Биндхемит
| Биндхеимит | |
|---|---|
| Општо | |
| Категорија | минерал |
| Формула | (Pb, Ca)2-xSb25+6-7 · nH2O |
| Распознавање | |
| Боја | Жолта, жолтеникаво зелена, зелена, кафеава, црвено-кафеава, сива, бела |
Биндхеимит ((Pb,Ca)2-x Sb25+6-7·nH2O ) е минерал од класата на оксиди, пирохлорна супергрупа од групата стибиконит. Именуван по германскиот хемичар Јохан Јакоб Биндхајм, кој прв го анализирал овој минерал[1] од рудникот Николаевски (област Нерчински), иако не идентификувал антимон во него. Антимонот бил идентификуван со повторна анализа од Кристофер Генрих.
Сининими: стибиогаленит, блениерит, мофразит, блумит, пфафит, антимон-олово спар, волхит.
Карактеристичен исцедок
[уреди | уреди извор]Земјени или густи акумулации, честоо опалесцентни, понекогаш кори, нодули и агрегати во облик на бубрег со концентрична слоевитост[2].
Карактеристики на минералот
[уреди | уреди извор]Структура и морфологија на кристалите
[уреди | уреди извор]Коцкест кристален систем. Вселенска група: Fd3m. Параметри на ќелијата а0 од 1,039 до 1,05нм; ниските вредности од а0 се карактеристични за биндхеимитот, во кој Pb е делумно заменет со Ca. Вештачки Pb2Sb2O7 има a a 0 = 1,068 нм, Ca2Sb2O7 — 1,03 нм; Z = 8. Структура од типот на пирохлор, изоструктурна со стибиконит[3].
Физички својства
[уреди | уреди извор]Не се ѕабележува расцеп. Преломот е конхоидна. Цврстина 4-4,5. Специфична тежина 4,6-5,6. Боја жолта, жолтеникаво-зелена, зелена, кафеава, црвено-кафеава, сива, бела. Сјајот е смолест и едноличен во ѕемјените сорти. Непрозирен до прозирен [2].
Микроскопски карактеристики
[уреди | уреди извор]Во тенки делови, во пропуштена светлина, жолта или кафеава во раѕлични нијанси. Претежно изотропни, понекогаш аномално анизотропни. n = 1,83-1,93. Во рефлектираната светлина таа е сива. Рефлексивност 9%. Внатрешните рефлекси се сиви, жолтеникаво-кафеави [2] .
Хемиски состав и својства
[уреди | уреди извор]Составот на биндхеимит е променлив, Ca може делумно да го замени Pb. Постојат сорти на среден состав помеѓу бандхеимит и хидромеит, кои не содржат Pb. Забележани се нечистотии од Ag (заменува Pb) и Bi. Содржината на вода многу варира. Групите на Хидроксил не се цврсто воспоставени. Кога се третира со NHO3, биндхеимитот се распаѓа за да ослободи антимон оксид. Кога се изложени на HCl, се формира талог од олово хлорид. Кога се загрева во затворена цевка, испушта вода и потемнува. Пред цевката за дување, јагленот произведува метално зрно со подолга изложеност, јагленот се покрива со облога што содржи оксиди на антимон и олово[2].
Наоѓалишта
[уреди | уреди извор]Вообичаен минерал во зоната на оксидација на наслаги во кои се јавуваат хипогени минерали од олово и антимон, главнобуланжерит, џамсонит, цинкенит и бороинит. Биндехемитот понекогаш формира псевдоморфози на овие минерали, како и тетраедрит, гален и миметезит. Во најголем дел, биндхемитот е тесно поврзан со разни секундарни минерали на антимон и олово, понекогаш со карбонати и лимонит, и често формира мешавини со овие минерали. Во Русија, се наоѓа во голем број депозити во Трансбајкалија како производ на промени во булангерит (област Нерчинск и Рудникот екатеринински), миметезит (рудник Екатеринински); тоа е придружено со хрисокола, скородит, лимонит и други хипергенски минерали.Формирањето на биндхемит од бледа руда и галена било забележано во рудникот Благодатни на Урал.Во депозитите На Оберцеиринг (Австрија), формирањето на биндхамит е поврзано со промена во бурнонит.Во Камерата Корнело и во Горно (Италија), биндхајмитот е поврзан со флуорит иразни карбонати. .Во САД во Калифорнија, во оксидираните руди на галена-тетраедрит, биндхемитот е забележан во асоцијација со англезит, церусит и други секундарни оловни минерали.Како производ на оксидација На Џамсонит, биндхемитот се наоѓа на голем број места во Невада, во Монтезума, формира големи акумулации слични на вени, придружени со перусит и гипс.Тоа е типично за оксидирани руди во Коер Д' Ален Ајдахо, САД).Во Австралија познат е во Пристаништето Клисура во соработка со церусит, англезит, каолинит. Покрај тоа, се забележува северно од Планинат Иса (Квинсленд, Австралија) во форма на кора во мали пукнатини и празнини, придружени со малахит и азурит[2].
Вештачко производство
[уреди | уреди извор]Добиен е безводен аналог на биндхеимит (со пирохлорна структура) од составот Pb2Sb2O7.
Сорти
[уреди | уреди извор]Содржи Ag - коронговит. Прашкаст, понекогаш нејасно ламеларен. Цврстина на Мосовата скала 2,5-3. Специфична тежина 5.5. Бојата на надворешниот дел на кластерите е сиво-жолта, внатрешниот дел е потемен, со слаб смолест сјај. Пронајден е и во рудниците во регионот Коронго ( Анкаш, Перу)[2].
Литература
[уреди | уреди извор]Празен навод (help)
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Kwee, Yaung; Soe, Khin (2021). „Soil quality of the tea and apple-growing sites in Mindat District, Chin state, Myanmar: A preliminary study“. Zemljiste i biljka. 70 (1): 27–40. doi:10.5937/zembilj2101027k. ISSN 0514-6658.
- 1 2 3 4 5 6 Чухров 1967.
- ↑ „Contents, Vol. 135, 1967“. Dermatology. 135 (6): I–VIII. 1967. doi:10.1159/000254219. ISSN 1018-8665.