Братислав Грбиќ
Братислав Грбиќ (Ѓаковица, 11 август 1930 - Белград, 12 јануари 2005) бил глумец, долгогодишен снимател и прославен играч на ансамблите Лола и Коло и кореограф.
Биографија
[уреди | уреди извор]Роден е во 1930 година во Метохија, каде татко му служел како офицер од Првата светска војна. Како момче морал да го напушти родниот град поради распадот на Кралството Југославија и создавањето на Голема Албанија во пролетта 1941 година. Семејството се иселило во Прокупље.[1]
По војната, за време на реновирањето и работните акции, се сретнал со членовите на ОКУД „Иво Лола Рибар“ од Белград, а по доаѓањето на студии, во 1949 година, станува нивен член. Две години подоцна, тој бил поканет да се приклучи на професионалниот ансамбл „Коло“.[1]
Паралелно со играњето во „Коло“, Грбиќ бил и глумец аматер. Се запишал на глума во класата на Јозо Лауренчиќ, заедно со Гидро Бојаниќ и Слободан Алигрудиќ. Ја добил главната машка улога на кастингот за филмот „Аникините времиња“. Критиките биле во суперлатив, па покрај професионалната кариера на играч, тој станал и глумец. Следеле главните машки улоги во филмовите „ Нашите патишта се разидуваат“ и „Пролетниот виор“. Играл помали улоги во многу други продукции, а во серијата „Вук Караџиќ“ (1987), каде што бил ангажиран како снимател, во отсуство на соодветен глумец играл епизодна улога.[1]
Како солист во ансамблот „Коло“ забележал значителен успех. Со ансамблот гостувал 78 пати во престижниот театар Шаило во Париз, а во Швајцарија прославениот диригент Леополд Стоковски го пречекал излегувајќи на сцената и му понудил ангажман во Холивуд, како акционер во продукцијата на Парамаунт Пикчрс. Марго Фонтејн, легендата на европскиот балет, по една изведба сакал да го запознае Бату. Во 1952 година во „Коло“ го запознава својата животна сопатничка Живка, со која поминал 53 години во брак и имале син и ќерка.[1]
Во доцните педесетти години се заинтересирал за фотографија и за фотоапаратот. За време на турнејата на Далечниот Исток ја снимилл својата прва репортажа со „Коло“, која се емитувала на новоформираната Радио-телевизија Белград. Од 1962 година станал професионален снимател на РТБ и таму останал до 1991 година. За време на снимањето на документарците „Фрески на Југославија“ и „Време на фреските“, тој посетил 122 српски манастири. Во Лесновскиот манастир ја видел фреската „Коло“, која го инспирирала во 1973 година да реализира сценско-музичко дело на заживување на средновековни фрески од српските манастири наречено „Вива фреско“. За тоа Братислав Грбиќ вели: Длабоко во мене имаше итна потреба да го оживеам тоа културно богатство. Добив идеја да сликам фрески и да ги дизајнирам на сцената. Направив идентична композиција со ансамблот „Иво Лола Рибар“ и кога го скршив светлото од фреската на нив, луѓето од фреската „оживеаја“. Впечатокот беше навистина магичен !! [1]
На крајот на истата година, програмата била изведена педесет пати во САД и Канада, а ја виделе околу 100.000 гледачи. Само во Њујорк, фреските оживеале 15 пати во „Медисон Сквер Гарден“, а Ансамблот имал настапувано и во Обединетите нации. Во претставата „Митовите на Балканот“ го оживеал минатото со фигури од Лепенски Вир. Својата креативност и иновативност ја покажал и во куклената претстава „Разиграно срце“ на театарот „Душко Радовиќ“, за која ја напаравил и кореографијата.[1]
Признанија
[уреди | уреди извор]Кон крајот на осумдесеттите ја добил Вук наградата за „Фреско вива“ и најпрестижната кинематографија во земјава „Милтон Манаки“. Ансамблот „Коло“ му ја доделил наградата за животно дело во 2004 година.[1]
Филмографија
[уреди | уреди извор]| Филмографија на | |||
|---|---|---|---|
| Год. | Назив | Улога | |
| Камера | |||
| 1991. | Мала шала (телевизиски филм) | ||
| 1989. | Недела од девет до пет (телевизиски филм) | ||
| 1989. | Балкан експрес 2 (ТВ серија) | ||
| 1988. | Роман о Лондону (ТВ мини-серија) (директор на фотографија) | ||
| 1987. | Погрешна процена (телевизиски филм) | ||
| 1987. | Вук Караџиќ (ТВ серија) | ||
| 1984. | Живот во Хиландар (документарни филм) | ||
| 1983. | Караѓорѓева смрт (телевизиски филм) (директор фотографије) | ||
| 1983. | Карловачко доживување 1889. (телевизиски филм) | ||
| 1981. | Марков Манастир (документарни филм) | ||
| 1980. | Време на прилагодување во сообракајот (краток филм) | ||
| 1979. | На минус 17 (краток филм) | ||
| 1976. | Хамлет на Сава (документарни ТВ филм) | ||
| 1974. | Нашите татковци (телевизиски филм) | ||
| 1974. | Разонода (телевизиски филм) | ||
| 1974. | Слободен превод Мизантропа (телевизијски филм) | ||
| 1973. | Смртта на Милоје (телевизиски филм) | ||
| 1972. | Петок вечер (телевизиски филм) | ||
| 1972. | Росенбергови не смеат да умрат (телевизиски филм) | ||
| 1971. | Спомен плоча (телевизиски филм) | ||
| 1971. | Четириесет и прва (телевизиски филм) | ||
| 1971. | Љубовна лирика на Десанка Максимовиќ (телевизиски филм) | ||
| 1970. | Мирина ТВ ступица (ТВ серија) | ||
| 1969. | Момци и девојки 2 (ТВ мини-серија) | ||
| 1969. | Трагедија на сплавот (телевизијски филм) | ||
| 1969. | Јавачи на патот на морето (кратки телевизијски филм) | ||
| 1968. | Баксуз (ТВ мини-серија) | ||
| 1968. | Брачна постела (телевизиски филм) | ||
| 1968. | Бурлеска за Гркот (телевизиски филм) | ||
| 1968. | Ноќ и магла (кратки телевизиски филм) | ||
| 1968. | Се тоа народот ќе го позлати (телевизиски филм) | ||
| Асистент камере | |||
| 1987. | Место за средба Белград (телевизиски филм) (асистент камере) | ||
| 1980. | Само за двајца (телевизиски филм) (први асистент камере) | ||
| 1971. | Хроника на паланачките гробови (ТВ мини-серија) (асистент камере - 4 епизоде) | ||
| 1969. | Поглед назад (телевизиски филм) (асистент камере) | ||
| 1969. | Јавачи на патот на морето (кратки телевизијски филм) (асистент камере) | ||
| 1968. | Стан (телевизиски филм) (асистент камере) | ||
| 1968. | Горски цар (ТВ серија) (асистент камере - 3 епизоде) | ||
| 1967. | Јегор Буличов (телевизијски филм) (асистент камере) | ||
| 1967. | [[Материјално обезбедување во права смисл на зборот (телевизиски филм) (асистент камере) | ||
| 1964. | Огледало на граѓанинот Покорен (ТВ серија) (асистент камере - 10 епизода) | ||
| Глума | |||
| 1997. | Три летни денови | Бата Грбиќ | |
| 1993. | Рај (телевизијски филм) | ||
| 1987. | Место на средба Белград (телевизијски филм) | ||
| 1971. | Четириесет и прва (телевизиски филм) | Пејач | |
| 1968. | Пусти соништа | Сниматељ | |
| 1957. | Нашите патишта се разидуваат | Мирко | |
| 1954. | Време на Аника | Михаило | |
| Кореографија | |||
| 1997. | Љубов, брак и веридба (телевизијски филм) (кореограф) | ||
| 1993. | Рај (телевизијски филм) (кореограф) | ||
| 1982. | Паштровски витез (телевизијски филм) (кореограф) | ||
| 1969. | Замолчени (телевизиски филм) (кореограф) | ||
Наводи
[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Митић, Милош. „Велика звезда Југославије“. Српски академски круг. Архивирано од изворникот на 19 мај 2014. Посетено на 25 јули 2014.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Братислав Грбиќ на сајтот (јазик: англиски)