Бориево
| Бориево | |
Улица во селото | |
  Бориево Местоположба на Бориево во Македонија
Бориево на интерактивна карта
| |
| Координати 41°25′23″N 22°45′54″E / 41.42306° СГШ; 22.76500° ИГДКоординати: 41°25′23″N 22°45′54″E / 41.42306° СГШ; 22.76500° ИГД | |
| Општина | Босилово |
| Население | 742 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Шифра на КО | 27010, 27510 |
| Надм. вис. | 210 м |
| Слава | Мала Богородица |
|
Бориево на општинската карта  Атарот на Бориево во рамките на општината | |
 Бориево на Ризницата
| |
Бориево — село во Општина Босилово, во околината на градот Струмица.
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Бориево се наоѓа во југоисточниот дел на Република Македонија, во средишниот дел на Струмичка Котлина. Од најблискиот град Струмица е оддалечен 8 километри.
Надморската височина во селото е 210 метри додека селото зафаќа површина од 5 км2. Од нив,426,3 хектари се обработливо земјиште и 14,2 хектари се пасишта[2]
Историја[уреди | уреди извор]
Ран период[уреди | уреди извор]
.jpg)
_(2).jpg)
Бориево е стара селска населба која потекнува од средниот век. На почетокот селото било мало, подигнато на брегот на Моноспитовското Блато, во месноста „Жабарник“. Старите жители на ова село на тој простор се занимавале со лов, риболов и сточарство. Поради мочурливото земјиште, земјоделството не било застапено. Според едно предание, претходниците на бориевчани ја напуштиле првобитната местоположба на селото, веднаш по Битката на Беласица во 1014 година, кога Самуиловата војска била победена од војската на византискиот цар Василиј II.
Причина за напуштањето на населбата во месноста „Жабарник“ била појавата на болест (веројатно маларија) од која најмногу умирале децата. Прв на ова место каде што денес е сместено Бориево се населил човек по име Борил. Подоцна околу неговата куќа се населиле и други семејства, па така се оформувала мала селска населба која во чест на првиот жител Борил, ја нарекле Борилово. Со името Борилово, селото се спомнува, сè до доаѓањето на Османлиите[3].
Отоманско Царство[уреди | уреди извор]
Османлиите селото започнале да го нарекуваат Бориево. Легендата вели дека во селото имало изградено кула во која ги обучувале војниците, кои секое утро ги пробудувала војничката труба – „бурија“. Така според оваа легенда, од овој збор произлегло и името Бориево.
Во „Етнографија на Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. селото се состоело од 20 семејства и 65 жители Македонци[4][5] Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 година селото имало 275 жители Македонци[4][6].
Селото било под влијание на Бугарската егзархија. Според податоците на секретарот на егзархијата Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 година во селото живееле 352 Македонци под врховенството на Бугарската егзархија и 64 македонски патријаршисти. Освен тоа, во селото работело и едно егзархиско училиште[4][7].
Во текот на Горноџумајското востание кај селото се одвила битка против Османлиите[8] Во битката врховистичката чета ранила еден таксилдар, а убила една жандар и падарот од селото. Во текот на престрелката загинал еден четник, а четата со себе по повлекувањето го повела машкото население. Поради пукањето во Бориево дошло до организирање на башибузлук од страна на Турците од села Турново, Еднокуќево и Секирник. Башибозлукот набргу се нашол во Бориево, а таму дошла и една потера од 50 души од Банско. Селото било ограбено, а дестенина селани биле претепани до смрт. На 18 ноември во Бориево дошла потера од 40 - 50 души од Ново Село под команда на Али Ефенди. Биле уапсени 16 селани и однесени во Ново Село каде што биле мачени за да предадат пушки[8].
Југославија[уреди | уреди извор]
По крајот на Балканските војни, селото било вклучено во составот на Царство Бугарија. По крајот на Првата светска војна, според Нејскиот мировен договор, селото било вклучено во составот на Кралство СХС, заедно со Струмичкиот регион. По крајот на Втората светска војна, Бориево било вклучено во рамките на СР Македонија, во составот на СФРЈ.
Македонија[уреди | уреди извор]
По распаѓањето на СФРЈ, селото формално било вклучено во составот на Република Македонија. Според територијалната организација на Република Македонија, селото припаѓа на Општина Босилово.
Население[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Во 1961 година селото Бориево имало 681 жител. Во 1994 година во селото живееле 889 луѓе, сите Македонци[2]..
Населението низ историјата бележи постојан пораст. Според пописот во 2002 г. селото има 926 жители, од кои 925 Македонци и 1 останат.[9]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 742 жители, од кои 654 Македонци, 1 останат и 87 лица без податоци.[10]
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 275 | 352 | 439 | 536 | 681 | 754 | 793 | 853 | 889 | 926 | 742 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[11]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[12]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[13]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[14]
Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Избирачко место[уреди | уреди извор]
Во селото постои избирачкото место бр. 1823 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на Дом на културата.[15]
На претседателските избори во 2019 година, на ова избирачко место биле запишани вкупно 759 гласачи.[16]
На Македонски парламентарни избори во 2020 година, на овие избирачки места биле запишани вкупно 768 гласачи.[17]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
Култура и спорт[уреди | уреди извор]
На спортски план во Бориево се обнови игралиштето и фудбалскиот клуб на Бориево започна активно да учествува во многу натпревари.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ 2,0 2,1 Панов Митко, Енциклопедија на селата во Република Македонија, Патрија, Скопје, 1998. стр. 26.
- ↑ КОЛЕТКТИВНАТА МЕМОРИЈА ЗАЧУВАНА ВО ТИПИЧНИТЕ ОБИЧАИ И ТРАДИЦИИ НА ОПШТИНА БОСИЛОВО
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Како што е општопознато, Македонците во бугарските извори се присвојуваат и водат како Бугари, и покрај признанието дека самите се изјаснувале како Македонци.
- ↑ Македония и Одринско. Статистика на населението от 1873 г., Македонски научен институт, София, 1995, стр. 188-189.
- ↑ Кънчов, Васил. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, стр. 160.
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, pp. 106-107.
- ↑ 8,0 8,1 Манол Пандевски - Ѓорѓи Стоев - Трнката, Струмица и Струмичко низ историјата, Струмица, 1969, стр. 225.
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Описи на ИМ“. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Парламентарни избори 2020“. Посетено на 3 ноември 2020. line feed character во
|title=во положба 21 (help)
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
| ||||||||||||
