Бојан Марјановиќ

Од Википедија — слободната енциклопедија

Бојан Марјановиќ (роден на 26 октомври 1981 година) е српски пијанист и композитор со седиште во Осло, Норвешка. Музичките компетенции и интереси на Бојан се проширија од жанрот класична до импровизирана музика и современ џез.[1] Во последните години тој е активен на норвешката џез сцена во рамки на различни проекти и соработки.[2]

Во својата кариера Марјановиќ е наградуван на национално и меѓународно ниво, вклучувајќи и натпревари по пијано и различни почести.[3][4][5] Заедно со најистакнатите концертни сцени во родната земја, Бојан настапувал во повеќе европски земји, Канада и во САД.[6][7] Во областа на класичната музика, интересите на Бојан се поврзани со интегралната изведба на ремек-дела на пијано, како што се етидите на Шопен, шерзоата, прелудиите итн.[8]

Биографија и академици[уреди | уреди извор]

Марјановиќ пораснал во Ваљево, Србија, каде почнал да свири пијано на 15-годишна возраст. По завршувањето на средното музичко училиште „ Живорад Грбиќ “ во родниот град, Бојан продолжил да студира класична изведба на пијано на Факултетот за музичка уметност во Белград кај познатата српска професорка Невена Поповиќ. Покрај тоа, тој студирал со Александар Маџар, Корделија Хофер, Жан-Франсоа Антониоли, Јури Кот, Андре Маршанд и Кјоко Хашимото. Дипломирал, магистрирал и дипломирал на класична изведба на пијано на Факултетот за музичка уметност во Белград. Истовремено со класичната обука се занимава со џез и други жанрови кои ги препишувал и учел на уво.[9]

Во 2016 година, Марјановиќ се преселил во Осло, Норвешка, каде што завршил магистерски студии по изведба на џез-пијано и продолжување на студиите за џез композиција на Норвешката музичка академија.[10] Во Осло, негови ментори беа Ејолф Дејл и Хелге Сунде. Заедно со студиите во Норвешка, Марјановиќ зеде семестар на музичкиот колеџ Беркли каде студира џез аранжман и композиција со Стив Рочински, Џозеф Малхоланд и Брајан Луис. Марјановиќ моментално живее во Осло каде работи како пијанист, композитор и едукатор.[11]

Кариера[уреди | уреди извор]

Од 2004 година, Марјановиќ е активен на српската музичка сцена, и како класичен и како џез музичар.[12][13][14] Наградата на меѓународниот натпревар по пијано „Деби“ му даде можност за дебитантски рецитал во Карнеги Хол во Њујорк во 2014 година.[15][16] Во Норвешка, Марјановиќ доби можност да учествува во многу проекти и да настапи со некои од познатите норвешки џез музичари како што се Оле Мортен Ваган, Томас Стронен, Атле Нимо итн.[17] Има одржано бројни настапи (и соло и со различни ансамбли) на фестивали и концерти во повеќето европски земји, како и во Канада и САД.[18][19][20][21][22]

Награди и признанија[уреди | уреди извор]

  • 2014: Наградата „ Станојло Рајичиќ “ за најдобар концерт изведен на Српската академија на науките и уметностите во сезоната 2013 [23]
  • 2014: 3-та награда на „Дебитан меѓународен натпревар по пијано“ во Њујорк [24]
  • 2013: Номинација за „ Награда града Београда “ [25]
  • 2006: Финалист на „3. Спомен на пијано Исидор Бајиќ “ - натпревар по пијано во Нови Сад [26]
  • 2006: „Фонд награда Слободанка Милошевиќ-Савиќ“ - Факултет за музичка уметност во Белград
  • 2005: „Фонд награда Катарина Аќимовиќ“ - Факултет за музичка уметност во Белград
  • 2002: Втора награда на „Југословенски федерален натпревар по пијано“ во Ниш

Дискографија[уреди | уреди извор]

Како лидер/ко-лидер[уреди | уреди извор]

  • 2022: Не земај го толку лично, HÜM, ( Изгубени рекорди ) [27]
  • 2018: В, со Урош Спасојевиќ (AMP Music & Records) [28][29][30]

Албуми како страничен/гостин[уреди | уреди извор]

  • 2019: 1,5, Урош Спасојевиќ (Проект Урош Спасојевиќ)
  • 2018: Корени, Алмир Мешковиќ и Даниел Лазар (Etnisk musikklubb)
  • 2018: Каде што танцуваат рибите, Лајла Ангел (Лидмурен)
  • 2014: Портрет во бас, Урош Спасојевиќ (Проект Урош Спасојевиќ)

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „RTS :: Niz koncerata u Njujorku za ugrožene“ (српски). Rts.rs. 2014-05-23. Посетено на 2021-01-30.
  2. ↑ „Most Musicians At“. WOMEX. 1970-01-01. Посетено на 2021-01-30.
  3. ↑ nedelja, 23.02.2014. u 21:03 K. R. (2014-02-23). „Bojan Marjanović u Karnegi holu“. Politika.rs. Посетено на 2021-01-30.
  4. ↑ „3rd Isidor Bajić Piano Memorial - C category - results - semi-finals“. Pianomemorial.rs. Посетено на 2021-01-30.
  5. ↑ „2014 Winners – Golden Key Festival“. Goldenkeyfestival.com. Архивирано од изворникот на 2022-02-17. Посетено на 2021-01-30.
  6. ↑ 27. decembra 2007. 00.00 (27 December 2007). „KRATKIREZOVI - Kultura - Dnevni list Danas“. Danas.rs. Посетено на 2021-01-30.
  7. ↑ „Ta vikend z nami naokoli po Sloveniji | Dnevnik“. Dnevnik.si. Посетено на 2021-01-30.
  8. ↑ „Bojan Marjanović svira u Karnegi holu 23. maja“. Blic.rs. Посетено на 2021-01-30.
  9. ↑ „Od samoukog muzičara do Karnegi hola“.
  10. ↑ „NMH Eksamenskonsert #12“.
  11. ↑ „Stan Getz Tribute“. Jazz i Norge.
  12. ↑ каже, Nemanja. „Jazz Future Sessions: Max Kochetov Quartet“. www.jazzin.rs.
  13. ↑ „Jazzin.rs“. www.jazzin.rs.
  14. ↑ R, Piše: D. J. Z. (27 December 2007). „KRATKIREZOVI“. Dnevni list Danas.
  15. ↑ „Bojan Marjanović svira u Karnegi holu 23. maja“. Blic.rs.
  16. ↑ „2014 Winners – Golden Key Festival“. Архивирано од изворникот на 2022-02-17. Посетено на 2022-02-17.
  17. ↑ „The Abstract Youth plays Maria Kannegaard“. NMH.
  18. ↑ R, K. „Bojan Marjanović u Karnegi holu“. Politika Online.
  19. ↑ „Ovo je bila njihova godina“. Politika Online.
  20. ↑ „Serbian Orthodox Church of Saint Sava in New York“.
  21. ↑ „Symphony Orchestra and Choir of Belgrade“ (PDF). www.newsound.org.rs. Посетено на 2020-12-26.
  22. ↑ „Novi Album Uroša Spasojevića Nakon Premijere Na 34. Beogradskom Džez Festivalu“. 28 December 2018.
  23. ↑ „"Veče Šopena"“.
  24. ↑ „2014 Winners – Golden Key Festival“. Архивирано од изворникот на 2022-02-17. Посетено на 2022-02-17.
  25. ↑ „Kandidati za nagrade Beograda - Nedeljnik Vreme“. 27 March 2014.
  26. ↑ „3rd Isidor Bajić Piano Memorial - C category - results - semi-finals“.
  27. ↑ „Don´t Take It So Personally | Losen Records“.
  28. ↑ Tucker, Michael (15 May 2019). „Uros Spasojevic/Bojan Marjanovic: V“.
  29. ↑ Grillo, Tyran (8 January 2019). „Uros Spasojevic / Bojan Marjanovic: V“.
  30. ↑ „Uros Spasojevic, Bojan Marjanovic – V [AMP records 2018]“. 28 April 2019.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Бојан_Марјановиќ&oldid=4925988“