Се проценува дека во Валканата војна биле убиени или исчезнале од 9.000 до 30.000 луѓе, а за многу од нив било невозможно формално да се документираат поради природата на државниот тероризам.[1][2] Примарна цел, како и во многу други јужноамерикански земји кои биле дел од операцијата Кондор, биле комунистички герилци и симпатизери, но операцијата Кондор била насочена и кон студенти, милитанти, синдикалци, писатели, новинари, уметници и сите граѓани за кои постоел сомнеж дека се левичарскиактивисти или перонистички герилци.[11] Исчезнувале оние за кои се сметало дека се политичка или идеолошка закана за хунтата или оние кои за кои се сметало дека не се сложуваат со неолибералните економски политики диктирани од операцијата Кондор.[7][8][9]
Во 1980-тите, економскиот колапс, јавното незадоволство и катастрофално лошото водење на Фолкландската војна, биле причина за соборување на Хунтата и обновување на демократијата во Аргентина, што всушност ставило крај на валканата војна. Многу членови од хунтата се во затвор за злосторства против човештвото и геноцид.[12][13] Валканата војна имала силно влијание и врз аргентинската култура, што се чувствува до денес.
↑Right-wing violence was also on the rise, and an array of death squads was formed from armed sections of the large labor unions, parapolice organizations within the federal and provincial police; and the AAA (Alianza Anticomunista Argentina), founded by Perón's secretary of social welfare, López Rega, with the participation of the federal police. Revolutionizing Motherhood: The Mothers of the Plaza de Mayo, Marguerite Guzman Bouvard, p. 22, Rowman & Littlefield Publishers, 2002
.jpg)