Бразилиска катедрала

Бразилиска катедрала
Metropolitan Cathedral of Our Lady of Aparecida
Catedral Metropolitana Nossa Senhora Aparecida
Бразилиска катедрала; Metropolitan Cathedral of Our Lady of Aparecida; Catedral Metropolitana Nossa Senhora Aparecida
	Влезот во катедралата со статуите на четворицата Евангелисти
Основни податоци
Место	Бразилија, Бразил
Координати	15°47′54″S 47°52′32″W / 15.79833° ЈГШ; 47.87556° ЗГД
Припадност	Римокатоличка
Епархија	Архитектура на Бразилија
Духовно-организациски статус	Катедрала
Архитектонски опис
Архитект(и)	Оскар Нимаер
Архитектонски тип	Црква
Архитектонски стил	Модернизам
Поставен темел	12 септември, 1958
Завршен	31 мај, 1970
Сместивост	4000

Бразилиска катедрала (португалски: Catedral Metropolitana de Brasília, "Metropolitan Cathedral of Brasília") е римокатоличка катедрала во Бразилија, Бразил, денес е седиште на Архиепископијата во Бразилија. проектирана е од бразилскиот архитект Оскар Нимаер. Катедралата е хиперболоидна конструкција изградена од 16 бетонски столбови, со тежина од по 90 тони. изградена е од 1958 до 1970 година^[1].

Опис[уреди | уреди извор]

Катедралата е запишана на списокот на УНЕСКО како светски културни наследства во 1987 година, заедно со целиот град Бразилија, кој е наведен како „уникатен пример за град создаден ex nihilo во 1956 година, и е место што суштински влијаеше на историјата на урбанизмот.

Катедралата има хиперболичната конструкција, изградена е од армиран бетон, а стаклен покрив создава илузија заотвореност кон небото.

Оскар Нимаер катедралата ја конструирал со спојување на шеснаесет идентични бетонски столба високи 40 м. Секој столб има хиперболичен облик и тежи 90 тони, заедно симболизираат раце, подигнати кон кон небото.

Внатрешниот, просторот е целосно отворен со стакло помеѓу столбовите и со сини витражи што се протегаат хоризонтално низ стаклени прегради, како и „лебдечки“ статуи.

Катедралата има четири ѕвона, подарок од Шпанија во 1968 година. Надвор од катедралата има скулптури на евангелистите, а во внатрешноста скулптури на ангели изработени од вајарот Алфредо Чештијатијо^[2].

Стилски одлики[уреди | уреди извор]

Оскар Нимаер е еден од најзначајните аритекти на дваесеттиот век. Катедралата во Бразилија е негово врвно дело. Во својот уметнички израз Нимаер реализира дела во бетон, односно во употребата на пренапрегната - натур бетон. Тоа е израз кој ќе биде суштинска визура во модернистичката архитектура со планетрана распространетост. Како еден од главните творци на овој архитектонски израз со смелоста, фантазијата, концизноста, органичноста и синтезата на разновидните материјали, Нимаер го развива до совршенство меѓународниот архитектонски модернистички стил, внесувајќи и одредени асоцијации кои се потпираат на традицијата во градителството не само на Бразил туку воопшто во развојот и традицијата на архитектурата од целиот свет. Неговиот архитектонски израз не само што ќе изврши големо влијание на генерации светски архитекти туку и во голема мера ќе придонесе за новата архитектонска визура во светски рамки^[3].

Литература[уреди | уреди извор]

Wolf Dorner, Eka Donner: Raumstation Brasília. Erinnerungen an eine Stadt der Zukunft. Pro Business, Berlin 2004, ISBN 3-937343-91-1
Oscar Niemeyer, un architecte engagé dans le siècle (dir. Marc-Henri Wajnberg, 2001, 60 minutes)
A Vida É Um Sopro ("Life Is a Breath Of Air") (dir. Fabiano Maciel, 2007)