Боривоје Јевтиќ
| Боривоје Јевтиќ Borivoje Jevtić | ||
| Роден | 31 јули 1894 Сараево, Отоманско Царство | |
|---|---|---|
| Починал | 27 ноември 1959 Сараево, ФНРЈ | |
| Националност | Србин | |
| Познат | член на Млада Босна | |
| Занимање | книжевник и драмски писател | |
Боривоје Јевтиќ, српски книжевник, роден е во Сараево на 30 јули 1894 година, а починал исто така во Сараево на 27 ноември 1959 година. Бил припадник на движењето Млада Босна, уапсен е по Сараевскиот атентат во 1914 година, и осуден на 3 години во зандана. Пишувал песни, приказни и драма претежно со босанска тематика и театаски и книжевни критики, студии и есеи. Повеќе од 25 години бил режисер во театрите во Белград и Сараево. Ја уредувал Књижевна критика, Преглед, Српска омладина. Ги презел слободниот стих и лесната форма на песна во проза со преведување на Волт Витман и германските експреонисти. Објавил повеќе збирки на приказни Заоѓања (Заласци ) (1918), Даровите на мајката земја (Дарови мајке земље) (1931), Дени на Миљацка (1935), "Помешани јазици (Пометени језици ) (1952), Играчки во времето (Играчке у времену) (1958), драмите Царските кохорти (Царске кохорте) (1928), Ветена земја (Обећана земља)( (1937), Подвиг на Сухолини (1939) и книга спомени на Сараевски атентат (Сарајевски атентат) (1924).[1][2]
Литература[уреди | уреди извор]
- Палавестра, Предраг (1995). Историја модерне српске књижевности. стр. 256. ISBN 978-86-379-0544-8.