Вагрија
Вагрија[1] (германски: Wagrien, Waierland или Wagerland) — североисточниот дел на Холштајн, во сојузната покраина Шлезвиг-Холштајн, Германија, приближно поклопувајќи се со окрузите Плен и Источен Холштајн. Зборот „Вагрија“ е изведен од германската населба Варингер и малку подоцна од западнословенското племе Вагри, што значело „оние што живеат на заливите“. Изгледа дека Вагрите се истите со источногерманското племе Варингер (латински: Варини). Оваа област е историски поврзана со викиншките митови.
Географија[уреди | уреди извор]
Во средниот век, и како што било покажано на старите карти, Вагрија на север и исток се граничела со Балтичкото Море од Килскиот Фјорд до Либечкиот Залив, а во внатрешноста од реките Швентине и Траве. Денес, Вагрија општо се однесува само на полуостровот Олденбург (Oldenburgische Halbinsel) во Источен Холштајн.
Највисока точка на полуостровот е Бунгсберг со 168 метри н.в., што претставува и највисока точка во целата покраина Шлезвиг-Холштајн.
Историја[уреди | уреди извор]
Словенското потекло на името, Вагрија, не го означувало само т.н. денешниот полуостров Вагрија, туку целата област помеѓу Килскиот Фјорд, средниот и долниот тек на реката Траве; област со ова име се појавило најрано во VIII век. Замокот Вагрија зафаќа средишна положба во Олденбург во Холштајн (тогаш наречен Старигард); неговите остатоци сè уште постојат. Важни населби во Вагрија биле Олденбург, Стар-Либек и Плен.
Во 1143 година, според силен доказ на современ хроничар, Хелмолд од Бозау, грофот Адолф II ги донел германските доселеници, не само од неговите територии во Холштајн и Штормарн, туку исто така и од Вестфалија и Холандија, со цел да ја развие областа Вагрија.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Arnold, Benjamin (1991). Princes and territories in medieval Germany, Cambridge University Press, Cambridge and New York, p. 156. ISBN 0-521-52148-3.
Извор[уреди | уреди извор]
- Witt, Hermann (1982). 1000 Jahre Wagrien von Luitschaburg bis Lütjenburg. Sönksen Verlag Plön.