Беловиште (Гостиварско)
| Беловиште | |
  Беловиште Местоположба на Беловиште во Македонија
Беловиште на интерактивна карта
| |
| Координати 41°46′32″N 20°56′8″E / 41.77556° СГШ; 20.93556° ИГДКоординати: 41°46′32″N 20°56′8″E / 41.77556° СГШ; 20.93556° ИГД | |
| Општина | Гостивар |
| Население | 1.208 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Шифра на КО | 07004 |
| Надм. вис. | 824 м |
|
Беловиште на општинската карта  Атарот на Беловиште во рамките на општината | |
 Беловиште на Ризницата
| |
.JPG)
.jpg)
Беловиште (познато и како Големо Турчане) — село во Општина Гостивар, во околината на градот Гостивар
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Историја[уреди | уреди извор]
Стопанство[уреди | уреди извор]
Население[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според пописот на населението на Македонија од 2002 година, селото има 2.267 жители и претставува голема населба.[2]
Според последниот попис од 2021 година, во селото живееле 1.208 жители, од кои 216 Македонци, 911 Албанци, 2 Турци и 79 лица без податоци.[3]
На табелата е прикажан националниот состав на населението низ сите пописни години:[4]
| Година | Македонци | Албанци | Турци | Роми | Власи | Срби | Бошњаци | Ост. | б.п. | Вкупно |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1948 | — | — | — | — | — | — | — | — | — | 769 |
| 1953 | 381 | 508 | 2 | — | — | 1 | — | — | — | 892 |
| 1961 | 469 | 563 | 1 | — | — | 4 | — | 5 | — | 1.042 |
| 1971 | 363 | 879 | — | — | — | — | — | 1 | — | 1.245 |
| 1981 | 233 | 1.261 | — | — | — | — | — | 13 | — | 1.507 |
| 1991 | 867 | 51 | — | — | — | 10 | — | 2 | — | 930 |
| 1994 | 950 | 1.461 | — | — | — | 21 | — | 8 | — | 2.440 |
| 2002 | 832 | 1.418 | — | 5 | — | 3 | 1 | 11 | — | 2.267 |
| 2021 | 216 | 911 | 2 | — | — | — | — | — | 79 | 1.208 |
Родови[уреди | уреди извор]
Беловиште е македонско-албанско село.
Според истражувањата од 1947 година, родови во селото се:
Македонци:
- Староседелци: Аливеровци (13 к.) имаат иселеници во Кралево (едно семејство); Јанкуловци (10 к.) ја знаат следната генеологија Трпе (жив на 45 г. во 1947 година) Ристе-Трпе-Наумче-Јанкула. Имаат иселеници во Гостивар (едно семејство) и во Балин Дол; Џановци (3 к.) имаат иселеници во Балин Дол и во Романија (едно семејство);Богојевци (1 к.), . имаат иселеници во Гостивар (едно семејство), Ѓорче Петров (едно семејство) и во Белград (едно семејство); Миајловци (2 к.), имаат иселеници во Обреновац (едно семејство) и во Романија (едно семејство); Миленковци (1 к.), имаат иселеници во Скопје (едно семејство), Белград (едно семејство) и во Америка (едно семејство); Лековци (8 к.), имаат иселеници во Белград (две семејства) и во Истанбул (едно семејство); Меновци (5 к.), имаат иселеници во Белград (едно семејство) и во Куршумлија (едно семејство); Грубевци (1 к.), го знаат следното родословие: Русалим (жив на 65 г. во 1947 година) Милисав-Богдан-Крсте-Грубе;Јанчевци (2 к.), . имаат иселеници во Скопје (едно семејство), Гостивар (едно семејство) и во Романија (три семејства);Иљковци (1 к.), ;
- Доселеници: Смилевци (2 к.) доселени се од селото Требош, Тетовско; Стојчевци (2 к.) доселени се од некое полошко село. Имаат иселеници во Белград (едно семејство); Манасиовци (4 к.) доселени се однекаде; Петревци (1 к.) доселени се од селото Волковија, таму припаѓале на родот Грубановци; Сиљановци (1 к.) доселени се од селото Чајле, потекнуваат од домазет. Имаат иселеници во Скопје (едно семејство); Симјановци (1 к.) потекнуваат од домазет доселен од селото Куново, таму припаѓале на родот Костовци; Јановци (1 к.) доселени се од селото Долна Бањица, таму имаат истоимени роднини, право потекло од селото Пожаране;
Албанци:
- Доселеници: Кетовци (14 к.), Салаковци (9 к.), Неловци (14 к.) и Дрецовци (1 к.) сите родови се доселени од разни места во северна Албанија. Последниот род е доселен преку друго полошко село.[5]
Општествени установи[уреди | уреди извор]
= Самоуправа и политика[уреди | уреди извор]
Избирачко место[уреди | уреди извор]
Во селото постојат избирачките места бр. 428, 429 и 430 според Државната изборна комисија, сместени во просториите на основното училиште.[6]
На претседателските избори во 2019 година, на овие избирачки места биле запишани вкупно 2.527 гласачи.[7]
Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]
- Цркви[8]
- Црква „Св. Никола“ — главната селска црква;
- Црква „Вознесение Христово“
- Црква „Св. Атанасиј“ - најновата селска црква. Главна манастирска црква на Беловишкиот манастир;
- Археолошки наоѓалишта[9]
Редовни настани[уреди | уреди извор]
Личности[уреди | уреди извор]
- Страше Боев Груев, македоно-одрински доброволец, 28-годишен, бозаџија, IV отделение, 1 рота на 2 скопска дружина, носител на орден „За храброст“ IV степен[10]
- Хенрика Стасијак Ѓиновска (р. 1963) - полска и макеоднска славистка;[11]
- Неим Селмани (р. 1947) - македонски политичар. Пратеник во Собранието;
- Ферид Садику (р. 1942) - македонски политичар. Пратеник во Собранието;
Култура и спорт[уреди | уреди извор]
Иселеништво[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ „Оваа категорија опфаќа лица коишто учествуваат во вкупното резидентно население, но поради нивно одбивање да бидат попишани, неможност да бидат најдени на својата адреса на живеење и непотполност во работата на попишувачите не биле официјално попишани, туку за нив податоците биле преземени од административни извори и затоа не учествуваат во изјаснувањето за етничка припадност, вероисповед и мајчин јазик (Прочитајте повеќе...).“
- ↑ Население на Република Македонија според изјаснувањето за етничката припадност, по населени места, според пописите на население 1948, 1953, 1961, 1971, 1981, 1991, 1994 и 2002 година (согласно територијалната организација од 1996 година). База на податоци МАКСтат. Државен завод за статистика.
- ↑ Трифуноски, Јован (1976). Полог. Белград: САНУ.
- ↑ „Описи на ИМ“. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ „Претседателски избори 2019“. Посетено на 3 ноември 2019.
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ Коцо, Димче(1996).Археолошка карта на Република Македонија. Скопје: МАНУ. ISBN 9789989101069
- ↑ „Македоно-одринското опълчение 1912-1913 г. Личен състав“, Главно управление на архивите, 2006, стр. 188.
- ↑ Henryka Stasiak-Gjinovska
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- „Борбен дух“ за Клаудија од Беловиште - новинарска статија за необично семејство од селото
