Прејди на содржината

Берни Сандерс

Од Википедија — слободната енциклопедија
Берни Сандерс

Берни Сандерс (англиски: Bernie Sanders; роден на 8 септември 1941 година) — американски политичар. Како претставник на сојузната држава Вермонт, тој станал американски сенатор во 2007 година, а пред тоа бил член на Претставничкиот дом на САД. Поголемиот дел од својот политички ангажман го поминал како независен политичар, но повремено соработувал со Демократската партија.

Берни Сандерс бил главниот противник на Хилари Клинтон за номинацијата на Демократската партија на претседателските избори во САД во 2016 година.

Сандерс се декларира како демократски социјалист и прогресивец.[1][2][3]

Младост и образование

[уреди | уреди извор]

Сандерс е роден во полско-еврејско семејство на 8 септември во 1941 година во Бруклин, Њујорк .[4] За политиката се заинтересирал уште на рана возраст. За време на Втората светска војна, многу роднини на Сандерс биле убиени во холокаустот, што влијаело на него да сфати дека политиката е многу важна во животот на луѓето. Основно образование го завршил во училиштето „П. С. 197" во Бруклин. Средното образование го завршил во училиштето „Џејмс Медисон", исто така во Бруклин. Студирал на колеџот Бруклин од 1959 година до 1960 година пред да се префрли на Универзитетот во Чикаго и да дипломира политички науки во 1964 година.

Од 1968 гoдина живее во Бeрлингтон, најголемиот град во Вермонт.

Политичка програма

[уреди | уреди извор]

Во политика, Сандерс промовира социјалдемократска програма заснована на скандинавскиот модел, која вклучува универзално достапно јавно здравство и образование, повисоки даноци за супербогатите со цел да се прераспредели богатството, развој на механизми за социјална заштита, платено родителско отсуство, зголемување на минималната плата, енергетска политика заснована на обновливи извори на енергија за заштита на животната средина, донесување закони за контрола на оружјето, реформа на законот за имиграција и почитување и развој на човековите и малцинските права, вклучувајќи ги и правата на ЛГБТ заедницата. Кога станува збор за надворешната политика, Сандерс силно поддржува намалени воени трошоци, поголема дипломатија и меѓународна соработка и става поголем акцент на правата на работниците и прашањата за животната средина во меѓународни трговски договори.

Политички живот

[уреди | уреди извор]
Берни Сандерс, април 2017 година.

Политичката кариера на Берни Сандерс е многу невообичаена за некој американски политичар. Од самиот почеток се карактеризира со активизам:

  • Собирал финансиски средства за корејските деца сираци од Корејската војна во 1950тите.
  • Бил уапсен поради кршење на прописите за расна сегрегација.
  • Марширал на протест во Вашингтон заедно со Мартин Лутер Кинг.
  • Уште пред 40 години се залагал за целосни права на ЛГБТ заедницата.
  • Ги бранел жртвите на американскиот империјализам во Јужна Америка и патувал во Никарагва.
  • Противник е на сите реформи кои ја намалуваат социјалната помош.
  • Целата своја политичка кариера се бори за укинување на смртната казна.
  • Гласал против укинување на бесплатното образование за затворенците.
  • Се побунил против политиките на ММФ-а кои ги осиромашуваат работниците.
  • Водечки граѓански организации го оценуваат со рејтинг 93-97%.
  • Гласал против Патриотскиот акт кој поради војната против тероризмот ги крши граѓанските права.
  • Противник е на двете Ирачки војни.
  • Патувал во Коста Рика да ги брани сиромашните работници
  • Го подржал Џексон првиот афроамериканец кој пробал да се кандидира за претседател на САД.
  • Противник е на израелската политика спрема Палестина.
  • Противник е на полициското насилство посебно над афроамериканците
  • Се бори за правата на имигрантите да добијат полесно американско државјанство.
  • Се залагал за право на глас на расните малцинства.
  • Се бори против дискриминација при вработување.
  • Подржува декриминализација на марихуаната.
  • Претставил детален план за намалување на економската криза кај малцинските заедници.
  • Го подржал бомбардирањето на СР Југославија во 1999 година.

Тој бил избран за градоначалник на Бeрлингтон, најголемиот град во Вермонт, неговата родна држава, три пати како независен кандидат. Под водство на Берни, Бeрлингтон станал првиот град во Соединетите Американски Држави кој има програма за јавно домување. Тој иницирал голем проект за ревитализација на „долниот град“. Како градоначалник, тој исто така водел јавна кампања под слоганот „Берлингтон не е на продажба“ и спречил пренамена на голем комплекс од рекреативни површини и паркови „Waterfront Park“ во деловен центар. Во борбата за третиот градоначалнички мандат го победил заедничкиот кандидат на републиканците и демократите. Потоа бил избран како независен кандидат во Претставничкиот дом, а потоа и во Сенатот, каде што и денес е независен сенатор со најдолг мандат во историјата на Соединетите Американски Држави и единствен деклариран социјалист во Сенатот.

За време на неговата кариера, ја критикувал Демократската партија, но повремено соработувал со нејзините членови од Конгресот. Кога во 2007 година влегол во Сенатот, веќе во 1998 година се приклучи на клубот на демократите во Сенатот.

Кампања за номинација на Демократската партија на претседателските избори во 2016 година

[уреди | уреди извор]
Берни Сандерс држи говор

Во 2015 година се приклучил на Демократската партија за да може да учествува во трката за претседател на САД и предизвикал сензација со неочекувани успеси во однос на другите против кандидати за демократска номинација, иако загуби на внатрепартиските избори.

Во паркот Вотерфронт во Берлингтон, Сандерс ја објавил својата кандидатура за претседателска номинација на Демократската партија на мала хипи забава. Првите анкети не му давале ниту 5% подршка од гласовите на демократите, а многу политиколози изјавиле дека нема никакви шанси, и дека најверојатно нема да може ниту да собере средства за кампањата.

Огромен број на просечни Американци никогаш немале ни слушнато за Берни Сандерс, кога тој ја започнал кампањата со говори за борбата против социјалната нееднаквост, борбата за заживување на средната класа, бесплатно здравство и образование, социјалната и пензиската сигурност и потребата од оданочување како и богатите праведно да ги користат тие пари за да ги платат социјалните трошоци. Она што му дало вистински моментум на неговата кампања и неверојатен пораст на сите анкети е автентичноста, бидејќи за разлика од сите противници за номинацијата на демократите предводени од Хилари Клинтон кои зборувале за се и сешто во зависност од моментот, Сандерс речиси 50 ја води истата борба. Како што повеќето луѓе го запознавале Сандерс и неговата програма, почнала да расте позитивното мислење и поддршката за него. Од кога започнала кампањата до последната анкета, само 10% од американците изразиле неповолно мислење за Сандерс.

„Мислам дека Американците ја сакаат автентичноста и мислам дека денес нема многу од неа во политиката. „Берни Сандерс, сакале или не, е автентичен“, изјавил еден новинар.

Главната порака што Сандерс ја испратил е дека САД станале земја по мерка на богатите, а не на граѓаните и работниците. Тој со години упорно го повторува истото дека САД се најбогатата земја во историјата на човештвото, но дека ја има најголемата социјална нееднаквост од сите големи земји денес и дека е единствената од сите индустријализирани земји која не гарантира здравствена заштита, поради што секоја година умираат десетици илјади луѓе. Тој предупредил дека денес во САД најбогатите 1% заработуваат повеќе од сите други 99% заедно.

Следејќи ја политиката од неговата рана кариера како градоначалник со слоганот „ Берлингтон не се продава“, Берни ја започнал кампањата за претседател на САД не со слоган, туку со став „Берни не се продава“. Тој одбил донации од големи корпорации и ги ограничил придонесите на 250 долари. Ситизенс Јунајтед е една од работите на кои Берни најмногу укажувал. Станува збор за одлуката на Уставниот суд на САД според која е легално да се пумпаат неограничени количини во кампања за претседателските кандидати. Сандерс посочил дека тоа всушност е купување избори и негирање на волјата на граѓаните, несоодветна и непостоечка во ниту едно демократско општество. Тој ги посочил скандинавските земји и нивниот систем како политичка платформа за САД. Тој водел кампања со луѓе, на улиците, додека Хилари Клинтон се возела во блендиран џип проследен со 7 полициски автомобили. Многу корисници на YouTube дале коментари како: „Она што го сакам кај Берни Сандерс е тоа што кога ќе му поставите прашање, тој одговара на прашањето“.

На самиот почеток на кампањата Берни Сандерс ги изненадил сите. Во првите 24 часа тој собрал 1,5 милиони долари во мали донации, од „обични“ луѓе, повеќе пари од тројцата републикански кандидати за номинација заедно.

Претседателска кампања 2020 година

[уреди | уреди извор]
Знакот „Draft Bernie“ на Женскиот марш 2017 година во Вашингтон.

Берни Сандерс на 19 февруари 2019 година најавил дека повторно ќе ја бара номинација на Демократската партија за претседател во 2020 година.[5] Претходно тој ја имаше одбиено номинацијата на Демократската партија за сенатор од Вермонт за Сенатот на САД во 2006, 2012 и 2018 година, што довело до неуспешно правно оспорување на неговата кандидатура за демократската претседателска номинација во 2016 година. Во најавата за својата кампања во 2019 година, тој изјавил дека ќе го потврди своето членство во Демократската партија.[6] Сандерс на 5 март 2019 година потпишал официјална изјава, позната како „заклетва за лојалност“, дека е член на Демократската партија и дека ќе биде демократски претседател доколку биде избран. Новинските извештаи наведуваат дека еден ден претходно, тој потпишал документи во кои се кандидира како независен кандидат за реизбор во Сенатот во 2024 година.[7]

Менаџер на кампањата на Сандерс бил Фаиз Шакир. Националните копретседавачи на кампањата биле ко-основачот на „Бен и Џери", Бен Коен, претставникот Ро Кан, претседателката на „Нашата револуција" Нина Тарнер и градоначалничката на Сан Хуан, Кармен Џулин Круз.[8][9]

Методи во кампањата

[уреди | уреди извор]

Со оглед на високиот рејтинг што Сандерс го одржал од неговата кампања во 2016 година, NPR го опишале како „повеќе не е аутсајдер“ кога ја објавил својата кампања за 2020 година.[10] Користејќи го големиот број на волонтери што ја изградил за време на кампањата во 2016 година, кампањата во 2020 година регрутирала повеќе од милион волонтери во рок од неколку недели од нејзиното објавување. Тој ангажирал неколку поранешни вработени во Now This News да произведуваат професионални видеа за широка дистрибуција на социјалните медиуми, емитувајќи различни форуми во живо кои достигнале милиони следбеници на социјалните мрежи и лансирал поткаст и апликација за паметни телефони за организирање на локално ниво.[11]

Прибирање средства

[уреди | уреди извор]

Кампањата на Сандерс за 2020 година користела многу од истите методи како неговата кампања од 2016 година. Ги избегнувала донациите од корпорации и се потпирала најмногу на донации од обичните луѓе. Според поднесоците на Федералната изборна комисија, кампањата на Сандерс собрала најмногу пари од сите демократски кандидати во 2020 година кои вклучувале донации од јуни 2019 година, вклучувајќи ги и парите останати од неговата кандидатура за Сенатот во 2018 година и претседателската камшања во 2016 година [12][13][14] Во септември 2019 година кампањата на Сандерс станала најбрза кампања во историјата на САД која достигнала милион донатори.[15] На 1 октомври во 2019 година било објавено дека биле собрани 25,3 милиони долари во третиот квартал од годината, со просечна донација од 18 долари. Тоа било најголемиот тримесечен вкупен број собрани пари од кој било демократски кандидат.[16][17] Кампањата собрала 34,5 милиони долари во текот на четвртиот квартал од 2019 година. година.[18]

Анкети и вести

[уреди | уреди извор]

Сандерс постојано имал поддршка помеѓу 15 и 20% во повеќето национални анкети помеѓу мај и септември 2019 година, според истражувањето на RealClearPolitics. Ова го ставило на одлучувачко второ место зад Џо Бајден додека Елизабет Ворен и Камала Харис веќе се откажале од претседателската трка во јули истата година.[19] Од средината на февруари 2020 година до почетокот на март, Сандерс бил на првото место на демократските прелиминарни избори пред Џо Бајден[20][21], и според медиумите веќе бил опишан како претседателски кандидат на партијата.[22][23][24][25]

Според анализата на RealClearPolitics, од јануари до август 2019 година, Сандерс бил трет по ред најмногу спомнуван демократски кандидат во медиумите на CNN, Fox News и MSNBC, зад само Џо Бајден и Камала Харис. Бајден, сепак, бил двојно повеќе спомнуван во медиуми од Сандерс и Харис. Честото спомнување на Сандерс на ABC World News го донело на второто место, иако тој, исто така, заостанувал зад Бајден со голема разлика. Онлајн пак по социјални мрежи Сандерс и Елизабет Ворен биле втори по ред најследени политичари веднаш по Бајден.[26]

Сандерс за време на кампањата за претседател во Сан Хозе, Калифорнија, март 2020 година.

Форуми и други настапи

[уреди | уреди извор]

На 6 април 2019 година, Сандерс гостувал во емисија на Фокс Њуз. Емисијата привлекла повеќе од 2,55 милиони гледачи.[27][28] Неговата одлука да се појави на Фокс била контроверзна со оглед на одлуката на Демократскиот партија ниеден нивни кандидат да не гостува во таа телевизија.[29][30] Неговото појавување во емисијата довело до зголемување од 24% во гледаноста на Фокс њуз во целост и 40% во демографската група од 25-54 години. Веќе во септември 2019 година емисијата имала повеќе од 1,5 милиони прегледи на YouTube.[31]

На 6 август 2019 година, Сандерс се појавил во подкастот на Џо Роган . Некои го пофалиле Роган за „водењето прагматична дискусија“, додека други „изгледале прилично запрепастени од одлуката на Сандерс воопшто да се појави во шоуто“. По подкастот, Роган станал топ-тема на Твитер.[32] По интервјуто со него, Роган изјавил: „Јас не сум десничар ... само имам интервјуирано десничари. Јас сум 100% левичар ... Берни Сандерс имаше многу смисла за мене и 100% би гласал за него".[33] Во октомври 2019 година подкастот имал повеќе од десет милиони прегледи на YouTube.[34]

Претседателски дебати

[уреди | уреди извор]

Во декември 2018 година Демократскиот национален комитет (DNC) го објавил прелиминарниот распоред за 12-те официјални дебати одобрени од DNC, кои требало да започнат во јуни 2019 година, и тоа шест во 2019 година, а останатите шест во првите четири месеци од 2020 година. За време на дебатите во јули и септември, политиколозите ги опишале Сандерс и Елизабет Ворен дека имаат „пакт за ненапаѓање“, бидејќи имаат слични прогресивни позиции за разлика од поконзервативните кандидати.[35][36] Во дебатата од 15 октомври, кое било негово прво појавување по срцевиот удар, политикологот Тод Греам му дал на Сандерс, највисока оценка за неговото учество во дебатата, повеќе од било кој друг кандидат.[37]

CNN бил домаќин на првата дебата за 2020 година во јануари со преостанатите шест кандидати. Ко-водителката Аби Филипс ги испрашувала Сандерс и Ворен за тврдењата на Ворен дека Сандер приватно и рекол дека жена не може да го победи Доналд Трамп. Филип го прашала Сандерс: „Сенаторе Сандерс, вчера објави и CNN, а и сенаторот Ворен потврди дека во 2018 година, вие сте и рекле дека не верувате дека жена може да победи на претседателски избори во САД. Зошто го кажавте тоа?“ Игнорирајќи ги силното негирања на Сандерс, Филипс ја прашала Ворен: „Што помисли кога Берни Сандерс ти рече дека жена не може да биде претседател?“ Во интервју по дебатата, Сандерс го нарече смешно да се верува дека тој би се сомневал во способноста на жена да победи на претседателски избори и изјавил дека веќе една жена победила во националното гласање, велејќи: „На крајот на краиштата, Хилари Клинтон го победи Доналд Трамп со повеќе од 3 милиони гласови во 2016 година.“ [38]

Oткажување од претседателската трка

[уреди | уреди извор]

Сандерс објавил дека се повлекува од претседателската трка на 8 април 2020 година.[39][40][41] Тој изјавил дека ќе остане на гласачкото ливче во преостанатите држави каде што се гласа и ќе продолжи да собира делегати со цел да влијае на политичката платформата на Демократската партија.[42][43][44] Сандерс го подржал Бајден на 14 април истата година. На поддршката од Сандерс, Бајден одговорил: „Мислам дека вашата поддршка значи многу. Навистина многу ми значи. Мислам дека луѓето ќе бидат изненадени што имаме различни политички ставови за некои прашања, но имаме и страшно блиски политички ставови за еден куп други прашања. Твојата поддршка ми треба не само за да победам во кампањата, туку и да владеам".[45]

Изјави

[уреди | уреди извор]
Берни Сандерс

„Сакам само да го кажам ова за мојата политичка кариера. Мислам дека малкумина не би се согласиле дека ова е најнеобичната политичка кариера на сенатор во американскиот Сенат. Никој не веруваше дека ќе бидам избран за градоначалник на Берлингтон, Вермонт. Многу малку луѓе веруваа дека ќе го победам мојот против кандидат, искусниот републиканец со 16% разлика за да станам конгресмен од Вермонт. Повеќето не веруваа и дека ќе го победам најбогатиот човек во Вермонт за да станам американски сенатор. Затоа, би рекол, не ме потценувајте.“; „Кога родителите работат по две или три работи, работат по цел ден, а сепак не можат да платат за факултетот на своето дете, нешто не е во ред. „Никој што работи 40 часа неделно не треба да живее во сиромаштија.“ „Ние сме единствената земја во индустријализираниот свет која не гарантира универзална здравствена заштита. 45.000 луѓе годишно умираат затоа што не можат да одат на лекар.“, се дел од изјавите на Сандерс.

Приватен живот

[уреди | уреди извор]

Берни Сандер бил женет двапати и има еден биолошки син и е очув на три деца. Има и седум внуци.

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ „A Democratic Socialist Just Won The New Hampshire Primary“. Huffington Post. 9. 2. 2016. Посетено на 5. 3. 2016. Проверете ги датумските вредности во: |access-date=, |date= (help)
  2. ↑ „Bernie Sanders earns a historic first“. Texoma's. 9. 2. 2016. Архивирано од изворникот на 05. 03. 2016. Посетено на 5. 3. 2016. Проверете ги датумските вредности во: |access-date=, |date=, |archive-date= (help)
  3. ↑ „Bernie Sanders becomes candidate to win U.S. primary“. The Week. 9. 2. 2016. Посетено на 5. 3. 2016. Проверете ги датумските вредности во: |access-date=, |date= (help)
  4. ↑ „STRAIGHT OUTTA BROOKLYN, BY WAY OF VERMONT: THE BERNIE SANDERS STORY“. Tablet. 20. 8. 2015. Посетено на 5. 3. 2016. Проверете ги датумските вредности во: |access-date=, |date= (help)
  5. ↑ Kinzel, Bob (February 19, 2019). „He's In For 2020: Bernie Sanders Is Running For President Again“. www.vpr.org (англиски). Архивирано од изворникот на April 27, 2019. Посетено на February 19, 2019.
  6. ↑ DiStaso, John (February 22, 2019). „Independent Bernie Sanders to put in writing that he's a 'bona fide' Democrat“. WMUR. Архивирано од изворникот на November 8, 2020. Посетено на March 2, 2019.
  7. ↑ Seitz-Wald, Alex (March 5, 2019). „Bernie Sanders signs DNC loyalty pledge: 'I am a member of the Democratic Party'“. NBC News. Архивирано од изворникот на December 7, 2020. Посетено на March 7, 2019.
  8. ↑ Resnick, Gideon; Ackerman, Spencer; Stein, Sam (February 19, 2019). „Bernie Sanders Hires Top Progressive Advocate, Faiz Shakir, as Campaign Manager“. Архивирано од изворникот на February 19, 2019. Посетено на October 16, 2019.
  9. ↑ Gamboa, Suzanne (February 22, 2019). „San Juan Mayor Carmen Yulín Cruz to co-chair Bernie Sanders 2020 campaign“. NBC News. Архивирано од изворникот на August 7, 2022. Посетено на October 16, 2019.
  10. ↑ Detrow, Scott; Taylor, Jessica (February 19, 2019). „Bernie Sanders Enters 2020 Presidential Campaign, No Longer An Underdog“. Архивирано од изворникот на February 20, 2019. Посетено на February 19, 2019.
  11. ↑ Stewart, Emily (July 5, 2019). „Bernie Sanders is winning the internet. Will it win him the White House?“. Vox. Архивирано од изворникот на December 12, 2020. Посетено на September 21, 2019.
  12. ↑ „2020 Presidential Race“. Open Secrets. Архивирано од изворникот на May 14, 2020. Посетено на September 21, 2019.
  13. ↑ „Summary data for Bernie Sanders“. Open Secrets. Архивирано од изворникот на May 13, 2020. Посетено на September 21, 2019.
  14. ↑ Jin, Beatrice; Severns, Maggie (October 15, 2019). „The Money“. Politico. Архивирано од изворникот на October 12, 2023. Посетено на December 18, 2019.
  15. ↑ Korte, Cara (September 19, 2019). „Bernie Sanders has 1 million donors“. CBS News. Архивирано од изворникот на August 7, 2022. Посетено на September 21, 2019.
  16. ↑ Krieg, Gregory; Nobles, Ryan (October 1, 2019). „Bernie Sanders scores massive $25.3 million third quarter fundraising haul“. Архивирано од изворникот на July 26, 2020. Посетено на October 2, 2019.
  17. ↑ Lee, Michelle Ye Hee; Sullivan, Sean; Wang, Amy B. (October 2, 2019). „Sanders raised $25.3 million in third quarter, campaign says“. The Washington Post. Архивирано од изворникот на May 15, 2021. Посетено на October 2, 2019.
  18. ↑ Smith, Allan (January 2, 2020). „Trump brings in $46M in 4th quarter, as Sanders, Yang smash their previous records“. NBC News. Архивирано од изворникот на August 7, 2022. Посетено на January 2, 2020.
  19. ↑ „2020 Democratic Presidential Nomination“. RealClearPolitics. Архивирано од изворникот на September 27, 2019. Посетено на September 21, 2019.
  20. ↑ Bycoffe, Aaron; King, Ritchie; Mehta, Dhrumil; и др. (June 28, 2018). „President: Democratic primary: 2020 Polls“. FiveThirtyEight (англиски). Архивирано од изворникот на February 24, 2020. Посетено на March 15, 2020.
  21. ↑ „Election 2020 - 2020 Democratic Presidential Nomination“. Архивирано од изворникот на September 27, 2019. Посетено на March 15, 2020.
  22. ↑ Burns, Alexander; Martin, Jonathan (February 19, 2020). „Warren Leads an Onslaught of Attacks, Zeroing In on Bloomberg“. The New York Times (англиски). ISSN 0362-4331. Архивирано од изворникот на February 20, 2020. Посетено на February 20, 2020.
  23. ↑ Kapur, Sahil; Brewster, Shaquille (February 12, 2020). „Bernie Sanders is now the front-runner. And moderates may be too divided to stop him“. NBC News. Архивирано од изворникот на February 19, 2020. Посетено на February 20, 2020.
  24. ↑ Krieg, Gregory; Nobles, Ryan; Grayer, Annie (February 18, 2020). „How Bernie Sanders became the Democratic primary's early front-runner“. CNN. Архивирано од изворникот на February 19, 2020. Посетено на February 20, 2020.
  25. ↑ Ward, Myah (February 18, 2020). „Sanders surges to double-digit lead in new nationwide poll“. Politico. Архивирано од изворникот на February 19, 2020. Посетено на February 20, 2020.
  26. ↑ Leetaru, Kalev (August 22, 2019). „Ranking the 2020 Democratic Candidates by Media Coverage“. RealClearPolitics. Архивирано од изворникот на November 24, 2020. Посетено на September 21, 2019.
  27. ↑ Concha, Joe (April 16, 2019). „Bernie Sanders Fox News town hall draws more than 2.55 million“. The Hill. Архивирано од изворникот на April 16, 2019. Посетено на April 16, 2019.
  28. ↑ Sunkara, Bhaskar (April 16, 2019). „How wide is Bernie Sanders's appeal? This cheering Fox News audience is a clue“. The Guardian. Архивирано од изворникот на April 17, 2019. Посетено на April 18, 2019.
  29. ↑ Re, Gregg (April 15, 2019). „Bernie Sanders, at combative Fox News town hall, makes no apologies for making millions“. Fox News. Посетено на September 21, 2019.
  30. ↑ Fearnow, Benjamin (April 3, 2019). „Democrats Ridicule Bernie Sanders Over Fox News Town Hall Plans, Conservatives and Moderates Offer Rare Praise“. Посетено на September 21, 2019.
  31. ↑ „Town hall with Bernie Sanders“. YouTube. Архивирано од изворникот на 2024-12-24. Посетено на September 21, 2019.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
  32. ↑ Prokos, Hayley (August 7, 2019). „Joe Rogan Praised by Twitter After Bernie Sanders Appears On Podcast to Debate Health Care, Gun Laws and Aliens“. Newsweek. Посетено на August 10, 2019.
  33. ↑ „Joe Rogan Experience #1334 - Fahim Anwar“. YouTube. Посетено на September 21, 2019.
  34. ↑ „Joe Rogan Experience #1330 - Bernie Sanders“. YouTube. Архивирано од изворникот на 2025-01-05. Посетено на August 10, 2019.CS1-одржување: бот: непознат статус на изворната URL (link)
  35. ↑ Zurcher, Anthony (September 13, 2019). „Democratic debate: The winners and losers“. BBC News. Посетено на September 21, 2019.
  36. ↑ Light, John; Taintor, David (September 12, 2019). „Here's How Each Candidate Stood Out During The Debate“. Talking Points Memo. Посетено на September 21, 2019.
  37. ↑ Graham, Todd (October 16, 2019). „Debate coach: A star emerged from the Democratic debate“. CNN. Посетено на October 16, 2019.
  38. ↑ Derysh, Igor (January 14, 2020). „Elizabeth Warren: Bernie Sanders "disagreed" with me that a "woman could win" the presidency“. Salon. Посетено на February 19, 2020.
  39. ↑ Ember, Sydney (April 8, 2020). „Bernie Sanders Drops Out of 2020 Democratic Race for President“. The New York Times. ISSN 0362-4331. Архивирано од изворникот на April 8, 2020. Посетено на April 8, 2020.
  40. ↑ Krieg, Gregory; Nobles, Ryan; Grayer, Annie (April 8, 2020). „Bernie Sanders drops out of the 2020 race, clearing Joe Biden's path to the Democratic nomination“. CNN. Посетено на April 10, 2020.
  41. ↑ Pramuk, Jacob (April 8, 2020). „Bernie Sanders drops out of the presidential race“. CNBC. Посетено на April 10, 2020.
  42. ↑ Epstein, Kayla (April 8, 2020). „Bernie Sanders vows to stay on upcoming ballots and continue to gather delegates so he can 'exert significant influence over the party platform'“. Business Insider. Посетено на April 10, 2020.
  43. ↑ Ember, Sydney (April 8, 2020). „Bernie Sanders Drops Out of 2020 Democratic Race for President“. The New York Times. ISSN 0362-4331. Архивирано од изворникот на April 8, 2020. Посетено на April 8, 2020.
  44. ↑ Mitchell, Andrea (April 8, 2020). „Sanders drops out, remains on ballot to press issues important to political agenda“. MSNBC. Посетено на April 9, 2020.
  45. ↑ „Bernie Sanders endorses Joe Biden for president“. CNN. April 13, 2020. Посетено на June 21, 2020.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Берни_Сандерс&oldid=5356143“