Вајгач

Од Википедија — слободната енциклопедија
Вајгач
Вайга́ч
Хэбиди
Вајгач и Нова Земја
Географија
МестоСеверноледен Океан
Координати69°59′49″N 59°34′44″E / 69.99694° СГШ; 59.57889° ИГД / 69.99694; 59.57889Координати: 69°59′49″N 59°34′44″E / 69.99694° СГШ; 59.57889° ИГД / 69.99694; 59.57889
Површина3.383 км2
Должина100 км
Ширина45 км
Највисоко издигнување170 м
Највисока точкаБолванскаја
Управување
Русија
ОбластАрхангелска
ОкругНенецки автономен


Вајгач (руски: Вайга́ч; ненецки: Хэбиди) — остров во Северноледениот Океан помеѓу Печорското и Карското Море.

Одделен е од Југорскиот Полуостров на копното со Југорскиот Теснец, и од Нова Земја протокот Карска Врата. Островот административно влегува во состав на Ненецкиот автономен округ во состав на Архангелската област, Русија.

  • Површина: 3.383 км2
  • Должина: ~ 100 м
  • Ширина: до 45 км
  • Прос. температура: -20 °C (февруари), 5 °C (јуни)
  • Највиска точка: 170 м

Островот геолошки се состои претежно од агрилитни шкрилци, песочник и варовник. Има многу реки, долги по 20-40 км, мочуришта и помали езера. Во пределите преовладува тундрата, а долж подолгата страна се издигаат мали карпести сртови, наместа со ниски карпести возивишенија. На карпите често се забележува мраз, кој е веројатно морски, а не леднички. Денес е населено само местото Варнек (106 жители).[1]

Флора и фауна[уреди | уреди извор]

Вајгач изобилува со треви, мовови и арктички ветни растенија. Нема дрвја, освен по некоја џуџеста врба. Повремено се забележуваат лисици и леминзи. Многу позастапени се птиците, како што се of патките и блатните кокошки по мочуриштата и езерата.

Природен резерват[уреди | уреди извор]

Во 2007 г, Светскиот фонд за природа (WWF) и владата на Русија одвоиле дел од островот како природен резерват.[2] Водите околу островот се живеалиште на разни морски животни како моржови, фоки и загрозени китови.

Етнографија[уреди | уреди извор]

Сè до XIX век, островот претставувал важно светилиште за домородните Ненци и на него стоела култна статуетка на бог со повеќе глави, обоена со крв од свети животни, претежно од ирваси. На него имало жртени клади од пловно дрво, еленски рогови и черепи од мечки и елени. И покрај тоа што денес се православни, Ненците сè уште негуваат вакви суеверни верувања.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ТВ „Култура“ (руски)
  2. „New Nature Reserve For The Russian Arctic“. ScienceDaily. Светски фонд за природа. 6 јули 2007. Посетено на 29 април 2008.[мртва врска]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]