Вануатски вату
| Вануатски вату | |
|---|---|
| ISO 4217 | |
| Код | VUV |
| Составници | |
| Надединица | |
| 10 | шилинг (разговорично) |
| 200 | фунта (разговорично) |
| Множина | ватуа |
| Симбол | VT[1] |
| Банкноти | 200VT, 500VT, 1,000VT, 2,000VT, 5,000VT, 10,000VT[1] |
| Монети | 1VT, 2VT, 5VT, 10VT, 20VT, 50VT, 100VT[1] |
| Демографија | |
| Корисник/ци |  Вануату |
| Издавач | |
| Централна банка | Резервна банка на Вануату |
| Мреж. место | rbv.gov.vu |
| Вредност | |
| Инфлација | 3.9% |
| Извор | The World Factbook, проц. од 2007 година. |
Ватуто (знак : VT; ISO 4217: VUV) ― валута на Вануату. Ватуто нема помали парични единици.
Девизен курс[уреди | уреди извор]
| Тековен девизен курс на VUV | |
|---|---|
| Од Google Финансии: | MKD AUD CAD CHF EUR GBP HKD JPY USD THB |
| Од Yahoo! Финансии: | MKD AUD CAD CHF EUR GBP HKD JPY USD THB |
| Од XE.com: | MKD AUD CAD CHF EUR GBP HKD JPY USD THB |
| Од OANDA.com: | MKD AUD CAD CHF EUR GBP HKD JPY USD THB |
Историја[уреди | уреди извор]
Ватуто било воведено во 1981 година, една година по независноста, за да го замени новохебридскиот франк на исто ниво. Ватуто било издадено како единствена единица без помали единици, со тоа што монетата од 1 вату била најмалата издадена деноминација, на сличен начин како јапонскиот јен (по 1953 година) и таџикистанската рубља (иако таа имала службено, иако теоретски, помала единици).
Валутниот кодот ISO 4217 за вануатското вату е VUV. Неговиот национално признат симбол Vt е најчесто користен во пишан формат. Воведувањето на ватуто, исто така, ставило крај на службениот промет на австралискиот долар во Вануату.
Монети[уреди | уреди извор]
Првата поколонијална монета на Вануату била монета од 50 вату воведена во 1981 година и ја одбележувала независноста. Таа била направена во бакар-никел како и претходните изданија и била пуштен во промет, иако првично нејзиното пуштање било насочено повеќе кон собирачите. Наскоро потоа, во 1983 година, ватуски монети во вредност од 1, 2, 5 биле пуштени во алуминиумска бронза и ватуа од 10, 20 и 50 биле воведени во бакар-никел, заменувајќи ја кованицата на новохебридскиот франк како нова валута за оптег. Оваа исто така ја заменила австралиската валута што кружела на британските контролирани острови. На сите вануатски монети е прикажан грбот на Вануату, кој се состои од домороден воин пред бивни од свиња, кој е традиционален предмет од вредност. На реверсите се прикажани други традиционални предмети од вредност.
Поради француската колонијална историја на Вануату, сегашните ватуски монети имаат иста големина и боја на новохебридските монети кои се засноваат делумно на француските единици, особено на 1, 2 и 5 ватуа според нивната сличност по големина и состав со 5, 10 и 20 стотинки од стариот француски франк. 10, 20 и 50 ватуа имаат некои сличности со австралиските монети, но всушност се малку поголеми со поблиска приближна големина на монетите со слична проценка на оние во Нова Каледонија и Француска Полинезија. Во 1988 година, била воведена монета од 100 ватуа од никел-месинг, оваа монета ја заменила банкнотата од 100 ватуа. Монетата е со иста големина и општа дебелина на британската монета од 1 фунта.
Во 2011 година, Резервната банка на Вануату престанал да издава ватуски монети од 1 и 2, кои се користеле ретко поради инфлацијата.[2] Цените во продавниците во Вануату сега се заокружуваат на најблиските 5 ватуа.
Како дел од реформата на ковани пари, нови монети биле ковани во 2015 година од Кралската австралиска ковачница.[3]
Овие монети се деноминирани 5, 10, 20, 50 и 100 вати.
| Деноминација | Состав | Пречник | Дизајн на реверс |
|---|---|---|---|
| 1 вату | Никел-месинг | 16 мм | Школка |
| 2 ватуа | 19 мм | ||
| 5 ватуа | 23 мм | ||
| 10 ватуа | Бакар-никел | 24 мм | Кокосов рак |
| 20 ватуа | 28 мм | ||
| 50 ватуа | 33 мм | Јамови | |
| 100 ватуа | Никел-месинг | 23 мм | Кокоси |
Понова кованица:
| Деноминација | Состав | Пречник | Дизајн обратно |
|---|---|---|---|
| 5 ватуа | Бакар-обложен челик | 19 мм | Традиционално рамнотежно кану |
| 10 ватуа | Никел-обложен челик | 21 мм | Рак од кокос |
| 20 ватуа | Никел-обложен челик | 24.2 мм | Традиционални главатари |
| 50 ватуа | Никел-обложен челик | 27 мм | Кава и кокос |
| 100 ватуа | Алуминиум-цинк- бронза | 23.25 мм | Зграда на Собранието |
Банкноти[уреди | уреди извор]
На 22 март 1982 година, Централната банка на Вануату вовела белешки во апоени од 100, 500 и 1.000 ватуа.[4] Овие службено ги замениле франковите банкноти на поранешните Нови Хебриди. Во 1988 година, банкнотата од 100 ватуа била повлечена од оптек и била заменета со монетаа од 100 ватуа. Во 1989 година биле воведени банкноти од 5,000 ватуа.
Во 1993 година, по финансиско преструктуирање, Резервната банка на Вануату презела издавање хартиени пари и вовела ново дизајнирани банкноти за 500 и 1000 ватуа. Банкнотите од 200 ватуа биле воведени во 1995 година за да се намали количината на монетите од 100 ватуа добиени во промената и потребата да се задоволи побарувачката со производство на повеќе. Во 2011 година, исто така, биле издадени нови полимерни банкноти од 5,000 ватуа.[5] 10.000 полимерни банкноти биле издадени како комеморативно издание на 28 јули 2010 година. Од 2013 година, тие веќе не се во оптек. На 9 јуни 2014 година, Резервната банка на Вануату вовела нова низа банкноти отпечатени на полимер, меѓу новите низи на банкноти е и новиот апоен од 2,000 ватуа, покрај редовните банкноти од 10,000 ватуа.[6]
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 The Reserve Bank of Vanuatu. "Current Banknotes and Coins in Circulation." Пристапено на 27 април 2021. Архивирано на 2 август 2018.
- ↑ „Архивиран примерок“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 10 септември 2016. Посетено на 27 април 2021.
- ↑ „Архивиран примерок“. Архивирано од изворникот на 11 март 2015. Посетено на 27 април 2021.
- ↑ Linzmayer, Owen (2012). „Vanuatu“. The Banknote Book. San Francisco, CA: BanknoteNews.com.
- ↑ [1] Архивирано на 20 октомври 2010 г., BanknoteNews.com. Посетено на 27 април 2021.
- ↑ Vanuatu new 200-, 1,000-, and 2,000-vatu polymer notes confirmed Архивирано на 23 јули 2014 г. BanknoteNews.com. 16 јули 2014. Посетено на 27 април 2021.
- Krause, Chester L.; Clifford Mishler (1991). Standard Catalog of World Coins: 1801–1991 (18. изд.). Krause Publications. ISBN 0873411501.
- Pick, Albert (1994). Standard Catalog of World Paper Money: General Issues. Colin R. Bruce II and Neil Shafer (уредници) (7. уред.). Krause Publications. ISBN 0-87341-207-9.