Бриџита Андерсон
| Бриџита Андерсон | |
|---|---|
 Бриџита Андерсон во театарот Максимтеатерн во 1988. | |
| Роден(а) | Ула Бриџита Хелена Андерсон 20 април 1933 Мариестад, Шведска |
| Националност | Швеѓанка |
| Занимање | глумица, комичарка |
| Активен период | 1954– |
| Сопружник | Андерш Бај (разведена) |
| Партнер | Карл Зетерштрем |
| Деца | Мати Бај Хана З Градин |
Ула Биргита Хелена Андерсон (родена Андерсон на 20 април 1933) е шведска глумица и комичарка.[1]
Кариера[уреди | уреди извор]
Андерсон го постигнала својот чекор напред глумејќи во разни естрадни шоуа со Повел Рамел и Карл Герхард. Таа беше дел од групата околу Hasse & Tage, дејствувајќи во ревизии како „Гула Хунд“, „Пристигање на бродот,“ „Пајак, Мадам!“, „Војната на јаболките“, „Јајцата се лабави“, „Авантурите на Пикасо“ и „Вештерката Суртант“.
Во 1967 година, таа го портретирала Teskedsgumman (г-ѓа. Пиперче) во истоимениот шведски календар. Програмата станала многу популарна и е постојано се изведува на шведската телевизија. Подоцна, таа, исто така, портретирала уште двајца ликоив на детски претстави: Хедвиг во „Од А до О - Пат околу буквите“ од 1974 година и малиот трол Дејзи во Trolltider (Тролтајмс) од 1979 година.
Андерсон ја играла Дорис во филмовите од Јонсонлиган, а таа го обезбедила и шведскиот глас за Лејди Клук во анимираниот филм на Волт Дизни, Робин Худ и Бломхерет во Дандерклампен.
Таа станала и сакана и популарна глумица во Шведска[2] со карактеристичен дијалект (västgötska),[3] и иако нејзината главна предност била комедија, таа имаше и посериозни и карактерни улоги.[1]
Награди[уреди | уреди извор]
Таа ја добила почесната награда Гулдбаге, која е животна почесна награда на шведската филмска индустрија, во 2016 година.[2]
Личен живот[уреди | уреди извор]
Андерсон е родена во Мариестад во 1933 година. Таа има две деца, пијанистот Мати Бај (роден 1966 година) со нејзиниот тогашен сопруг Андерс Бај и Хана З Градин со шведскиот писател Карл Зетерстрем.[3]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 „Birgitta Andersson“. Nationalencyklopedin.
- ↑ 2,0 2,1 „Hedersbagge till Birgitta Andersson“. Sveriges Television. 16 January 2016. Посетено на 24 April 2018.
- ↑ 3,0 3,1 Vorne, Anna (3 April 2007). „Birgitta Andersson: Jag behöver ingen man - jag får så mycket kärlek ändå!“. Hemmets Journal. Посетено на 24 April 2018.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Birgitta Andersson на
Семрежната филмска база на податоци (англиски)
