Бијонсе (албум)

Од Википедија — слободната енциклопедија
без наслов

Бијонсе (анг. Beyoncé) е петтиот студиски албум на американската пејачка Бијонсе Ноулс, издаден на 13 декември 2013 од страна на Parkwood Entertainment и Columbia Records. Опишан како визуелен албум, Бијонсе истовремено претставува аудио-визуелна целина која содржи кратки филмови кои ги придружуваат песните и ги илустрираат приказните зад нив кои Бијонсе ги имала претходно создадено за време на создавањето на албумот. Темите во албумот се постфеминистички и посериозни во споредба со поранешните албуми на пејачката; во песните се зборува за секс, страв, загуба и несигурностите кои се кријат зад бракот и мајчинството.

Продукцијата за албумот започнала во 2012 година во Њујорк каде текстописците и продуцентите неконвенционално се сместиле во објект живеејќи и работејќи заедно со Бијонсе еден месец. За време на нејзината екстензивна турнеја во 2013, Бијонсе продолжила да работи во строга тајност и постојано го поместувала датумот на издавањето на албумот бидејќи се залагала тоа да се случи неочекувано. Експерименталната продукција на албумот била поттикната од релативно непознатиот продуцент Boots кој ја извршил продукцијата на целиот албум. Соработката меѓу Бијонсе и Boots резултирала во создавање на алтернативен електронски ритам и блуз звук кој се одликува со минимална продукција, долги песни и емотивни вокали .

Неочекуваното онлајн издавање на Бијонсе без претходна најава довелно до хистерична реакција од обожавателите кои го прогласиле албумот за мајсторко откажување од контролата. Бијонсе добил високи критики од музичките критичари кои биле импресионирани од продукцијата, новодискутираните теми во песните и вокалите на Бијонсе. Покрај тоа, албумот го добил и епитетот за најдобар албум на годината од страна на неколку публикации. Бијонсе се пласирал на првото место на табелата за албуми Билборд 200 во Америка со што станал петтиот последователен број-еден албум издаден од Бијонсе продавајќи 828,773 копии низ целиот свет за три дена со што станал најбрзо продаваниот албум во историјана на iTunes. Три сингла биле издадени од албумот: „XO“, „Drunk in Love“ и „Partition“. До јануари 2014, албумот три милиони копии биле продадени од албумот низ целиот свет.[1]

Снимање[уреди | уреди извор]

Првичното снимање на албумот забочнало на плажа во Хемптонс, Њујорк[2] за време на летото во 2012.[3] „Pretty Hurts“ и „Flawless“ биле делумно снимени таму.[4] Бијонсе била придружена од нејзиниот маж Џеј-Зи и нивната ќерка, како и продуценти и текстописци вклучувајќи ги Сиа Фурлер,[5] Timbaland, Џастин Тимберлејк и The-Dream.[3] Бијонсе ја опишала неконвецијалната атмосфера, велејќи „Имавме ручеци со продуцентите секој ден, како фамилија... беше како камп. Слободни викенги. Секој можеше да оди до базенот и да вози велосипед... океанот, тревата и сончевата светлина... беше навистина сигурно место.“[3] Додека ја создавала песната „Flawless“, Бијонсе била инспирирана да вметне стара снимка од нејзиното детство кога изгубила на телевизиски натпревар наречен Потрага по Ѕвезда бидејќи мислела дека така ќе ја зголеми агресивноста на песната. Дел од презентацијата „Сите Ние Треба да Бидеме Феминисти“ на Нигерската писателка Чимаманда Нгози Адичи на ТЕД конференција била исто така искористена во истата песна бидејќи Бијонсе сметала дека тој говор најдобро ја прикажува нејзината лична интерпетација на феминизам.[6] Во март 2013, Бијонсе објавила песна насловена „Bow Down / I Been On“ на нејзиниот профил на SoundCloud;[7] првиот дел од таа песна подоцна бил вклучен во „Flawless“.[8]

Проектот бил допред до 2013 година и бил пренесен во Jungle City и Oven Studios каде поголемиот дел од Бијонсе бил снимен.[4] За време на интервју со Vogue во јануари 2013, Џејсон Геј ја опишал внимателноста на Бијонсе кон деталите што ги набљудувала додека го правела албумот како „опсесивна“, потенцирајќи дека визијата и инспирацијата на Бијонсе се состоела од потенцијални наслови на песните, стари слики од албуми и различни настапи.[3] До тој период главни соработници кои пејачката ги споменала биле Boots, Timbaland и Фарел Вилијамс.[4] Boots, кој бил релативно непознат продуцент пред издавањето на албумот имајќи музичка кариера само во рок бендот Blonds, бил продуцент на осумдесет проценти од албумот. За време на интервју со Pitchfork Media, Boots избегнал да зборува за неговите проекти пред Бијонсе или за тоа како Бијонсе го пронашла неговото демо, само потврдувајќи дека имал потпишано издавачки договор со Roc Nation во јуни 2013. За време на неговиот прв состанок со Бијонсе тој веќе имал напишано песни кои мислел дека ќе ѝ одговараат, но таа била поимпресионирана од неговите експериментални и пробни материјали. Boots кој претходно имал снимено демо од пијано на неговиот iPhone, неволно ѝ ја презентирал песната наречена „I'm Onto You“ — која подоцна била преименувана во „Haunted“ на албумот — мислејќи дека инстументалот е еднообразен и неинтересен. Бијонсе не се согласила со него и одлучила да ја земе песната велејќи му на Boots, „Ова нешто треба да биде појако од кој било рап албум што е издаден.“ Boots ја опишал Бијонсе како „единствениот визионер во собата“ истакнувајќи ја нејзината можност да најде потенцијал во белешки од песни.[9]

После разбеснета средба со некоја издавачка куќа, Boots го напишал рап делот во песната „Ghost“ и ѝ го прикажал на Бијонсе за време на почетните фази на снимањето. Имајќи претходно доживеано слично искуство додека потпишувала договор со издавачка куќа, Бијонсе се пронашла себеси во песната. Boots изјавил за песната, „Почнав со гидари, градејќи слоеви кои потсетуваа на звуци од Aphex Twin. И подоцна целосно ги внесов во песната“.[9] Сличен пристап имале и останатите продуценти. Кога продуцентот Detail ѝ пристапил на Бијонсе презентирајќи и звук кој претходно го имал создадено и бил насловен „Drunk“ (дел кој подоцна бил искористен во „Drunk in Love“), таа и Џеј-Зи ги израпувале стиховите без тие претходно да бидат напишено, а Timbaland додал клавијатура. Бијонсе изјавила дека мотивацијата да ја создаде и сними „Drunk in Love“ била само за уживање, а не за создавање хит сингл.[10] На сличен начин откако го слушнала басот од песната „Partition“, Бијонсе без хартија и пенкало ги испеала стиховите на микрофон, а на почетокот била и засрамена од сексуалната експлицитност на текстот.[5] Првата половина од „Partition“, насловена „Yoncé“, била создадена од Џастин Тимберлејк кој удирал на корпи во студиото.[11]

Само четири песни не биле целосно снимени во студијата на Њујорк; „Superpower“ и „Heaven“ кои биле делумно снимени во Калифорнија, како и „No Angel“, песна која била компонирана во Лондон и „XO“ во Берлин и Сиднеј.[4] Во октомври, албумот почнал да добива краен облик и Бијонсе ги отстранила песните „Standing on the Sun“ и „Grown Woman“[note 1] — песни кои претходно биле прикажани на телевизиски реклами — од Бијонсе за да останат во согласност само песни кои биле минималистички.[12] За време на неделата на Денот на благодарноста, вокалите на песните на албумот биле уредени и продуцентите биле известени дека треба да ги пратат нивните крајни песни.[12] Во целост, Бијонсе снимила 80 песни за албумот.[10]

Композиција[уреди | уреди извор]

Бијонсе содржи четиринаесет песни и седумнаесет музички видеа снимени како кратки филмови; постои видео за секоја песна, а две екстра видеа биле снимени за „Haunted“ и „Partition“, како и бонус видео за „Grown Woman“, која постои само како видео и нема попратна аудио снимка за неа на албумо.[13] Опишан од NME како „пост-дабстеп иден Р&Б“,[14] албумот содржи елементи на алтернативна Р&Б музика: силни, емотивни вокални изведби, минимална продукција и разумен текст.[8] Албумот исто така бил опишан како електро- Р&Б албум, со опширна употреба на елементи од електронста продукција во голем број од песните.[15][16][17] Структурата на песните е слободна, со битови кои се состојат од „ниски пулсови, ефекти за создавање амбиент."[18] Слично со претходните албуми на Бијонсе, албумот Бијонсе содржи постфеминистичка порака,[19] претставена на пошироко ниво и помешана со „поглед во женската сексуалност. “[8][18][20] Неколку критичари забележале дека главната тема на албумот е сексот.[18][19] Исто така голем број критичари забележале дека Бијонсе ги прикажува придобивките и несигурностите на моногамната љубов и мајчинството.[14][21] Албумот исто така содржи и посериозни теми, кои претходно не биле забележливи во музиката на пејачката, вклучувајќи проблеми како булимија и postnatal depression.[14]

Слика која прикажува глава и рамена од маж A
Жена која се смее
Мажот на Бијонсе, раперот Џеј-Зи, и нигерската писателка Чимаманда Нгози Адичи се двајца артисти кои се појавуваат на албумот.

Првата песна на албумот, насловена „Pretty Hurts“, е поп[18] и нео-соул песна[19] напишана од страна на Сиа Фурлер.[8][18] Како химна за самопочитување и самоунапредување,[8] ги прикажува опсесиите на општеството за постигнување на невозможно физичко совршенство и болните работи низ кои луѓето поминуваат за да ја достигнат.[8][19] „ Flawless “ претставува најексплицинтниот коментар на алубмот за полова дискриминација и користи дел од говор од нигерската феминистка и писателка Чимаманда Нгози Адичи.[19] Песната содржи елементи на трап музика,[17] претставувајќи поагресивна страна на Бијонсе која го пее со висок тон рефренот „покорете се кучки“ (анг. „bow down, bitches“).[22] Започнува и завршува со извадок од снимка од детството на Бијонсе: перформанс со групата Girl's Tyme на шоуто за таленти Star Search, со цек да ја прикаже својата работна навика.[14]

„Mine“ е соработка со американскиот рапер Дрејк. Во песната Бијонсе зборива за своите секојдневни стравови поврзани со нејзината фамилија, пост-породилната депресија и двоумењата и слабостите на нејзиниот брак.[8] Содржи џез ритам.[23] „Haunted“ била опишана како „сон во два дела“ и содржи клавијатура, длабоки вокали и бас линија.[23] Песната започнува со роботски ритам[24] кој го пее Бијонсе[8] додека аритмичен ритам се повторува во позадина нагласувајќи ја мотонијата во животот за која воедно Бијонсе пее во песната.[19] „Heaven“ е меланхолична пијано балада која содржи влијанија од госпел музиката,[17][23] а текстот зброува за пребродување и криење на тагата по смртта на драга личност.[25] Последната песна на албумот, насловена „Blue“ содржи вокали од ќерката на Бијонсе, Блу Ајви Картер. „Blue“ е балада во која преовладува пијано мелодија[26] со текст за мајчинството на Бијонсе.[27]

Неконвенционалната и футуристичка продукција на албумот била добро прифатена од страна на критичарите. Алтернативната Р&Б песна[28] „Superpower“—дует со Френк Оушн[23]—е центрирана на „кинематографски“ ритам на Фарел Вилијамс[8] и е испеана со ниски вокали и хармонии кои, според критичарите потсетуваат на групата Destiny's Child во која Бијонсе била водечки вокалист.[19] „XO“ е поп песна со средно темпо[28] во која застапените инструменти се клавијатури, синтисајзери и електронски звуци.[28][29] „Jealous“ е песна со темен, замислен ритам во која пејачката се преиспитува себеси.[8] Песната содржи постапен звук на ехо.[27] Наместо да биде љубоморна на својот љубовник, протагонистот во „Jealous“ раскажува за борење со својата завидност и наоѓање утеха во пријателството.[25] „No Angel“ е синтпоп и електронска[28] песна со тежок бас[8] и минималистичен ритам[23] во која Бијонсе прогласува дека таа и човекот на кој му е наклонета не се совршени.[19]

Длабоката сексуална природа на албумот е застапена во „Partition“, песна составена од два хип-хоп дела.[26] Бијонсе рапува за својата популарност во првиот дел на песната, поднасловен како „Yoncé“, додека вториот дел, поднасловен како „Partition“ содржи приказна за полов однос на задното седиште на лимузина раскажана со искреност и спомнувајќи ја Моника Левински која имала афера со американскиот претседател Бил Клинтон.[26] „Blow“ е ретро Р&Н песна со бас во позадина,[28] и пијано акорди кои придонесуваат за диско елементите.[23] Песната е метафора за кунилингус, односно орален секс.[8] Кон крајот содржи дел испеан на француски јазик.[28] „Blow“ била споредена со песните на Prince.[19][28] „Drunk in Love“, која е дует меѓу Бијонсе и нејзиниот маж Џеј-Зи,[23] е мешавина од нејасни синтисајзерски звуци и битови од треп музиката,[28] во која експлицитно се зборува за секс.[8][23] „Rocket“, е ретро-соул песна[22] слична со песните на пејачот D'Angelo,[23] која трае шест минути и триесет секунди и во која Бијонсе зборува за начинот на кој ќе го задоволи својот партнер.[17]

Визуелен дел[уреди | уреди извор]

Сите музички видеа, вклучувајќи го и бонус видеото снимено за „Grown Woman“, биле издадени истовремено на iTunes на 13 декември 2013. Видеата биле снимени во периодот помеѓу јуни и ноември 2013 додека Бијонсе патувала на нејзината светска турнеја.[2] Локациите за снимање биле бразилска плажа роулеркостерот Циклон на Кони Ајленд фо Њујорк, париско шато, место ролерско лизгалиште кое Бијонсе често го посетувала додека била дете и јужноамериканска црква покрај други.[2] Ексклузивното онлајн издавање на целосниот проект значело дека видејата ќе можат да бидат споделувани преку социјални страници како Твитер, Инстаграм и Tumblr. Џена Вортхам од New York Times идентификувала „домино-ефект“; кореографијата и текстот „I woke up like this“ („Јас се разбудив на овој начин“) од песната „Flawless“ е пример за момент кој станал популарен меѓу обожавателите за многу кратко време и привлекол огромно внимание.[21][30] Тод Турсо, кој бил режисер за видеата за „Jealous“ и „Heaven“, служел како креативен директор за целиот проект.[31]

Во јуни 2013, Бијонсе започнала да го зема предвид создавањето на „визуелен “, во кој ќе создаде видео за секоја песна. Дотогаш, само три или четири песни биле компонирани.[31] Бијонсе изјавила дека можела да „види“ музика и слики поврзани со нејзини моменти од детството, емоции и фантазии за песните кои ги создавала . Нејзината мотивација да снима визуелни видеа произлегла од желбата да ја прикаже својата лична замисла која ја создала за време на снимањето на песните, прекажувајќи ги преку свои очи и чувства.[2][32] Поголемиот дел од работата на Турсо била да се вклучи во концептот кој Бијонсе веќе го имала смиследно за видеата и со нивните режисери кои давале различни предлози. Бидејќи поголемиот дел од видеата биле снимени надвор од САД, тимот кој бил вклучен во нивно снимање бил релативно мал, вклучувајќи ги Турсо, поставените режисери, како и Бијонсе, нејзините стилисти и нејзиното обезбедување.[31] Додека снимала во јавноста, Бијонсе носела слушалки наместо да ја пушти музиката гласно со цел да се спречи фрагменти од песните да бидат ставени на интернет пред издавањето на албумот.[33] Поголемиот дел од музичките видеа биле снимани спонтано без претходни подготовки, бидејќи Бијонсе сакала да го искаже својот бунт против совршенството со целиот албум.[10]

Во поголем дел од видеата главно е прикажана сексуална страна на Бијонсе.[34] Велејќи дека е свесна за експлицитната содржина на поголемиот дел од спотовите и за експонирањето на своето тело, главна цел на Бијонсе била да ја прикаже својата слобода и неограничување. Таа главно била предводена од тоа дека сексуалноста е моќ на секој човек од која тој не треба да се срами и дека жените не мораат да ја прекинуваат својата откако ќе станат.[5] Во видеата е прикажан и трофеј кој прво се сретнува во видеото за „Pretty Hurts“, во кој се раскажува за манекенка која има освоени многу награди. Истиот трофеј се сретнува и во видеото за „Drunk in Love“, а според Турсо тој го симболизира хаосот на животот и како некои работи кои се важни во определен момент, изгледаат залудни.[31] Според Бијонсе, трофејот го симболизира нејзиното изгубено детство и времето поминато во музички натпревари и натпревари за убавина уште додека била многу. Во спотот за „Pretty Hurts“, таа ќе ги искрши сите трофеи кои ги има освоено во тој период.[6]

Издавање и реакција[уреди | уреди извор]

Во текот на 2013, Бијонсе работела на проектот во строга тајност, споделувајќи детали за албумот само со мал круг на луѓе и поместувајќи го ненадејниот датум на издавање, кој бил финализиран само една недела пред да излезе во јавноста.[12] Тајноста била наметната бидеќји Бијонсе мислела дека албумот го изгубил значењето како важен, возбудлив настан поради возбудата само поради еден сингл и почнала да спрема ненадејно издавање.[32] Во јули 2013, човек кој работел за Бијонсе ги негирал шпекулациите дека издавањето на албумот било изложено, велејќи декаофицијален датум на издавање никогаш не бил кажан и дека кога некој датум ќе биде поставен, ќе биде изјавен преку официјално соопштение.[35]

Во почетокот на декември 2013 Бијонсе и нејзината компанија за менаџмент Parkwood Entertainment, одржале состаноци за неговото издавање со извршни директори на Columbia Records и iTunes, користејќи го кодот „Lily“ за албумот.[12] На 9 декември 2013, Роб Стрингер, претседателот на Columbia Records, намерно им кажал на медиумите дека албумот ќе биде издаден во 2014 и дека ќе биде „монументален“.[36] На 13 декември 2013, албумот бил издаден без никакво претходно соопштение ниту промоција само на iTunes Store. Бијонсе објаснила дека веќе ѝ било досадно од вообичаениот начин на кој музиката била промовирана и рекламирана претходно и сакала издавањето на Бијонсе да биде различно искуство и доживување за нејзините обожаватели.[37] Таа ги кажала своите намери со невообичаеното издавање на албумот Бијонсе за време на интервју,

„Ми недостасува тоа извонредно искуство, сега луѓето слушаат само неколку секунди од некоја песна на нивните ајпади и не инвестираат во целосното искуство. Сè е за сингловите и возбудата. Има многу повеќе што е вклучено во музиката, уметноста и обожавателите. Јас сакав никој да не ја каже информацијата дека ќе издадам албум. Сакав да дојде од мене до моите обожаватели кога делото ќе биде целосно завршено и спремно.[38]

Албумот бил ексклузивно достапен само на iTunes сè до 20 декември 2013, кога физички копии биле испрадени до останати продавници.[39] Изненадното издавање на албумот предизвикало „смешни, искрени и хистерични“ реакции од страна на обожавателите на Бијонсе,[40] и „шок“ помеѓу другите познати личности.[41] Според податоци од Твитер, за издавањето биле напишани преку 1.2 милиони твитови во 12 часа.[41] Роб Шефилд од Ролинг Стоун' напишал, „Бијонсе има приредено безброј изненадувања во нејзината 15-годишна кариера на врвот на музичкиот свет, но никогаш претходно нема поставено ваков вид на бомба. 'The Queen Bey' го разбуди светот на полноќ со изненадување - 'визуелен албум' – 14 нови песни, 17 видеа, издадени на iTunes без предупредување. Целиот проект е славење на филозофијата на Бијонсе, што се сведува на фактот дека Бијонсе може да направи што таа сака.“[15] Дополнително, Питер Робинсон од The Guardian го отпоздравил издавањето како „Beyoncégeddon“, опишувајќи го како „голем триумф“ кој „ја прикажува сликата на многу задоволни обожаватели на Бијонсе“ и „мајсторството во форсирање и откажување од контрола [над работите].“[42]

Кога албумот бил издаден ексклузивно на iTunes, Sony Music Entertainment принел едикт до другите музички продавници да го стават албумот за пред-нарачување, со цел да ја заштити ексклузивноста со iTunes.[43] После тоа, поголемите музички продавнити во САД, како Target и Amazon,[43] одбивале да продадат физичка копија од албумот. Спорд гласник вработен во Target, продавницата била заинтересирана само за албуми кои биле издадени истовремено во дигитален и физички формат.[44] Како резултат на договорот на Бијонсе со Starbucks, на 20 декември 2013 албумот почнал да се продава во 7,000 Starbucks продавници во САД.[45] На 21 декември 2013, сите видеа од албумот биле прикажани на SVA Theater во Њујорк.[46] До 26 декември 2013, албумот Бијонсе бил илегално спуштен преку страници за споделување фајлови околу 240,000 пати. Доколку тој број на копии бил купен легално, албумот би достигнал продажба од 3.8 милиони долари.[47] Бијонсе била вклучена во списокот „Музички Победниви во 2013“ на Зек О'Мајли, новинар во Форбс магазинот.[48]

Промоција[уреди | уреди извор]

Бијонсе првпат ја испеала својата песна „XO“ за време на некои од северноамериканските концерти на нејзината турнеја The Mrs. Carter Show World Tour во декември 2013.[49][50] Бијонсе и Џеј-Зи заедно ја испеале „Drunk in Love“ за првпат на 56тите Греми Награди на 26 јануари 26, 2014.[51] Потоа Бијонсе ја извела „XO“ на BRIT Awards на 19 февруари 2014.[52] За време на истиот месец, голем број од песните од албумот биле додадени во европскиот дел на турнејата The Mrs. Carter Show World Tour.[53]

Синглови[уреди | уреди извор]

Водечките синглови на Бијонсе биле издадени во двоен формат, а исто така биле испратени и на различни радио станици. „XO" бил испратен на хит станиците во Италија и во САД на 16 декември 2013.[54][54] Следниот ден, бил испратен на специјални урбани, ритмички и мејнстрим станици во САД.[55][56][57] "XO" се искачил на четириесет и петтото место на Билборд Хот 100 листата во САД и пробил во првите дваесет места во разни табели низ целиот свет.[58] Заедно со „XO”, „"Drunk in Love" бил испратен во урбаните станици во САД на 17 декември 2013.[59] Се искачил на второто место на Билборд Хот 100 листата и на првото место на Hot R&B/Hip-Hop Songs списокот и ритмичките табели.[60] „Drunk in Love" исто така бил успешен и во интернатионалните табели, искачувајќи се на седмото место во Нов Зеланд и деветтото место во Франција и Обединетото Кралство.[61][62] Песната добила платински сертификат од страна на Здружението на музичките сниматели на Америка (RIAA), продавајќи над милион диигитални примероци.[63]

„Partition" била издадено на американското урбано радио на 25 февруари 2014 како третиот сингл од албумот.[64] Се искачил на дваесет и третото место на Билборд Хот 100 листата и прво место Hot Dance Club Songs табелата.[58][65] На 24 април 2014, музичкото видео за четвртиот сингл „Pretty Hurts" било издадено на официјалната страница на Тајм во исто време која Бијонсе се појавила и во списокот на највлијателни личности рангирана од магазинот.[66] „Pretty Hurts" била издадена на радијата во САД на 3 јуни 2014.[67]

Критички прием[уреди | уреди извор]

 Професионални оценки
Средна оценка
Извор Оценка
Metacritic 85/100[68]
Прегледни резултати
Извор Оценка
AllMusic 4.5/5 ѕвездички[69]
Билборд 90/100[8]
Entertainment Weekly A–[26]
The Independent 3/5 ѕвездички[16]
Los Angeles Times 3/4 ѕвездички[22]
NME 8/10[14]
Pitchfork Media 8.8/10[21]
Rolling Stone 3.5/5 ѕвездички[15]
Slant Magazine 3.5/5 ѕвездички[70]
Spin 9/10[24]

По издавањето, албумот Бијонсе добил одлични критики од музичките критичари.[71] На страницата Metacritic, која поставува нормализирана скала од 100 бода, албумот имал 85, што покажува „универзално признание“, според 34 рецензии.[68] Кити Емпајр од The Observer ги пофалила вокалите на Бијонсе, нејзините рап делови, а феминистичката порака ја истакнала како посебен значителен белег.[19] The Telegraph ја пофалил Бијонсе како „една од најдарените вокалисти во поп-музиката, со госпел моќ, хип-хоп ритам како и широк опсег од други жанрови.“ Публикацијата исто така го пофалила сексуалниот тон на албумот, квалитетот на воздржаноста и лабавоста на песните како препознатливи елементи.[18] Џон Парелес од The New York Times ги опишал песните како „еротични и елегантни, полни со еротски теми и сензуални вокали; често, за разновидност, можат да преминат во ранливи, сочувствителни и про-феминистички“ исто така додавајќи дека се „известување за моменталниот звук во клубовите и радијата, иако не се заробени од него“.[17] Вил Ходгинсон од The Times коментирал дека албумот „нема наслов, но има многу класичен и модерен поп соул.“[72] Конрад Тао од Sputnikmusic го пофалил албумот како „спој од великодушност и самоподобрување. Или, подобро кажано, наоѓа самоподобрување во великодушноста.“[73] Грег Кот од Chicago Tribune забележал дека „пејачката бара да биде третирана како еднаква во заседалната како и во постелата“, наоѓајќи елементи од трап музика, панк „пркосење“ и феминистичка теорија.[23]

Еван Ритлевски од The A.V. Club сумаризирал дека Бијонсе успеала да направи „емоционален албум кој е густ и значителен но не е тежок“.[74] Spin го споредил албумот со неговиот претходник 4 (2011), велејќи дека Бијонсе имал подобар звук и содржина.[24] Џим Фарбер од New York Daily News рекол дека иако Бијонсе не била во целосна форма, „им даде на обожавателите многу работи за слушање.“ Исто така кажал дека расположението е претежно „мистериозен транс со еџо и продукција слична на Фил Колинс во раните 1980-ти.“[75] Беј Ник Катучи одEntertainment Weekly го пофалил албумот и неговата моќ и бегство како и „свежиот звук, големите пораки и резонтантниот текст“[26] диодека Consequence of Sound пронашле „неверојатен стилистички опсеѓ прикажан во an ограничувањата на контемплативниот и темен привлечен тон“.[76] Енди Гил од The Independent дал помалку позитивна критика за албумот, велејќи дека феминистичката порака е значајна, но музиката премногу слична со современата Р&Б.[16]

Признанија[уреди | уреди извор]

Иако Бијонсе бил издаден кон крајот на годината и немал можност да биде вклучен во голем број на списоци,[42] бил рангиран како најдобар албум од страна на Билборд,[77] Houston Chronicle[78] и Los Angeles Times,[79] додека Spin го рангирал како најдобар Р&Б албум на годината.[80] Албумот се пробил и во топ 10 листите на Associated Press,[81] HitFix[82] и MTV News,[83] кој го рангирал албумот на петтото место и Digital Spy, на деветтото место.[84] Бијонсе бил рангиран на 11 место на списокот на 25 најпозитивно рецензирани албуми на 2013 составен од Metacritic.[85] Во годишната Pazz and Jop листа критичарите го рангирале албумот на четвртото место.[86] Роберт Кристагау, творецот на листата го рангирал на осумнаесеттото место на својата годишна листа.[87]

Во есејот за магазинот The Barnes & Noble Review, Кристагау напишал дека сексот прикажан во албумот е „највулгарниот и најубедливиот на кој можам да се сетам на снимка или за сексот во бракот“, додека длабочината на песните била поидеална од претходните посериозни песни на Бијонсе.[88] Гита Дајал од магазинот Slate го споредила албумот со Thriller на Мајкл Џексон пофалувајќи го како „недопирлив“ и го прогласила за „голем настан кој врши промена на целата кариера.“[89] Албумот бил опишан како најексплицитниот сексуален албум по Erotica, албум на Мадона издаден во 1998.[18]

Комерцијален настап[уреди | уреди извор]

За време на првиот ден на издавање, Бијонсе продал 80,000 диигитални примероци во првите три часа[90] и 430,000 диигитални примероци во првите 24 часа.[91] Во вториот ден, албумот продал 120,000 дигитално копии што довело до бројка од 550,000.[92] Магазинот Билборд предвидел дека ќе продаде 600,000 диигитални примероци до крајот на неделата на собирање податоци на 15 декември 2013.[91] Бијонсе дебитирал на првото место на листата Billboard 200, со продажба од 617,213 диигитални примероци во првите три дена во САД.[93][94] Ова ѝ го дало петтиот последователен број-еден албум на Бијонсе во Америка, правејќи ја единствениот женски артист чии првите пет последователни студио албуми дебитирале на врвот на табелата.[94] Исто така претставувало и најголемиот број продажби во една недела за жеснка пејачка во 2013 и најголемиот број продажби во соло кариерата на Бијонсе.[94] Подоцна бројот на продажби во првата недела од издавањето на Бијонсе станал четвртиот најголем број продажби во 2013.[94]

Во втората недела, албумот останал на првото место, продавајќи 374,000 копии.[95] Десет дена по издавањето, Бијонсе продал 991,000 копии во САД, станувајќи најпродаваниот албум издаден од женски артист во 2013.[95][96] Во третата недела на првото место албумот продал 310,000 копии со што бројот на продажби во САД достигнал 1.3 милиони, 17 дена по издавањето,[97] станувајќи осмиот најпродаван албум на годината и првиот во историјата да влезе меѓу првите десет најпродавани албуми на годината само три недели по издавањето.[98] Во четвртата недела, бројот на продажби достигнал 1.43 милиони копии, престигнувајќи ги продажбите на, 4, претходниот албум на Бијонсе кој бил издаден во 2011 и продал 1.39 милиони две години по неговото издавање.[99] До 3 април 2014, 1,905,000 копии од Бијонсе биле продадени 1,905,000 САД.[100]

На 16 декември, Apple изјавил дека Бијонсе станал најбрзо продаваниот албум во историјата на iTunes Store, во САД како и во светски рамки.[93] Продал 828,773 диигитални примероци низ светот во првите тридена и го достигнал првото место на табелите на iTunes во 104 држави.[93] Шест дена по издавањето, албумот продал 1 милион диигитални примероци ширум светот на iTunes.[101] Бијонсе дебитирал на петтото место на UK Albums Chart на 15 декември, со продажба од 67,858 диигитални примероци во три дена.[102][103] Според Мартин Талбот, главен во Official Charts Company, „само неколку (ако постојат такви) албуми продале толку диигитални примероци во толку кратко време.“[103] Добил златен сертификат од British Phonographic Industry на 20 декември, за продажба од 100,000 копии.[104] Во петтата недела, албумот се искачил на второто место.[105] Од февруари 2014, Бијонсе продал 300,000 копии во Велика Британија и добил платинест сертификат.[104]

Албумот дебитирал на Канадската Албумска Листа на првото место со 35,000 продадени копии.[106] Дебитирал на дваесет и четвртото место на Француската табела за албуми wсо дводневна продажба од 12,100 диигитални примероци и се искачил на петнаесеттото место во четвртата недела.[107] Во Нов Зеландд, Бијонсе дебитирал на второто место на табелата и добил платинест сертификат, продавајќи 15,000 копии.[108] Во Холандија, албумот дебитирал на врвот на Холандската табела, давајќи ѝ го првиот албум на Бијонсе во таа земја.[109] Во Австралија, Бијонсе се појавил на ARIA табелите на второ место, со продажба од 31,102 диигитални примероци во првата недела.[110] Албумот се искачил на првото место на табелата, станувајќи првиот број-еден албум на Бијонсе во Австралија.[111] Поминал три последователни недели на првото место на табелата и добил платинест сертификат од It spent three consecutive weeks at number one and was certified platinum by the Австралиската музичка индустрска асоцијација со 70,000 продадени копии.[112][113] Според IFPI, во последните 19 дена од 2013 Бијонсе продал 2.3 милиони копии ширум светот.[114] Од јануари 2014, продажбите на Бијонсе се три милиони во светски рамки.[1]

Список на песни[уреди | уреди извор]

Заслугите за албумот се земени од албумот Бијонсе[115][116] и Discogs.[4]

Бијонсе – Диск 1 (ЦД)
Бр. НасловТекстописциПродуцент(И) Траење
1. „Pretty Hurts“  Џошуа Колман, Сиа Фурлер, Бијонсе НоулсAmmo, Ноулс 4:17
2. „Haunted“  Boots, НоулсBoots, Ноулс 6:09
3. „Drunk in Love“ (со Џеј-Зи)Ноулс, Ноел Фишер, Шон Картер, Андре Ерик Проктор, Расул Дијаз, Boots, Брајан Соко, Тимоти Мосли, Џероум ХармонDetail, Ноулс, Тимбаланд[b], Хармон[b], Boots[b], Soko[b] 5:23
4. „Blow“  Фарел Вилијамс, Ноулс, Џејмс Фаунтелрој, Морсли, Хармон, Џастин ТимберлејкВилијамс, Ноулс, Timbaland,[a] Хармон[a] 5:09
5. „No Angel“  Керолин Полачек, Ноулс, ФонтлеројПолачек, Ноулс, Boots[b] 3:48
6. „Partition“  Ноулс, Териус Неш, Тимберлејк, Boots, Мосли, Хармон, Кеј ВејнTimbaland, Хармон, Тимберлејк, Ноулс, Кеј Вејн, Дин[b], Boots[b] 5:19
7. „Jealous“  Фишер, Ноулс, Проктор, Дијаз, Soko, BootsDetail, Ноулс, Boots[b], Hit-Boy[b], Проктор[b] 3:04
8. „Rocket“  Мигел Јонтел Пиментел, Ноулс, Тимберлејк, Мослеј, ХармонTimbaland, Ноулс, Хармон[a] 6:31
9. „Mine“ (со Дрејк)Ноа Шебиб, Обри Греј Брахам, Ноулс, Џордан Кенет Кук Илман, Сидни Омен Браун, WeirНоа Шебиб, Мајид Џордан[b], Браун[b], Ноулс[c] 6:18
10. „XO“  Рајан Тедер, Неш, НоулсТедер, Неш, Ноулс, Hit-Boy[b], HazeBanga Music[b] 3:35
11. „Flawless“ (со Чимаманда Нгози Адичи)Ноулс, Неш, Чонси Холис, Boots, Rey Reel MusicHit-Boy, Ноулс, Rey Reel Music[a], Boots[b] 4:10
12. „Superpower“ (со Френк Оушн)Вилијамс, Френк Оушн, Boots, НоулсВилијамс, Boots[b], Knowles[c] 4:36
13. „Heaven“  Boots, НоулсBoots, Ноулс 3:50
14. „Blue“ (со Блу Ајви)Boots, НоулсBoots, Ноулс 4:26
Вк. траење:
 66:35
Забелешки
  • ^[a] прикажува ко-продуцент
  • ^[b] прикажува додатен продуцент
  • ^[c] прикажува вокален продуцент
  • „No Angel“ е стилизирана како „Angel“.
  • „Flawless“ е стилизирана како „***Flawless“.
Примероци
  • „Partition“ користи француски говор од филмот Големиот Лебовски од 1989, испеан од Фажиба Фахми.
  • „Flawless“ содржи извадоци од говорот „Сите треба да бидеме феминисти“, од Чимаманда Нгози Адичи.
  • „Heaven“ користи извадоци од молитвата „Оче Наш“, рецитирана од Мелиса Варгас на шпански јазик.

Кредити[уреди | уреди извор]

Кредитите се земени од страницата на Бијонсе.[116]

Настапувачи и музичари
  • Бијонсе Ноулс – вокали, позадински вокали
  • Џеј-Зи – вокали (песна 3)
  • Дрејк – вокали (песна 9)
  • Чимаманда Нгози Адичи – вокали (песна 11)
  • Френк Оушн – вокали (песна 12)
  • Блу Ајви Картер – дополнителен вокали (песна 14)
  • Boots – позадински вокали (песни 2, 3, 7, 12), пијано (песна 14), тапани (песна 14), гитара (песна 14), клавијатури (песна 14)
  • Фарел Вилијамс – позадински вокали (песна 4)
  • Timbalanд – позадински вокали (песна 4)
  • Џастин Тимберлејк – позадински вокали (песни 6, 8)
  • Териус Неш – позадински вокали (песни 6, 10), дополнително пијано (песна 10)
  • Рајан Тедер – позадински вокали (песна 10)
  • Кели Роуланд – позадински вокали (песна 12)
  • Мишел Вилијамс – позадински вокали (песна 12)
  • Стефан Скарбек – позадински вокали (песна 12)
  • Квејн Вјат – дополнителен позадински вокали (песна 2)
  • Мелиса Варгас – „Оче Наш“ рецитал (песна 13)
  • Кети Родригес – дувачки инструменти (песна 4)
  • Едисон Еванс – дувачки инструменти (песна 4)
  • Кристал Торес – дувачки инструменти (песна 4)
  • Мајк Скот – гитара (песна 8)
  • Двеј Рајт – бас (песна 8)
  • Маргот – виолина, виолински аранжман (песни 12, 14)
  • Стивен Волф – тапани во живо
Техника
  • Бијонсе – извршна продукција, продукција (песни 1–8, 10, 11, 13, 14), вокална продукција
  • Ammo – продукција (песна 1)
  • Boots – продукција (песни 2, 13, 14), дополнителен продукција (песни 3, 5–7, 11, 12), снимање (песни 2, 13, 14), инструменти (песни 2, 3, 7, 11), дополнителен аранжман (песна 11)
  • Detail – продукција (песни 3, 7)
  • Фарел Вилијамс – продукција (песни 4, 12)
  • Каролин Полачек – продукција (песна 5), снимање (песна 5), синтисајзерско и тапанско програмирање (песна 5)
  • Timbaland – продукција (песни 6, 8), дополнителен продукција (песна 3), ко-продукција (песна 4)
  • Џероум Хармон – продукција (песна 6), дополнителна продукција (песна 3), ко-продукција (песни 4, 8)
  • Џастин Тимберлејк – продукција (песна 6), позадински вокали (песни 6, 8)
  • Кеј Вејн – продукција (песна 6), intro keys anд intro programming (песна 9)
  • Ноа „40“ Шебиб – продукција (песна 9), снимање (песна 9)
  • Териус „The-Dream“ Неш – продукција (песна 10)
  • Рајан Тедер – продукција (песна 10), снимање (песна 10), инструменти и програмирање (песна 10)
  • Hit-Boy – продукција (песна 11), дополнителна продукција (песни 7, 10), дополнително програмирање со тапан (песна 2)
  • Rey Reel Music – ко-продукција (песна 11)
  • Brian Soko – дополнителна продукција (песна 3)
  • Мајк Дин – дополнителна продукција (песна 6)
  • Андре Проктор – дополнителна продукција (песна 7)
  • Мајид Џордан – дополнителна продукција (песна 9)
  • Омен – дополнителна продукција (песна 9), дополнително програмирање со тапан (песна 9)
  • Стјуар Уајт – снимање (сите песни), mixing (песни 2, 3, 4, 6, 11, 13), дигитално уредување и аранжман (песни 4, 12), дополнителен микс (песна 5), микс инжинеринг (песна 7)
  • Крис Годбеј – снимање (песни 4, 6, 8), микс (песна 8)
  • Барт Шудел – снимање (песни 4, 6)
  • Ендру Колман – снимање (песни 4, 12), дигитално уредување и аранжман (песни 4, 12)
  • Ен Минсиели – снимање (песна 6)
  • Ноел Кадастр – снимање (песна 9)
  • DJ Swivel – снимање (песна 11)
  • Џејмс Крос – снимање (песна 12), микс инжинеринг (песни 2, 3, 7, 11, 13), асистент микс инжинеринг (песна 4), асистент инжинеринг (песна 14), мастеринг (песна 1)
  • Мајк Ларсон – снимање (песна 12)
  • Роб Кохен – снимање (песна 13)
  • Џонатан Ли – снимање (песна 14)
  • Рамон Ривас – второстепен инжинеринг (песни 1, 2, 4–11, 13, 14), асистент инжинеринг (песни 3, 12)
  • Роб Сучецк – второстепен инжинеринг (песни 1, 7, 11)
  • Хажиба Фахми – снимање на зборување (песна 6)
  • Дерек Дикси – дополнителни звуци на синтисајзер (песни 1, 3, 6), дополнителен SFX (песна 1), микс консултација (песни 2–4, 6, 7, 11), аранжман на дувачки инструменти (песна 4)
  • Нилс Холоуел-Дхар – дополнителни звуци на синтисајзер (песна 6)
  • Тони Мазерати – миксинг (песни 2, 3, 6, 7, 11–14)
  • Ендру Шепс – миксинг (песни 5, 10)
  • Ноел Кемпбел – миксинг (песна 9)
  • Џастин Хергет – микс инжинеринг (песни 2, 4, 7, 11) асистент микс инжинеринг (песни 3, 5, 6, 12), асистент инжинеринг (песни 10, 13, 14)
  • Тајлер Скот – асистент миксинжинеринг (песна 2), асистент инжинеринг (песна 11)
  • Мет Вебер – асистент инжинеринг (песни 4, 6, 8, 12)
  • Џон Кастели – асистент инжинеринг (песна 12)
  • Кристијан Хамфрис – асистент инжинеринг (песна 13)
  • Паул Павао – асистент микс инжинеринг (песна 4)
  • Едвард Валдејули – асистент микс инжинеринг (песна 4)
  • Крис Таброн – микс инжинеринг (песна 6), асистент микс инжинеринг (песна 12)
  • Мет Вигерс – асистент микс инжинеринг (песна 6)
  • Крис Кенон – асистент микс инжинеринг (песна 8)
  • Карлос Перездеанда – второстепен инжинеринг асистент (песна 7)
  • Том Којн – мастеринг (песни 2–14)
  • Аѕа Мерил – мастеринг (песни 2–14)

Историја на издавање[уреди | уреди извор]

Регион Датум Формат Издавачка куќа Навод
Целиот свет December 13, 2013 Дигитално спуштање Parkwood Entertainment, Columbia [117]
Австралија 20 декември 2013 ЦД+ДВД [118]
Франција [107]
Нов Зеланд [119]
Полска [120]
Обединетото Кралство [121]
САД [122][123]
Мексико 26 декември 2013 [124]
Турција 3 јануари 2014 [125]
Португалија 13 јануари 2014 [126]
Јапонија 12 февруари 2014 Sony Music Entertainment Japan [127]

Белешки[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Покрај тоа што песните „Standing on the Sun“ и „Grown Woman“ биле отстранети од албумот, „Grown Woman“ била додена како бонус видео на ДВД-то од албумот.[4]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ 1,0 1,1 „Beyonce – kolejne rekordy nowej płyty!“ (полски). Sony Music Poland. January 17, 2014. Архивирано од изворникот на 2020-09-21. Посетено на January 19, 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 PR Newswire (13 декември 2013). "BEYONCÉ Available Worldwide Now". Соопштение за печат.  посет. 13 декември 2013 г
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Геј, Џоунс (11 февруари 2013). „Beyoncé Knowles: The Queen B“. Vogue. Архивирано од изворникот на 2013-12-14. Посетено на 4 април 2014.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 „Beyoncé – Beyoncé (CD, Album)“. Discogs. Посетено на 4 април 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Ноулс, Бијонсе (Режисер) (30 декември 2013). „"Self Titled" Part 2. Liberation“ (Краток филм, документарец). Посетено на 4 април 2014.
  6. ↑ 6,0 6,1 Ноулс, Бијонсе (Режисер) (December 17, 2013). „"Self Titled" Part 2. Imperfection“ (Краток филм, документарец). Посетено на 4 април 2014.
  7. ↑ Крег, Мајкл (4 април 2014). „New music: Beyoncé – Bow Down/I Been On“. The Guardian. Посетено на 16 март 2013.
  8. ↑ 8,00 8,01 8,02 8,03 8,04 8,05 8,06 8,07 8,08 8,09 8,10 8,11 8,12 8,13 Хемп, Ендру; Рамирес, Ерика (13 декември 2013). „Beyonce, Beyonce: Track-By-Track Review“. Билборд. Посетено на 4 април 2014.
  9. ↑ 9,0 9,1 Грин, Џејсон (21 јануари 2014). „Beyoncé's Muse“. Pitchfork Media. Архивирано од изворникот на 2014-08-22. Посетено на 5 април 2014.
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 Ноулс, Бијонсе (Режисер) (25 декември 2013). „"Self Titled" Part 3. Run 'N Gun“ (Краток филм, документарец). Посетено на 4 април 2014.
  11. ↑ „Who Is Yoncé? Beyonce Explains The Birth Of Her New Alter Ego [VIDEO]“. Chicago Defender. 4 април 2014. Архивирано од изворникот на 2014-02-02. Посетено на 27 март 2014.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 Хемп, Ендру (December 13, 2013). „How Beyonce's 'Beyonce' Stayed Secret Until the Day of Release, Its First Singles“. Билборд. Prometheus Global Media. Посетено на December 14, 2013.
  13. ↑ „Beyoncé – Beyoncé“. Discogs. Посетено на 14 декември 2013.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 Mackay, Emily. „Beyonce – Beyonce“. New Musical Express. Посетено на 17 декември 2013.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 Шефилд, Роб (December 14, 2013). „'Beyoncé' Album Review“. Rolling Stone. Посетено на December 14, 2013.
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 Gill, Andy (13 декември 2013). „Beyoncé review: Beyonce's new album is an unashamed celebration of very physical virtues“. The Independent. Посетено на 14 декември 2013.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 17,4 Парелес, Џон (December 13, 2013). „A December Surprise, Without Whispers (or Leaks)“. The New York Times. Посетено на December 13, 2013.
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 18,3 18,4 18,5 18,6 McCormick, Neil (13 декември 2013). „Beyoncé, album review: 'the most X-rated pop album since Madonna's Erotica'“. Telegraph Media Group. Посетено на 13 декември 2013.
  19. ↑ 19,00 19,01 19,02 19,03 19,04 19,05 19,06 19,07 19,08 19,09 Empire, Kitty (13 декември 2013). „Beyoncé: Beyoncé – review“. The Observer. Посетено на 13 декември 2013.
  20. ↑ MCDonald, Soyara Nadia (December 28, 2013). „Finally free of Sasha Fierce, Beyoncé is a 'Grown Woman'“. The Washington Post. Посетено на January 7, 2014.
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 Батан, Кери (January 6, 2013). „Beyoncé: Beyoncé“. Pitchfork. Посетено на March 17, 2014.
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 Вуд, Мајкл (December 14, 2013). „Album review: 'Beyonce' is full of surprises“. Los Angeles Times. Посетено на December 14, 2013.
  23. ↑ 23,00 23,01 23,02 23,03 23,04 23,05 23,06 23,07 23,08 23,09 Кот, Грег (December 14, 2013). „'Beyonce' album review: More than the delivery is a surprise“. Chicago Tribune. Посетено на December 14, 2013.
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 Мистри, Anupa (December 16, 2013). „Beyonce Outdoes Herself (and Everyone Else) With the Humanizing, Superhuman 'Beyonce'“. Spin. Посетено на December 16, 2013.
  25. ↑ 25,0 25,1 Lobenfeld, Clare (13 декември 2013). „First Impressions of Beyoncé's New Album“. Complex. Посетено на 17 март 2014.
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 26,3 26,4 Катучи, Ник (December 13, 2013). „Beyoncé“. Entertainment Weekly. Архивирано од изворникот на 2014-10-16. Посетено на December 13, 2013.
  27. ↑ 27,0 27,1 МекКорник, Нил (13 декември 2013). „Beyonce, track by track review“. The Telegraph. Посетено на 19 јануари 2014.
  28. ↑ 28,0 28,1 28,2 28,3 28,4 28,5 28,6 28,7 Wass, Mike (13 декември 2013). „Beyonce's 'Beyonce': Track-By-Track Album Review“. Idolator. Посетено на 14 декември 2013.
  29. ↑ Линч, Џоу (13 декември 2013). „Beyonce's Surprise Album: A Track-by-Track Breakdown“. Fuse. Посетено на 30 јануари 2014.
  30. ↑ Вортхам, Џена (December 20, 2013). „Bingeing on Beyoncé: The Ripple Effect“. The New York Times. Посетено на December 22, 2013.
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 31,3 Добинс, Аманда (December 18, 2013). „Beyoncé's Creative Director Todd Tourso on Her New Album and Keeping Secrets“. Vulture. Посетено на December 23, 2013.
  32. ↑ 32,0 32,1 Ноулс, Бијонсе (Режисер) (December 13, 2013). „"Self Titled" Part 1. The Visual Album“ (Краток филм, документарец). Посетено на March 26, 2014.
  33. ↑ Хил, Ник (December 22, 2013). „Beyoncé Talks Personal New Album And Secretive Video Shoots“. Contactmusic.com. Посетено на December 22, 2013.
  34. ↑ Soderberg, Brandon (December 16, 2013). „Navigating Beyoncé's Self-Titled Video Cycle“. Посетено на December 22, 2013. Text "newspaperVice" ignored (help)
  35. ↑ Макаречи, Киа (July 24, 2013). „Beyonce's Album Delays Are Nothing But Rumors, Singer's Rep Says“. The Huffington Post. Посетено на July 24, 2013.
  36. ↑ „An Exclusive Q&A With Columbia Chairman Rob Stringer“. Hits Double Daily. December 9, 2013. Архивирано од изворникот на 2013-12-09. Посетено на March 26, 2014.
  37. ↑ Александер, Ела (December 13, 2013). „Beyoncé Makes Music History“. Vogue. Архивирано од изворникот на 2014-08-05. Посетено на December 13, 2013.
  38. ↑ Џејсон Липсхатз; Ендру Хемп (December 11, 2013). „Beyonce Unexpectedly Releases New Self-Titled 'Visual Album' on iTunes“. Билборд. Посетено на December 11, 2013.
  39. ↑ „Beyonce puts surprise album on iTunes“. BBC News. December 13, 2013. Посетено на December 13, 2013.
  40. ↑ Килс, Хазел (December 13, 2013). „'Beyonce' Made the Internet Explode Today“. Rolling Stone. Посетено на December 14, 2013.
  41. ↑ 41,0 41,1 Липсхатз, Џејсон (December 13, 2013). „Beyonce's Surprise Album: 20 Tweets From Mind-Blown Musicians“. Билборд. Prometheus Global Media. Посетено на December 14, 2013.
  42. ↑ 42,0 42,1 Робинсон, Питер (January 1, 2014). „Beyoncé has reinvented how to release an album. Over to you, Adele“. The Guardian. Посетено на January 2, 2014.
  43. ↑ 43,0 43,1 Кристман, Ед (December 20, 2013). „Amazon Not Stocking New Beyonce CD Following iTunes Exclusive“. Билборд. Посетено на December 21, 2013.
  44. ↑ Колфилд, Кејт (December 16, 2013). „Target not selling Beyonce's new album“. Билборд. Prometheus Global Media. Посетено на December 21, 2013.
  45. ↑ „Just in Time for the Holidays, Starbucks Offers Beyoncé's Self-Titled Album“. Herald Online. December 20, 2013. Архивирано од изворникот на 2013-12-24. Посетено на December 21, 2013.
  46. ↑ „Beyoncé screens visual album in New York“. Rap-Up. December 21, 2013. Посетено на December 22, 2013.
  47. ↑ Фем, Алекс (December 26, 2013). „Beyonce Album Pirated 240,000 Times (Report)“. Билборд. Посетено на December 31, 2013.
  48. ↑ Greenburg, Zack (December 30, 2013). „Music Industry Winners 2013: Beyonce, Streaming, Rap DJs“. Форбс. Посетено на December 31, 2013.
  49. ↑ Колман, Миријам (December 14, 2013). „Beyonce Gives 'XO' Its Live Debut“. Rolling Stone. Посетено на December 18, 2013.
  50. ↑ Вардон, Елена (December 17, 2013). „Concert Review: Beyoncé sizzled yet again with all her personas in a triumphant Toronto return“. National Post. Посетено на December 18, 2013.
  51. ↑ Argyropulo-Palmer, Caroline (January 26, 2014). „Mr and Mrs Carter open the Grammys“. The Times. Посетено на January 26, 2014.
  52. ↑ Hogan, Michael (19 February 2014). „Brit Awards 2014: Live“. The Telegraph. Архивирано од изворникот на 2014-02-19. Посетено на 2014-05-23.
  53. ↑ Бурн, Дијан (February 25, 2014). „Review: Beyonce @ Phones 4u Arena“. Manchester Evening News. Посетено на March 17, 2014.
  54. ↑ 54,0 54,1 „Beyonce' XO – Radio Date – Italy“. Sony. Архивирано од изворникот на 2013-12-19. Посетено на December 17, 2013.
  55. ↑ „Urban/UAC Future Releases“. All Access. Архивирано од изворникот 2013-12-17. Посетено на December 17, 2013.
  56. ↑ „Top 40 Rhythmic Future Releases“. All Access. Архивирано од изворникот 2013-12-17. Посетено на December 17, 2013.
  57. ↑ „Top 40/M Future Releases“. All Access. Архивирано од изворникот 2013-12-17. Посетено на December 17, 2013.
  58. ↑ 58,0 58,1 „Beyonce Chart History – The Hot 100“. Билборд. Посетено на May 6, 2014.
  59. ↑ „Beyonce's 618K Coup“. Hits Daily Double. Посетено на December 17, 2013.[мртва врска]
  60. ↑ Trust, Gary (February 5, 2014). „Katy Perry Tops Hot 100, Beyonce Bounds to No. 2“. Билборд. Посетено на February 5, 2014.
  61. ↑ „Beyoncé feat. Jay-Z – Drunk in Love“. Australian-charts.com. Hung Medien. Посетено на May 6, 2014.
  62. ↑ „Archive Chart“. Official Charts Company. February 8, 2014. Посетено на February 5, 2014.
  63. ↑ „American single certifications – Beyoncé“. Recording Industry Association of America. Архивирано од изворникот на 2014-02-14. Посетено на May 6, 2014.
  64. ↑ „Urban/UAC Future Releases“. All Access. Архивирано од изворникот 2014-02-24. Посетено на 2014-05-23.
  65. ↑ Trust, Gary (May 5, 2014). „Chart Highlights: Beyonce Scores 20th Dance Club Songs No. 1 With 'Partition'“. Билборд. Посетено на May 6, 2014.
  66. ↑ „Beyoncé Exclusive: Watch the Official Video for "Pretty Hurts"“. Time. April 24, 2014. Посетено на April 24, 2014.
  67. ↑ „Available For Airplay“. FMQB. Архивирано од изворникот 2014-05-14. Посетено на 2014-05-23.
  68. ↑ 68,0 68,1 „Critic Reviews for Beyoncé“. Metacritic. December 13, 2013. Посетено на December 13, 2013.
  69. ↑ Келман, Енди (December 17, 2013). „Beyoncé – Beyoncé“. AllMusic. Посетено на December 23, 2013.
  70. ↑ Кинкемани, Сал (December 14, 2013). „Beyoncé: Beyoncé“. Slant Magazine. Посетено на March 17, 2013.
  71. ↑ „Beyonce's surprise album gets rave reviews: 'It's a winner'“. The New Zealand Herald. December 16, 2013. Посетено на March 25, 2014.
  72. ↑ Hodgkinson, Will (December 13, 2013). „First review of Beyoncé video album“. The Times. Посетено на December 13, 2013.
  73. ↑ Тао, Конрад. „Beyonce – Beyonce“. Sputnikmusic. Посетено на March 25, 2013.
  74. ↑ Ритлевски, Еван (December 16, 2013). „Beyoncé's surprise album is her most substantial and also her most human“. The A.V. Club. Посетено на December 31, 2013.
  75. ↑ Фарбер, Џим (December 13, 2013). „'BEYONCE' album review: Pop's warrior shows new side on tracks like 'Blue,' 'Drunk in Love'“. New York Daily Times. Посетено на December 13, 2013.
  76. ↑ Босман, Крис (December 16, 2013). „Album Review: Beyoncé – Beyoncé“. Consequence of Sound. Посетено на March 25, 2013.
  77. ↑ Вит, Вред (December 19, 2013). „15 Best Albums of 2013: Critics' Picks“. Билборд. Посетено на December 19, 2013.
  78. ↑ Гера, Џои (December 24, 2013). „Beyoncé dominates on best album of the year list“. Houston Chronicle. Посетено на December 30, 2013.
  79. ↑ Lewis, Randy (December 30, 2013). „Beyoncé and Kanye West lead Times top albums of 2013 list“. Los Angeles Times. Посетено на December 30, 2013.
  80. ↑ Shepherd, Julianne (December 17, 2013). „SPIN's 20 Best R&B Albums of 2013“. Spin. Посетено на December 30, 2013.
  81. ↑ Fekadu, Mesfin; Талбот, Крис (December 16, 2013). „AP Writers' Top 10 2013 Albums Include Beyoncé, Kanye West“. The Huffington Post. Посетено на December 19, 2013.
  82. ↑ Њуман, Мелинда (December 27, 2013). „Top 10 Albums of 2013: From Beyoncé to Bowie“. HitFix. Посетено на December 30, 2013.
  83. ↑ Montgomery, James (December 17, 2013). „Best Albums of 2013: Does Beyoncé Bow Down To Yeezus?“. MTV News. Посетено на December 19, 2013.
  84. ↑ Копси, Робер (December 17, 2013). „Digital Spy's top albums of 2013 (15–1)“. Digital Spy. Посетено на December 17, 2013.
  85. ↑ Дајец, Џејсон (December 19, 2013). „Best Albums of 2013“. Metacritic. Архивирано од изворникот на 2016-11-13. Посетено на December 19, 2013.
  86. ↑ МекДоналд, Глен. „Pazz & Jop Statistics“. Furia.com. Посетено на January 15, 2014.
  87. ↑ Christgau, Robert (January 24, 2014). „The 2013 Dean's List“. The Barnes & Noble Review. Посетено на January 28, 2014.
  88. ↑ Christgau, Robert (January 24, 2014). „The Consensus Has Consequences“. The Barnes & Noble Review. Посетено на January 28, 2014.
  89. ↑ Дајал, Гита. „Daft Punk and Beyoncé: Why did both acts try to remake Michael Jackson's Thriller this year?“. Slate. Посетено на January 6, 2014.
  90. ↑ Петролуонго, Силвио (December 13, 2013). „Beyoncé's Surprise Album Trending Towards No. 1 on Billboard 200“. Billboard. Посетено на December 14, 2013.
  91. ↑ 91,0 91,1 Петролуонго, Силвио (December 14, 2013). „Beyonce Bound for No. 1 As Sales Soar Past 400,000“. Billboard. Посетено на December 14, 2013.
  92. ↑ Колфилд, Киет (December 15, 2013). „'Beyonce' Sales Grow to 550k-Plus, Set for No. 1“. Billboard. Посетено на December 16, 2013.
  93. ↑ 93,0 93,1 93,2 Ramsay, Jennifer. „BEYONCÉ Shatters iTunes Store Records With 828,773 Albums Sold in Just Three Days“. Apple. Посетено на December 16, 2013.
  94. ↑ 94,0 94,1 94,2 94,3 „It's Official: Beyoncé Makes History With Fifth No. 1 Album“. Billboard. December 17, 2013. Посетено на December 17, 2013. На |first= му недостасува |last= (help)
  95. ↑ 95,0 95,1 Колфилд, Кејт (December 26, 2013). „Beyoncé Spends Second Week at No. 1 on Billboard 200 Chart“. Billboard. Посетено на December 26, 2013.
  96. ↑ Грин, Пол (December 27, 2013). „Chart Watch: Beyoncé Takes Female Record“. Yahoo! Music. Посетено на December 28, 2013.
  97. ↑ Кофлед, Кејт (January 2, 2014). „Beyoncé Leads for Third Week at No. 1 on Billboard 200 Chart“. Billboard. Посетено на January 2, 2014.
  98. ↑ Грин, Пол (January 2, 2014). „The Top 10 Albums and Songs of 2013“. Yahoo! Music. Посетено на January 2, 2014.
  99. ↑ Колфилд, Кејт (January 8, 2014). „'Frozen' Soundtrack Storms to Top Of Billboard 200“. Los Angeles: Billboard. Посетено на January 9, 2014.
  100. ↑ Харлинг, Даниел (April 3, 2014). „Hip Hop Album Sales: Week Ending 3/30/2014“. HipHop DX. Cheri Media Group. Посетено на April 2, 2014.
  101. ↑ Макаречи, Киа (December 18, 2013). „Beyoncé's Album Sales Cross 1 Million In iTunes“. The Huffington Post. Посетено на December 18, 2013.
  102. ↑ Џоунс, Алан (December 16, 2013). „Official Charts Analysis: Lily Allen track returns to No.1 on 47k sales“. Music Week. Intent Media. Посетено на December 22, 2013.
  103. ↑ 103,0 103,1 Lane, Daniel (December 15, 2013). „Beyoncé gatecrashes Top 5 after just 48 hours on sale!“. Official Charts Company. Посетено на December 15, 2013.
  104. ↑ 104,0 104,1 „BPI – Certified Awards Search: Beyoncé Knowles“. British Phonographic Industry. Архивирано од изворникот на 2016-09-17. Посетено на December 21, 2013.
  105. ↑ Rigby, Sam (January 12, 2014). „Ellie Goulding keeps UK album No.1 with 'Halcyon'“. Digital Spy. Архивирано од изворникот на 2014-01-13. Посетено на January 13, 2014.
  106. ↑ Cross, Alan (December 18, 2013). „Weekly Music Sales Report: 18 December 2013“. A Journal of Musical Things. Посетено на December 19, 2013.
  107. ↑ 107,0 107,1 Hamard, Jonathan (December 17, 2013). „Beyoncé : les chiffres des ventes françaises de son nouvel album“ (француски). Charts in France. Посетено на December 17, 2013.
  108. ↑ „Albums – 23 DECEMBER 2013“. Official New Zealand Music Chart. Recorded Music NZ. Посетено на December 20, 2013.
  109. ↑ „Beyoncé – Beyoncé“. GfK Dutch Charts. Hung Medien. Посетено на December 21, 2013.
  110. ↑ Cashmere, Paul (December 23, 2013). „Michael Buble Sales Beat Pink and Beyoncé“. Noise11. Noise Network. Посетено на December 23, 2013.
  111. ↑ Fitzsimons, Scott (January 4, 2014). „BEYONCÉ BOUNCES TO FIRST AUSTRALIAN #1“. The Music AU. Архивирано од изворникот на 2014-06-06. Посетено на January 4, 2014.
  112. ↑ Рајан, Гевин (January 18, 2014). „ARIA Albums: Beyoncé Stays on Top“. Noise11. Noise Network. Посетено на January 19, 2014.
  113. ↑ „ARIA Australian Top 50 Albums Chart“. ARIA Charts. January 13, 2014. Посетено на January 11, 2014.
  114. ↑ „Music subscription revenues help drive growth in most major markets“. IFPI. March 18, 2014. Архивирано од изворникот на 2014-03-18. Посетено на March 18, 2014.
  115. ↑ Предлошка:Наведена мрежна страница notes
  116. ↑ 116,0 116,1 „Beyonce Album Credits“. Beyonce. December 14, 2013. Архивирано од изворникот 2013-12-21. Посетено на December 21, 2013.
  117. ↑ „BEYONCÉ AVAILABLE WORLDWIDE NOW“. Columbia Records. December 13, 2013. Архивирано од изворникот на 2013-12-16. Посетено на December 16, 2013.
  118. ↑ „Beyonce – CD/DVD“. Sanity. Архивирано од изворникот на 2013-12-19. Посетено на December 20, 2013.
  119. ↑ „Beyonce – Beyonce“. JB Hi-Fi. Архивирано од изворникот на 2014-10-17. Посетено на January 12, 2014.
  120. ↑ „Beyonce – Beyonce“ (полски). Empik. Посетено на December 15, 2013.
  121. ↑ „Beyonce [CD+DVD]“. Sainsbury's Entertainment. Архивирано од изворникот на 2013-12-16. Посетено на December 16, 2013.
  122. ↑ Caulfield, Keith (December 16, 2013). „Target Won't Sell Beyoncé's New Album“. Billboard. Посетено на December 16, 2013.
  123. ↑ „Beyonce (Explicit) (CD/DVD)“. Walmart. December 20, 2013. Посетено на December 22, 2013.
  124. ↑ „BEYONCE (CD + DVD) (EXPLICIT VERSION)“. Mixup. Архивирано од изворникот на 2013-12-19. Посетено на December 18, 2013.
  125. ↑ „BEYONCE (CD + DVD)“. D&R. Посетено на December 22, 2013.
  126. ↑ „Beyoncé (CD+DVD)“. Fnac. Архивирано од изворникот на December 31, 2013. Посетено на December 31, 2013.
  127. ↑ „Beyonce CD+DVD“. CDJapan (јапонски). Посетено на December 23, 2013.
Студиски албуми
Албуми во живо
EP албуми
Видео албуми
Турнеи и средби
Филмографија
Малопродажна трговија
Поврзани статии
Dangerously in Love
„Crazy in Love“ · „Baby Boy“ · „Me, Myself and I“ · „Naughty Girl“
#1's
B'Day
„Déjà Vu“ · „Ring the Alarm“ · „Irreplaceable“ · „Beautiful Liar“ · „Get Me Bodied“ · „Green Light“
I Am... Sasha Fierce
„If I Were a Boy“ · „Single Ladies (Put a Ring on It)“ · „Diva“ · „Halo“ · „Ego“ · „Sweet Dreams“ · „Broken-Hearted Girl“ · „Video Phone“
4
Поврзани синглови
Саундтрак синглови
„Work It Out“ · „Fighting Temptation“ · „Listen“ · „At Last“
Промоционални синглови
„Daddy“ · „Summertime“ · „One Night Only“ · „Upgrade U“ · „Fever“ · „Why Don't You Love Me“ · „1+1“
Други песни
„Dangerously in Love 2“ · „The Closer I Get to You“ · „Suga Mama“ · „Kitty Kat“ · „Freakum Dress“ · „Flaws and All“ · „Still in Love (Kissing You)“ · „Honesty“ · „God Bless the USA“ · „Radio“ · „Countdown“


Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Бијонсе_(албум)&oldid=5120080“