Борис Апостолов

Од Википедија — слободната енциклопедија

Борис Апостолов — македонски поет и раскажувач. Роден е на 8 август 1944 во Скопје. Завршил средно образование. Член на ДПМ од 1995 година. На 76-годишна возраст (на 17 декември 2020 г.), починал како последица на инфенцијата со коронавирус.

Книжевно творештво[уреди | уреди извор]

  • Жедна земја (поезија, 1989)
  • Бела сенка (поезија, 1991)
  • Пишувана празнина (поезија, 1993)
  • Необични прашања (раскази за деца, 1994)
  • Здив на душата (роман за младинци, 1996)
  • Реинкарнирана тишина (поезија, 1999)
  • Сите мои занаети
  • Стариот бисер и Заk од Андромеда (прозни дела за деца, 2000)
  • Раздробување на зборот (поезија, 2000)
  • Бело врапче (поезија за деца, 2003)
  • Стап со три краја (хумористичко-сатирички раскази и афоризми, 2004)
  • Сказни разни (раскази за деца,2008)
  • Патување на душата (раскази ѕа возрасни, 2008)[1]
  • АЗ БУКИ ВЕДИ (2009)
  • Каде е возачот (2010)
  • Пат за манила (2010)
  • ОЧИ (2015)
  • Пироман (2017)
  • Гледач на сонови (2017)
  • Канал (2017)
  • Риболов со блинкер (2018)
  • Знаци на буквите (2018)
  • Лудо време (2019)
  • Сите мои спортови 2019)
  • Торбиче полно сеќавања (2019)
  • Мост (2019)
  • Во неговото творештво има компонирано три ново компонирани народни песни: Разделба, Една ѕвезда - ги изведува Трајче Веселинов и Горо ле.- детска народна песна.


Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Македонски писатели, Друштво на писатели на Македонија,2004, стр. 27. - 28.