Вавилонска поделба
Вавилонската поделба била поделба на Македонската империја на сатрапии, односно именување на нови сатрапи кое настанало после смртта на Александар во 323 п.н.е. Поделбата претставува своевидна спогодна помеѓу неговите генерали, односно наследниците подоцна познати како дијадоси, кои биле собрани на посмртната постела на Александар.
Пред оваа поделба прашањето за наследство над престолот привремено било решено со компромис кој Евмен го направил помеѓу двете фракции
- едната факција ја предводел командантот на пешадијата Мелеагер, која сметала дека престолонаследник треба да биде Аридеј, постариот но незаконски брат на Александар или незаконитиот син Херакле;
- другата фракција која ја предводел командантот на коњицата Пердика, која сметала дека за нов крал требало да се прогласи нероденото дете кое го носела Роксана, легитимната вдовица на Александар.
Било договорено Аридеј да стане кал под името Филип III, но престолот ќе мора да го дели со детето на Роксана ако биде син (кој се родил и го добил името Александар IV). Додека не нарасте синот, како регент во негово име ќе владее Пердика.
Ваквата спогодба де факто на Пердика му овозможило да стане наследник и господар на империјата. Тој тоа и го искористил, го наговорил слабоумниот Филип да му дозволи ликвидација на Мелеагер и неговите поддржувачи. После тоа Пердика започнал со поделба на сатрапиите на Александровите генерали, при што настојувал пред сè да си ја осигура својата позиција.
Поделба[уреди | уреди извор]
Пердика при поделбата воглавно ја зачувал како целина дотогашната ахаменидска поделба на империјата, а од практични причини не се мешал во кадровските решенија кои ги направил Александар во источните делови од империјата. Најважна одлука секако била поделбата на сатрапијата Медија, која имала најголема стратешка важност поради патиштата кои поминувале низ неа и го поврзувале источниот и западниот дел на империјата. Пердика сметал дека Медија не смее да ја добие на управување само еден сатрап, бидејќи тој би станал премногу можен. Затоа Медија била поделена на Голема и Мала Медија, и соодветно добила свои саттрапи.
Европа[уреди | уреди извор]
- Македонија, Грција и Епир на управување ги добил Антипатар, чиј помошник, според некои извори бил Кратер
- Илирија - Антипатер, според некои извори Филон.
- Тракија - Лизимах
Мала Азија[уреди | уреди извор]
- Таканаречената Голема Фригија - Антигон I Едноокиот;
- Мала или Хелеспонтска Фригија - Леонат
- Кападокија - Евмен Кардиски;
- Пафлагонија - Менандар
- Лидија и Киликија - Филота
- Карија - Асандар или, помалку веројатно, Касандар
- Ликија и Памфлија - Антигон I Едноокиот или помалку веројатно Неарх
Африка[уреди | уреди извор]
Западна Азија[уреди | уреди извор]
- Сирија - Леомедон од Митилена
- Месопотамија - Аркесилај
- Вавилонија - Архонт од Пела
- Персис - Пеукест
- Карманија - Тлеполем
- Хирканија и Партија - Фратаферн
- Мала Медија - Атропат
- Голема Медија - Питон
- Сузијана - најверојатно Скин
Централан Азија[уреди | уреди извор]
- Бактирја и Согдијана - Филип
- Дрангијана и Аријана - Стасанор
- Арахозија и Гедрозија - Сибиртиј
- Паропамисада - Оксијарт
- Областа околу инд и Пенџаб - Пор и Таксил
- Индиските колонии - Питон синот Агеноров
Последници[уреди | уреди извор]
Само две години подоцна, била направена нова поделба во Трипарадис на империјата, сепак одлуките во Вавуилон имале далекусежни последици.
Пред се, долуката Египет да се препушти на Птоломеј овозможила таа област прва да се осамостои, односно како Птоломејски Египет или Птоломејско Кралство да стане голема сила и едно од најважните културни центри во антиичкиот свет, односно подоцна и најдолговечна држава наследничка на Македонската империја.
Поделбата на мала и голема Медија, исто така било можност овој дел на империјата да се осамостои, овој пат под власт на лкалниот владетел Атропат кој постепено ги обновил зороастриските традиции, но и создал област со посебен идентитет од кој потекнува современиот Азербејџан.
Преглед[уреди | уреди извор]