав на еден од демонстрациите на Нордиското движење на отпорот во Борланге [4] но подоцна била ослободена [5] од Свеа Ховрат.

На изборите во 2018 година во Шведска, Оредсон се кандидирала за парламентот, претставувајќи го Нордиското движење на отпорот . Ако победела, ќе била најстариот пратеник, шест години постар од сегашниот најстар пратеник.[6]

Изглед на медиумите[уреди | уреди извор]

Таа се појавила во документарен филм на НРК, јавното радиодифузно претпријатие на Норвешка, насловен „ Расекригерне “ („ Воините на трката “). Документарецот бил збирка на снимки од демонстрации, активизам и интервјуа од Нордиското движење на отпорот, неонацистичка организација во која Оредсон моментално е член. Во документарецот таа го оплакува својот починат сопруг Горан, кој починал во 2010 година, и вели: „Нека се грижи фирерот за него. А ако фирерот не е таму, тогаш Господ нека се грижи за него.“ [7]

Во Расекригерне, таа го открила своето годишно присуство на тајните состаноци во Берлин со други ветерани на нацизмот.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. „En barndom med Führerväder“. HD. Посетено на 2019-10-20.
  2. https://tv.nrk.no/serie/brennpunkt "Rasekrigerne"
  3. Heléne Lööw (2004). Nazism in Sweden 1924–1979 (Swedish). Stockholm: Ordfront. ISBN 91-7324-684-0.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  4. „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2018-03-01. Посетено на 2021-11-20.
  5. „Hovrätten ändrar dom – Vera Oredsson frias för hets“. Expo.se (шведски). Посетено на 2019-10-20.
  6. „Motståndsrörelsen.se“. xn--motstndsrrelsen-llb70a.se. Посетено на 2019-10-20.
  7. NRK TV – Brennpunkt (норвешки), Посетено на 2019-10-20
Претходник
Göran Assar Oredsson
Leader of the Nordic Realm Party
1975–1978
Наследник
Göran Assar Oredsson