Бизмутинит
| Бизмутинит | |
|---|---|
 Бизмутинит од Бигенден, Квинсленд, Австралија | |
| Општо | |
| Категорија | сулфиден минерал |
| Формула | Bi2S3 |
| Штрунцова класификација | 2.DB.05a |
| Просторна група | Pbnm |
| Распознавање | |
| Боја | оловно сива до калајно бела, со жолтеникава или преливна саѓа. |
| Хабитус | тенкопризмен до иглест, масивно плочкест |
| Кристален систем | орторомпски |
| Цепливост | [010] совршена |
| Прелом | нерамномерен |
| Жилавост | кршлив, засечив |
| Цврстина на Мосовата скала | 2 |
| Сјај | метален |
| Огреб | оловно сив |
| Специфична тежина | 6,8 - 7,2 |
| Оптички својства | непроѕирен |
| Наводи | [1][2][3] |
Бизмутинит — минерал сочинет од бизмут сулфид (Bi2S3), важна руда од која се добива бизмутот. Кристалите се челично сиви до валкано бели со метален сјај. Доволно се меки за да се гребат со нокт, но сепак се прилично густи.
Образува низа со со оловно-бакарно-бизмутниот минерал ајкинит (PbCuBiS3).[3]
Се јавува во хидротермални жили со турмалиноносни бакарни жили принадлежни на гранитот, во извесни високотемпературни златни жили, како и во скорешни наслаги од вулкански издуви. Принадлежни минерали се самородниот бизмут, ајкинитот, арсенопиритот, станитот, галенитот, пиритот, халкопиритот, турмалинот, волфрамитот, каситеритот и кварцот.[1]
Минералот е првпат забележан во 1832 г. во рудниците на Потоси, Боливија.[2]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 Бизмутинит — Прирачник за минерали (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Бизмутинит — Webmineral (англиски)
- ↑ 3,0 3,1 Податоци за бизмутинитот на Mindat (англиски)
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
Бизмутинит на Ризницата ?- Бизмутинит на Mindat (англиски)
- Бизмутинит — Атлас на минералите (германски)
- Бизмутинитот на базата на кристални структури на „Американски минералог“ (англиски)
 | Оваа статија за минерал е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |